Waarom vinden we het soms zo lastig om iets te veranderen?

Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg. Je hebt deze uitspraak misschien al eens voorbij horen of zien komen. En dat is precies hoe het is. Als we willen dat er iets verandert, dan zullen we iets anders moeten doen. Maar dat iets anders doen, dat kan best lastig zijn. En spannend. In dit blog leg ik je uit waardoor dat komt. En wat je er aan kunt doen om tóch die verandering te krijgen.

Waarom is veranderen soms zo moeilijk?

Als je naar een coach gaat, is dat omdat je graag wilt dat er iets verandert. Er is iets in je leven wat niet loopt zoals je dat eigenlijk zou willen. Soms lukt het prima om een verandering zelf door te voeren, maar soms is het ook heel fijn als er iemand met je meekijkt. Ons brein is er namelijk op gericht om ons veilig te houden. Niet gelukkig, nee gewoon veilig. En veilig is óók een situatie die we eigenlijk niet fijn vinden, maar die we dus wel al heel goed kennen. Je brein wil dus eigenlijk heel graag dat je steeds hetzelfde doet. En als jij besluit dat je iets wilt veranderen en rigoureus het roer wilt omgooien, dan is dat dikke paniek voor je brein! Want dat is nieuw en dus niet veilig!

We willen de verbinding houden met de mensen om ons heen.
Er hangt zoveel meer samen met die veiligheid. Zo maken we allemaal onderdeel uit van netwerken. Bijvoorbeeld je gezin, je werk, vriendengroep, sportclub, ouders op het schoolplein en ga zo maar door. Wij mensen zijn sociale wezens en hebben voor overleving ook de sociale contacten nodig. Er heerst dan ook vaak een spanning tussen kiezen wat goed is voor jou (en/of je gezin) en bij de groep blijven horen.

HSP voelen vaak heel goed aan wat de verwachtingen van anderen zijn en hechten veel waarde aan een goede verbinding met anderen.

verbinding HSP sferen aanvoelen

HSP voelen vaak heel goed aan wat de verwachtingen van anderen zijn (en denken in andere gevallen te weten wat de verwachtingen zijn), ze willen graag de verbinding met anderen goed houden. En dat gaat vaak ten koste van wat goed is voor henzelf. Met als gevolg dat je je eigen grenzen steeds overschrijdt. Bijvoorbeeld toch naar een verjaardag gaan terwijl je eigenlijk ontzettend moe bent. In een baan blijven werken die je enorm veel energie kost en waar je je kwaliteiten niet in kwijt kunt of waar bijvoorbeeld een slechte sfeer op de werkvloer hangt. Maar ook jezelf wegcijferen binnen je gezin. Alles voor je kinderen regelen en geen tijd maken voor waar jij blij van wordt en waar jouw batterijtje weer van oplaadt.

Tijd voor mezelf nemen is toch egoïstisch?! Er is nog zoveel te doen!
Als je iets wilt veranderen, dan voel je vaak weerstand in jezelf. ‘Want ja er zijn nog zoveel klusjes die gedaan moeten worden!’ of ‘Mijn man heeft ook hard gewerkt en heeft ook tijd voor zichzelf nodig!’ En voordat je het weet, heb je weer geen tijd voor jezelf genomen. ‘Morgen maar!’ denk je dan. Of misschien voel je je schuldig als je tijd voor jezelf neemt. Ik hoor vaak voorbij komen dat moeders het egoïstisch vinden om die momenten in te plannen.

Vaak willen we in één keer het roer omgooien, dat zorgt voor dikke paniek in ons brein!

Vaak als we iets willen veranderen, willen we dat meteen goed aanpakken. En precies dat, is waarom goede voornemens voor het einde van januari al gestrand zijn. We willen meteen 4 keer per week gaan sporten, iedere dag gezond eten en niets lekkers meer tussendoor nemen en ga zo maar door. Maar door het groot aan te pakken is de reactie van je brein dus PANIEK! Je brein heeft jarenlang een bepaald pad gevormd. En nu verwacht jij iets anders. En voor alles wat nieuw is, maakt het brein een nieuw pad. En dat gaat stap voor stap. En hoe vaker je iets doet, hoe steviger dat pad wordt.

stap voor stap - faalangst - verandering

Om er voor te zorgen dat je brein niet meteen in de paniekstand gaat en jij hierdoor je goede voornemen voor meer tijd voor jezelf laat varen, helpt het om het stap voor stap aan te pakken. Welke kleine stap kan jij vandaag zetten om meer tijd voor jezelf te nemen? Wat kan wel? Wat voelt goed voor jou om nu ruimte voor te maken? Op deze manier kan je ook oefenen met jouw grenzen aangeven bij je omgeving. Bijvoorbeeld binnen je gezin. En de éne keer gaat het beter dan de andere keer. Wees lief voor jezelf. Je bent iets nieuws aan het leren! Als je kind leert fietsen en omvalt word je ook niet boos. Je helpt je kind overeind en zegt ‘we proberen het nog een keer!’

En ja, ook bij je gezin zal misschien weerstand vandaan komen. Want jij gaat ineens iets op een andere manier doen. Iets wat je gezinsleden niet gewend zijn. Dus ook voor hen kost het tijd om daar aan te wennen.

Ook helpt het om stil te staan bij wat maakt dat jij de verandering wilt doorvoeren. Wat is je verlangen? Waar wil je naar toe werken? Hoe voelt het als je de verandering hebt doorgevoerd?

Oefening baart kunst. En vanuit overvloed heb jij jezelf én je kinderen zoveel meer te geven.
Maar wat ik moeders altijd meegeef in een coachtraject is dat het naast dat het goed is voor jou, dat jij door tijd voor jezelf te nemen jouw batterijtje oplaadt, je ook aan je kinderen voorleeft dat goed voor jezelf zorgen belangrijk is. Want hoe eerder je kind dit leert, hoe makkelijker dit op latere leeftijd zal gaan. Leer samen te voelen waar je behoefte aan hebt. En je zult merken dat het binnen je gezin een stuk gezelliger wordt als de batterijtjes voller zijn.

En hoe meer je oefent, hoe meer ervaring je krijgt in het tijd voor jezelf maken, hoe makkelijker het gaat. En vanuit overvloed, vanuit een volle batterij, heb je zoveel meer te geven aan je kinderen. En daardoor kan je ook de boze buien, de tranen beter opvangen. Én meer genieten van de fijne momenten!

Samengevat:

  • Bedenk voor jezelf wat je wilt bereiken, wat maakt dat de verandering zo belangrijk is voor jou? Schrijf dit op!
  • Werk stap voor stap aan de verandering. Bij kleine stapjes ontstaat er minder snel paniek in je brein.
  • Wees lief voor jezelf. De éne dag gaat het beter dan de andere dag. Iets nieuws leren, doen we door vallen en opstaan ?.
  • Welke kleine stap kan je nu al zetten?
  • Vier je successen!

Herken jij dit? Vind jij het als hoogsensitieve moeder vaak lastig om tijd voor jezelf te maken? In de theekransjes ‘hoogsensitiviteit van last naar kracht!’ gaan we aan de slag met goed voor jezelf zorgen, met ontdekken wat gevoeligheid voor jou betekend en hoe jij op een fijne manier kunt omgaan met jouw gevoeligheid. Via onderstaande button kom je op de pagina met meer informatie.

Vind je het fijner om eens één op één te sparren met mij? Maak gerust een afspraak voor een kennismakingssessie. In een half uur bespreken we waar jij tegen aan loopt, wat jij graag zou willen en hoe ik je daarbij kan helpen. Dit gesprek is gratis en vrijblijvend.

Ik heb al zoveel geprobeerd waarom lukt het niet?

Veel ouders hebben er al een flinke zoektocht opzitten. Ik hoor regelmatig van moeders dat ze al verschillende boeken hebben gelezen over het opvoeden van een hooggevoelig kind met een sterke wil. En dat ze tips hebben opgezocht op internet. Maar dat het resultaat toch niet zo is zoals ze hoopten. In dit blog neem ik je mee in hoe dat komt.

Ook ik blijf wel eens hoopvol (en tegen beter weten in) aanmodderen in de hoop dat het beter wordt.

Vandaag heb ik na twee en halve maand weer hardgelopen! Jeeej! Een verrekte spier in mijn linker bovenbeen hield me tegen. Zo zou je het kunnen zien… Maar ik kom er later op terug dat ik het nu anders zie. In plaats van hardlopen werd het veel wandelen. Niet te ver, maar wel in beweging blijven. Yoga oefeningen om mijn spieren te versoepelen. En ook lekker voor de ontspanning natuurlijk! Maar ook met wandelen bleef mijn spier zeuren. Het ging me allemaal een beetje te lang duren en het frustreerde me toch wel flink dat ondanks mijn inspanning er niets veranderde! Twee weken geleden besloot ik dat het lang genoeg had geduurd en maakte ik een afspraak bij mijn fysiotherapeut. Die stelde na een paar blikken en oefeningen vast dat de spier in mijn linker bovenbeen korter was dan in mijn rechterbovenbeen. Ik kreeg een reeks yoga oefeningen doorgestuurd om die betreffende spier te gaan oprekken. Drie keer per dag doe ik ze trouw. En laat er in die reeks nou net een oefening zitten die ik nog niet zelf deed. En die oefening… heb ik blijkbaar nodig om mijn spier op te rekken! Met als resultaat dat ik nu weer een rondje heb hardgelopen!

Veel ouders hebben al heel veel geprobeerd voordat ze de stap zetten naar een kindercoach.

Je zult je misschien afvragen, waarom in hemelsnaam dit op de website van een ouder- en kindercoach?! Veel ouders hebben al zoveel geprobeerd voordat ze de stap zetten naar een kindercoach. Veel ouders hebben boeken gelezen, internet afgestruind, adviezen uit hun omgeving geprobeerd. Maar niet met het resultaat waar ze naar zoeken. Een rustiger gezinsleven en een kind dat lekker in zijn vel zit.

Vanochtend rondde ik een traject met een moeder af. We evalueerden ons traject samen. Ze vertelde me dat ze blij is dat ze me gebeld heeft. Want je leest zoveel. Maar je eigen situatie is toch net anders dan al die andere situaties. Niet zelden komen er dingen ter sprake waar je zelf niet aan denkt en waarbij het fijn is dat iemand anders er wel aan denkt.

‘Ik ben zo blij dat ik jou gebeld heb!’

Iedere week heb ik ruimte voor kennismakingssessies. Daarin bespreken we jouw hulpvraag. Waar loop je tegenaan in de opvoeding van jouw gevoelige kind? Wat zou je anders willen zien? Ik geef je alvast een paar handvatten waarmee je aan de slag kunt en vertel je wat ik voor jullie kan betekenen. Wil je graag verder met mij aan de slag? Dan plannen we een intake gesprek in. Heb je vooraf vragen? Wil je liever eerst alleen het eerste gesprek inplannen? Ook helemaal goed. Een goede klik is echt super belangrijk voor een coachtraject. Denk ik dat iemand anders jullie beter kan helpen? Dan zal ik je graag doorverwijzen naar een collega.