Gun jij jezelf een leerkuil?

Ik heb het eerder gehad over leerkuilen bij kinderen. In dit blog deel ik hoe de leerkuilen van jou als ouder bij kunnen dragen aan de ontwikkelingen van jouw kind. Want ook wij als volwassenen komen leerkuilen tegen! In ieder geval… als je wilt blijven groeien helpt dat ?

Frustratie bij nieuwe uitdagingen.

Eerder plaatste ik een post. ‘Gun jij je kind een leerkuil?’ Door een leerkuil door te gaan, leren we nieuwe dingen. En we voelen ons ook best wel eens gefrustreerd, wie wil dat nou zich gefrustreerd voelen? Maar ja, zonder leren geen groei. Dus die leerkuil is gewoon echt wel belangrijk voor ons. Het leert kinderen omgaan met frustratie, uitdagingen en ontwikkelt doorzettingsvermogen. Vaardigheden die de rest van zijn of haar leven heel goed van pas komen.

Vaardigheden ontwikkelen: omgaan met frustratie en uitdagingen en ontwikkelen van doorzettingsvermogen.

We willen de vaardigheden omgaan met frustratie, uitdagingen en ontwikkeling van doorzettingsvermogen graag stimuleren bij onze kinderen. Maar hoe zit het eigenlijk met onze eigen leerkuilen? Doe jij wel eens iets wat je moeilijk vindt? En neem jij je kind hierin mee? Wij volwassenen hebben vaak een leven gecreëerd dat wel comfortabel aanvoelt, op de uitdagingen na die we niet in de planning hadden. We hebben zelf invloed (tot op zeker hoogte uiteraard) op wat we wel of niet doen. Kiezen onze baan zelf, onze hobby’s, met welke mensen we omgaan, wat we wel of niet eten. En kinderen hebben zich tóch meer te voegen.


Een kind leert meer van wat jij doet dan van wat je zegt.

Een kind leert meer van wat jij doet dan van wat je zegt. Neem je kind ook af en toe mee in jouw leerprocessen. Een leuke manier hiervoor is dat je tijdens het eten vraagt: ‘Wat heb jij vandaag geleerd?’ of vertelt over een uitdaging die vandaag op jouw pad kwam. En dat jij nieuwe dingen misschien ook best wel spannend vindt.

Mijn hardloopleerkuil.

Zo is hardlopen voor mij best een uitdaging. Geloof me als ik je vertel dat ik die muur in het midden van de leerkuil nog regelmatig tegenkom als ik weer een stap verder ben. Steeds weer opnieuw proberen wat werkt, tactiek aanpassen, andere oefeningen, op andere tijdstippen hardlopen, andere voeding tot me nemen, rekening houden met mijn cyclus. Maar tóch blijven gaan! En proberen, en proberen en proberen… En dan hebben we het hier over 5 kilometer. Niet over de marathon ? Uiteindelijk lukte het me in september de 5 kilometer achter elkaar te lopen. En ik voelde me zo trots! Mijn doorzettingsvermogen heeft zich door deze ‘hardloopleerkuil’ weer verder ontwikkeld. Iets wat ik weer meeneem in andere leerkuilen en uitdagingen. Ik vertel mijn kinderen ook hoe ik de hardloopleerkuil ervaar. Dat ik soms écht geen zin heb om te gaan, dat ik me moe voel, dat ik het moeilijk vind. Maar óók dat ik weer een stukje verder ben geweest, of dat het sneller ging dan de vorige keer! En dat je van trainen sterker wordt. Van oefenen, oefenen en nog eens oefenen.

Wil jij meer weten over de leerkuil, faalangst en hoe je je kind kunt helpen? Dan is deze training wat voor jullie:

Mijn eigen zoektocht in de wereld van hooggevoeligheid.

plan rustmomenten in - coachpraktijk Stefanie in Katwijk

‘Iedereen zegt tegenwoordig dat hij hooggevoelig of hoogsensitief is!’ of ‘hooggevoeligheid, weer zo’n modegril!’ In dit blog deel ik een stukje van mijn eigen zoektocht in de wereld van hooggevoeligheid. Een zoektocht die nooit afgelopen is en het leven lang doorgaat en waarin ik iedere dag weer leer! Ik hoop andere moeders hier herkenning mee te geven. Want ik denk dat hooggevoelige moeders al vaak genoeg denken dat ze ‘anders dan anderen’ zijn.

Ik kreeg een burn-out en kwam erachter dat ik hoogsensitief ben.

Jaren geleden kreeg ik een burn-out. Het was te druk op werk. Daar schreef ik het aan toe. Dus gewoon beter mijn werk plannen. Want dan zou het vast niet meer gebeuren. Ik kwam bij een coach terecht die me wat testjes liet invullen. Testjes over wat ik belangrijk vond, wat mijn waarden zijn. En wat ik lastig vond. Uit de gesprekken en de testjes kwam naar voren dat ik toch best wel heel gevoelig ben voor drukte. Ze vroeg me of ik bekend was met ‘hooggevoeligheid’? Nee dat was ik niet.. En dat zou ik vast en zeker niet zijn, want ik vond een avondje uitgaan heel leuk! En gezellig met vriendinnen afspreken, naar verjaardagen gaan…  Ze legde me uit dat hooggevoeligheid en introvert zijn (waar ik het mee vergeleek) echt twee aparte dingen zijn. En dat extraverte mensen óók hooggevoelig kunnen zijn. Stof tot nadenken…

Ik herkende mezelf steeds meer in de kenmerken van hoogsensitiviteit.

Ik verslond boeken over hoogsensitiviteit. En ik herkende me er meer en meer in. Langzaamaan begonnen de puzzelstukjes op zijn plek te vallen. En ik begon te voelen. Want ja ik vond de verjaardagen heel erg leuk, het veel afspreken met vriendinnen heel gezellig, de avondjes uit óók nog steeds heel leuk. Maar blijkbaar vonden mijn lijf en geest al die afspraken achter elkaar en na een lange werkdag toch echt minder leuk… en hebben ze samen geprobeerd het me te vertellen, door te schreeuwen.. de burn-out. Eindelijk ging ik luisteren.

Waardoor loopt jouw emmertje sneller vol?
Door de intense verwerking krijgen hoogsensitieve mensen veel meer prikkels binnen. Denk aan kantoortuinen, rinkelende telefoons, de hele dag mensen om je heen die van alles voelen, warmte, kou, negatieve sfeer etc. etc. En dit zorgt ervoor, als je inderdaad gevoeliger bent, dat je emmertje snel volloopt. En daarom is het zo belangrijk om te herkennen WAT maakt dat jouw emmertje snel volloopt. Om daardoor te voorkomen dat je bijvoorbeeld een burn-out krijgt.

Gevoeligheid is voor iedereen anders.
Ieder mens is gevoelig, de één wat meer dan de ander. En soms denken mensen dat ze niet gevoelig zijn, maar zijn ze er heel goed in geworden om niet te voelen. Én iedereen heeft zijn of haar gevoeligheid op een ander vlak. Ik zelf ben bijvoorbeeld heel gevoelig voor geluid en sferen, voel makkelijk aan hoe andere mensen zich voelen. En één van mijn kinderen is bijvoorbeeld heel gevoelig voor geuren. Ook kan het sterk wisselen per periode van je leven. Jonge moeders hebben vaak slaapgebrek en daardoor is hun emmertje sneller vol. Alle prikkels komen dan ook meer binnen.

Voelen, bewust worden van wat iets met je doet.
Hoe meer ik ging voelen, voelen welke invloed voeding, afspraken, omgang met bepaalde personen, bewegen, ontspanning etc. op mij hadden, hoe meer ik er rekening mee ging houden. Stap voor stap ging ik uitzoeken wat voor mij werkt. Wat voor een ander werkt, werkt misschien niet voor jou.

Stap voor stap ontdekken en leren wat goed voor mij is.
Het eerste waar ik mee begonnen ben ik agenda beheer. Als ik iets afspreek ’s avonds, dan probeer ik de twee avonden eromheen zoveel mogelijk leeg te houden. En als ik op die dag toch zin heb om spontaan iets af te spreken dan kan dat natuurlijk alsnog. Ik creëerde hierdoor ruimte voor mezelf, ruimte om op te laden. Het tweede waar ik snel rekening mee ging houden is boodschappen doen. Dat doe ik nu graag op momenten waarop het in de supermarkt geen spitsuur is ? En zo ging ik verder, steeds meer voelen en in de gaten krijgen van wat mij energie kostte of juist energie gaf. En daarin een balans vinden.

Voeding
Inmiddels ben ik me veel bewuster van wat voeding met me doet, dat ik niet goed reageer op bepaalde voedingsstoffen zoals bijvoorbeeld melk en brood. Maar dat ik juist super veel energie krijg van salade en nootjes en rauwkost als snacks.

Menstruatiecyclus, de maan en de seizoenen.
Er komt steeds weer iets bij. Zo ben ik nu al ongeveer een jaar mijn menstruatie cyclus aan het volgen en zorg ik ervoor dat de week voor mijn menstruatie een rustigere week is waarin ik meer naar binnen gericht kan zijn. Dan geef ik meer ruimte aan mediteren. En ook de seizoenen en de stand van de maan hebben invloed op onze energie. Stap voor stap leer ik mezelf beter kennen. En zoals ik al schreef, het is en blijft een leven lang leren. En in de ene periode zal het makkelijker gaan dan in de andere periode. Maar zo lang je zelf weet hoe je je balans weer kunt hervinden, komt het goed!

Wil je ook een volgende stap maken in jouw zoektocht naar jezelf? Ik organiseer regelmatig theekransjes voor hoogsensitieve moeders. De info vind je hier.

Heb je naar aanleiding van dit blog vragen? Of lijkt het je fijn als ik een stukje met je meeloop in jouw zoektocht? Neem dan contact met me op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek!

Fout: Contact formulier niet gevonden.


Tips voor ouders van hoogsensitieve kinderen met faalangst.

Tips voor ouders van hoogsensitieve kinderen met faalangst.

Veel hoogsensitieve kinderen vinden nieuwe dingen spannend. Iedere keer wanneer ze in een nieuwe situatie terechtkomen of in een situatie waarin ze nog niet vaak geweest zijn, verkennen ze als het ware de omgeving. De informatie wordt diepgaand verwerkt. Daarnaast willen veel gevoelige kinderen het heel goed doen, misschien zelfs perfect. Perfectionisme is een veelvoorkomende eigenschap bij hoogsensitiviteit en kan leiden tot faalangst. In dit blog deel ik tips voor ouders van hoogsensitieve kinderen met faalangst.

Zwemles
Donderdagavond tijdens het eten begint het al. Ze weet dat het morgen vrijdag is. En ze weet wat dat betekent. Zwemles. Dikke tranen. ‘Mama ik vind zwemles een beetje spannend!’ Vrijdag ochtend gaat het verder, weer dikke tranen. Ik wil niet naar zwemles. Ik heb keelpijn, mijn buik doet pijn, ik ben ziek.

Als we het zwembad inlopen wederom dikke tranen. Ik wil écht niet. Ik vind het écht spannend en ik heb écht buikpijn en keelpijn. Maar ze weet dat ze toch moet, toch het water in. Want ze wilde op zwemles. Ze gaat. Door haar angst heen. Springen, hoofd onder water, spetteren. Omdat het zo ‘hoort’. Omdat dat is wat er tijdens die zwemles moet gebeuren en wat anderen van haar verwachten.

uitleg over comfortzone, paniekzone en leerzone. Hoe help je je kind hiermee om te gaan? Ik geef in maart 2020 de training 'spelen met de kracht van gedachten' om kinderen van 8 tot 11 jaar hiermee te ondersteunen.

Rejection Sensitivity

Hoogsensitieve kinderen weten goed wat er van ze verwacht wordt en voelen eerder de afwijzing. Zelf de kleinste verandering, frons, rimpel op het gezicht van een badmeester kan ervoor zorgen dat het kind de conclusie trekt dat het niet goed zijn best doet. Dus je aanpassen en beter je best doen. Maar hierdoor gaan gevoelige kinderen over hun eigen grens.

Afwijzing activeert dezelfde gebieden in de hersenen als fysieke pijn. Je kunt je dus voorstellen dat afwijzing daadwerkelijk als pijn wordt ervaren. En dat kinderen dat willen voorkomen (en wij volwassenen net zo goed…).

Help je kind te luisteren naar zijn lichaam. Te voelen.

Het is belangrijk om je kind te laten voelen. Voelen dat iets spannend is, voelen dat je kind iets niet leuk vind om te doen. Als je kind niet leert voelen, niet leert luisteren naar zijn of haar lichaam, dan kan het langdrurig over zijn of haar grenzen heengaan nu stress opleveren en later tot een burn-out leiden. Dat betekent niet dat je kind dan maar niet moet doen wat het spannend vindt, hier kom ik later in dit blog op terug.

Hoofdpijn, buikpijn, keelpijn, fysieke klachten..
Hoogsensitieve kinderen hebben vaak hoofdpijn, buikpijn, keelpijn of andere fysieke klachten als ze iets spannend vinden. Ze stellen zich niet aan. Ze hebben écht pijn. En vinden het écht spannend. Als ouder kan je soms denken: ‘stel je niet zo aan! Net was er nog niets aan de hand en heb je nog gewoon iets gegeten!’ Maar voor je kind is het ECHT. Je kind vind het ECHT spannend en heeft ECHT buikpijn/hoofdpijn/keelpijn. En je kind heeft jou juist op deze momenten zo hard nodig. Een troostende knuffel. Erkenning voor het spannende gevoel. En dat dat spannende gevoel er mag zijn, dat het er soms bij hoort.

Leef voor hoe je kind met emoties kan omgaan.
Laat je kind zien dat jij ook wel eens iets spannend vindt. Of vertel over iets wat je zelf als kind spannend vond. Ik had als kind een bloedhekel aan zwemmen en nog steeds eigenlijk. Toen ik mijn A diploma haalde in een zwembad en daarna met zwemles overging naar een ander zwembad wilde ik weer met kurken zwemmen. Want nee ik kon het echt niet…. Door je kind over je eigen ervaringen te vertellen laat je zien dat je ook kan groeien. Soms sluit het beter aan als je met je kind praat over iets wat het eerst ook spannend vond, maar nu niet meer. Bijvoorbeeld fietsen zonder zijwieltjes.

Het is ook helpend als je je eigen emoties benoemt, gedurende de dag. Daardoor leren kinderen dat emoties bij het leven horen. Dat ze komen en gaan. Dat ze onmisbaar zijn. Dat het signalen zijn. Ze laten ons zien wat er speelt. En dat er misschien iets mag veranderen of juist mag blijven.

Maak de stappen kleiner.
Stel… dat je kind iets spannend vindt. Kijk dan samen of je de stappen kleiner kunt maken. Daardoor zal het misschien niet vanuit de comfortzonde meteen doorschieten naar de paniekzone. Door het doel kleiner te maken, voelt de stap kleiner. En daardoor wordt het overzichtelijker voor je kind. En probeer de leerervaring voor je kind niet weg te nemen. Je kind leert ook van deze spannende momenten weer nieuwe dingen. En ontwikkelt bijvoorbeeld zijn doorzettingsvermogen!

faalangst bij hoogsensitieve kinderen, stappen kleiner maken zodat ze niet in één keer in de paniekzone komen.
de leerkuil: Bazalt

Spelen met de kracht van gedachten.
Vind jouw kind ook veel nieuwe dingen spannend? En heb je het idee dat je kind misschien faalangst heeft? Dan is de training: ‘spelen met de kracht van gedachten’ iets voor jouw kind.

In de training gaan we in een klein groepje met kinderen van 8 tot 11 jaar spelenderwijs ontdekken hoe onze gedachten ons kunnen belemmeren maar juist ook hoe ze ons kunnen helpen! Aanmelden of meer info? Dat kan hier.

Wil je meer weten over ‘het hoogsensitieve kind’ ? Dan is de ouderworkshop iets voor jou! Die vind je hier.