‘Hooggevoelig, ik???’
Ongeveer 7 jaar geleden had ik een burn-out. Helemaal op was ik. Het kwam door werk, ja dat was het. Dacht ik. Maar een burn-out krijg je niet ‘door werk’. Het is door een combinatie van factoren. Ik kwam in gesprek met een coach, zij vroeg me of ik bekend was met ‘hooggevoeligheid’. Dat was ik niet..
Ik genoot van de drukte, ik heb jaren in de horeca gewerkt. Hoe drukker de dagen, hoe voller het terras hoe beter! Maar ooooh wat had ik ook een enorme behoefte aan rust! Helemaal in mijn eentje, daar kon ik goed van opladen. Als kind zijnde genoot ik al van boeken lezen, ik haalde er 10 per week (maximale aantal) en las ze allemaal uit. En ook nu lees ik nog heel, heel graag! Die combinatie zorgde destijds nogal voor verwarring. Genieten van drukte, maar me daarna ook ontzettend moe voelen en niemand om me heen willen. Wat was dat toch?!
Ik kon bijna alle vinkjes van het lijstje aanvinken…
Mijn coach gaf me een lijstje met punten die hooggevoeligheid kenmerken. Check, check, check, check, check, check… en ik besloot het boek van Elaine Aron (grondlegger van hooggevoeligheid) te lezen. Opnieuw… check, check, check… goh het lijkt wel alsof iemand een boek over MIJ heeft geschreven! Ik verdiepte me er meer en meer in, inmiddels heb ik ontzettend veel boeken over hoogsensitiviteit gelezen, me laten bijscholen en vind ik het niet zo vreemd meer dat ik 7 jaar geleden een burn-out had. Hooggevoelige mensen zijn gevoeliger voor prikkels en verwerken die prikkels ook nog eens dieper. En het is daarom super belangrijk om goed voor jezelf te zorgen en die rust te pakken als je daar zo’n behoefte aan hebt. En te doseren… en je grenzen aan te geven… genoeg om te leren ?
Kleine gevoeligheden, ik was anders dan veel anderen..
Afgelopen woensdag was ik op nieuwjaarsbezoek bij mijn opa, ik wiebelde op mijn stoel. ‘kriebel! Er zit een haar in mijn shirt!’ mijn opa en man keken me vragend aan en mijn opa vroeg ‘hoe kan je dat nou voelen?!’ en dit soort kleine dingetjes heb ik altijd gehad. Zo vond ik het bijvoorbeeld vreselijk als er een vriendinnetje bij mij kwam spelen en ze op het mijn bed ging zitten. ’s Avonds als ik naar bed ging rook mijn bed niet meer naar mij, maar naar haar! En ik bekommerde me om de insecten, genoot van de zomerse dagen op het strand en in het bos.
Voldoen aan de verwachtingen van de rest van de wereld.
Maar ik voelde ook heel sterk aan wat anderen van mij verwachtten. En dit zorgde ervoor dat ik me ging aanpassen, aanpassen aan wat mensen graag wilden zien. Of wat ik DACHT dat mensen graag wilden zien. Zo hadden wij vroeger een hond, Kayla. En als mijn vader naar het buitenland was voor werk, dan liet mijn moeder haar ’s avonds uit. En ik nam zo aan dat mijn moeder het ongezellig vond om in haar eentje te lopen. Dus liep ik mee. En dus voelde ik me de volgende dag moe omdat ik te laat naar bed was gegaan. Maar de verbinding was erg belangrijk. En voldoen aan de verwachting..
En dat nam ik gedurende mijn jeugd mee. Mijn pubertijd in en ook daar probeerde ik te voldoen aan verwachtingen van anderen. Nog net even dat ene dossier erbij pakken op werk, ceremoniemeester zijn op een bruiloft? Geen probleem! Mijn verjaardag moest tot in de puntjes geregeld worden, want het moest PERFECT! Tot ik dus in de burn-out terecht kwam. Zelfs boodschappen doen was teveel. Zoveel geluiden, zoveel mensen, felle lichten. Ik was uitgeput als ik thuiskwam.
Ik herstelde stukje bij beetje van mijn burn-out, leerde mezelf beter kennen. Maar de gevoeligheid bleef. Maar door de gesprekken met mijn coach kwam ik er dus achter dat die gevoeligheid iets is wat bij mij hoort. En dus iets is wat niet zal verdwijnen. Maar juist iets is wat ik ruimte mag geven. In de loop der jaren heb ik hierin steeds meer mijn weg gevonden. En ik leer nog steeds! Want ontwikkeling is iets wat je leven lang doorgaat! Steeds op een ander vlak en steeds een laagje dieper.
Wat doe ik nu anders?
De dingen die je helpen zijn voor iedereen anders. Er zal overlap in
zitten, maar ieder persoon is anders en ieder persoon heeft andere behoeften,
een andere invulling van zijn of haar leven.
Ik doe de boodschappen nu op momenten waarop het niet druk is en bij voorkeur NIET
aan het einde van de dag. Want dan is mijn energiepeil al wat lager en dan is
de laatste plek waar ik wil lopen een supermarkt!
Ik plan tijd in mijn eentje in. En met in mijn eentje bedoel ik ECHT in mijn
eentje. He-le-maal alleen thuis! Zodat ik alleen op mezelf hoef te letten en
letterlijk ruimte voel.
Ik zorg voor voldoende frisse lucht. Als ik in het bos of op het strand loop, voelt het alsof iemand mijn stekker in het stopcontact doet en mijn batterij wordt opgeladen. Zelfs door naar een foto te kijken met een bos voel ik het al een beetje!
Ik zorg voor gezonde voeding. Voldoende water, lekker veel groenten en fruit. En ook deze zoektocht gaat steeds verder. Hoe meer ik me bewust wordt van de invloed van voeding op mijn lijf en op hoe ik me voel, hoe meer veranderingen ik daarin ook doorvoer. Zo kan ik nu duidelijk voelen dat ik me na het eten van bijvoorbeeld een stuk taart, me duidelijk minder fit voel. En dat batterij gevoel wat ik hierboven beschreef heb ik ook na het eten van een salade.
Ik kies bewust met wie ik afspreek en wanneer en hoe lang. Waar wil ik mijn energie aan ‘besteden’ ? Wat geeft mij energie? Wat kost mij energie?
Ik blok momenten in mijn agenda. Waar ik voorheen een aantal avonden achter elkaar afspraken plande en ook overdag een volle agenda had, staan er nu kruizen in mijn agenda. Zodat ik de balans bewaar en juist óók tijd kan indelen zoals ik dat wil!
Hooggevoeligheid als kracht!
Hoe meer ruimte ik mijn gevoeligheid geef, hoe meer ik het ook kan inzetten als
kracht. Want naast dat het soms een uitdaging blijft om gevoeliger te zijn dan
veel andere mensen, vind ik het een heerlijke eigenschap die ik absoluut niet
zou willen missen! Ik vind de verbinding met anderen fijn, ik vind het fijn om
mijn kinderen zo goed te kunnen aanvoelen. Ik vind het fijn dat ik zo kan
genieten van een kopje thee in de zon. En van de vlinders die vliegen, de geur
van bloemen, het eerste lente zonnetje, ik vind het fijn om verbanden te zien zodat
ik kan schakelen op wat nodig is. Om verschillende dingen bij elkaar te brengen
tot een nieuw plan! Om creatief aan de slag te gaan, zowel met tekenen als het
in elkaar zetten van een nieuwe workshop!
En tijdens het coachen kan ik door deze mooie eigenschap heel goed aansluiten
op de kinderen en hun ouders. Soms worden dingen die er wel zijn niet gezegd.
Maar die dingen zijn super belangrijk. Vaak nog belangrijker dan de dingen die
wel gezegd worden.
De wereld heeft de combinatie van hooggevoelige en niet hooggevoelige mensen nodig! Er is een bewustzijnsgolf bezig. Steeds meer mensen worden zich bewust van onze invloed op de aarde, de natuur en op elkaar. Steeds meer mensen zien en voelen hoe we bewuster kunnen leven. Hoe we juist kunnen bijdragen aan een mooie wereld, in plaats van steeds meer kapot te maken. Hooggevoelige mensen zien veel verbanden, hebben een groot verantwoordelijkheidsgevoel en willen vaak ook een rol spelen in deze processen.
Gun jij jezelf ook een ontwikkeling in je gevoeligheid? Geef je dan op voor de workshop voor hoogsensitieve vrouwen op woensdag 22 januari 2020 van 09:30 tot 11:30. We gaan aan de slag met jouw dromen en verlangens. Waar wil jij dit jaar jouw aandacht aan geven? Waar krijg je energie van? Meld je aan via het contactformulier:
Fout: Contact formulier niet gevonden.
Jouw investering is € 20,00 en hiervoor krijg je mijn oprechte aandacht, koffie, thee en lekkers! We maken een visionbord als een mooie herinnering aan wat voor jou belangrijk is!