Tips voor een ontspannen kerstvakantie met een hoogsensitief kind met een sterke wil!

Vorige week gaf ik een webinar voor moeders van hoogsensitieve kinderen met een sterke wil. Een schoolvakantie staat niet persé voor iedereen garant voor ontspanning en opladen. Maar met een paar handvatten en tips wordt het een stuk gezelliger en kan je zelf ook nog opladen in de kerstvakantie ? In dit blog lees je er meer over!

Uitrusten

De eerste dagen van de vakantie zijn veel kinderen moe. Moe van het sinterklaasfeest, moe van Kerst vieren op school, de dagen zijn korter, we komen minder buiten, we maken minder vitamine D aan onder invloed van de zon…

Het kan dan ook heel fijn zijn om die eerste dagen rustig aan te doen. Even écht uit te rusten. Sommige kinderen vinden het heerlijk om wat langer in hun pyjama te lopen. En het verschilt écht van kind tot kind hoeveel tijd het nodig heeft om weer een beetje bij te komen.

Of toch op zoek naar avontuur?

Hoogsensitieve kinderen met een sterke wil houden van avontuur, van uitdaging, van nieuwe dingen ontdekken. Je zult dan ook merken dat ze op een gegeven moment wel klaar zijn met dat uitrusten. Ze willen actie! Prikkels! En als die prikkels er niet zijn, kan dat resulteren in boze buiten en grenzen opzoeken. Of op andere manieren aandacht bij jou vragen. Onderprikkeling kan net zo vervelend zijn als overprikkeling.

Overigens is het met betrekking tot het uitrusten goed om in de gaten te houden of je kind er niet juist hangerig van wordt. Ook dat is een signaal dat het nu weer tijd is voor een beetje actie, meer uitdaging.

Een balans in beide.
Een hoogsensitief kind met een sterke wil heeft behoefte aan uitdaging. Maar aan de andere kant ook behoefte om op te laden en even alleen te zijn. En juist die combinatie kan soms zo lastig zijn. Want ze willen vaak maar doorgaan, terwijl die pauze ook wel goed voor ze zou zijn om hun emmertje even te legen. Elaine Aron omschrijft dit als met één voet op het gaspendaal en één voet op de rem leven.

Zelf spelen.

Zelf spelen kan voor hoogsensitieve kinderen met een sterke wil een uitdaging zijn. Niet zelfden hoor ik moeders verzuchten dat hun kind niet zelf kan spelen. Of maar kort zelf kan spelen. Of zich snel verveelt. Nou is met een beetje verveling niks mis, kinderen krijgen daardoor ruimte voor hun creativiteit. Veel kinderen gaan aandacht vragen. En dat maakt het opvoeden van een hoogsensitief kind soms ook zo pittig. Ze hebben over het algemeen mega veel energie, zijn graag bij je en zijn op zoek naar uitdaging.

Als je kind zich verveelt kan het interessant zijn om eens te kijken naar het speelgoed van je kind. Biedt dit voldoende uitdaging? Past het nog bij de ontwikkelingsleeftijd van je kind? Of is het misschien toe aan iets meer uitdaging?

Hoogsensitieve kinderen met een sterke wil zijn vaak snel uitgekeken op speelgoed. Dat resulteert bijvoorbeeld in 10 minuten ergens mee spelen en het dan weer aan de kant  gooien. Tenzij ze iets écht interessant vinden. Dan kunnen ze zich ergens in vastbijten.

Leuke dingen pot.
Soms hebben kinderen niet het overzicht over het speelgoed wat ze hebben. Vaak is op verschillende plaatsen speelgoed opgeruimd. Wat dan kan helpen is een leuke dingen pot maken. Je maakt van het speelgoed van je kind kaartjes en die doe je in een pot of in een insteekalbum voor foto’s. Als het tijd is om zelf te spelen kan je kind makkelijk zien welke keuzes er zijn. Soms is het voor kinderen lastig kiezen, je helpt ze dan door alvast een voorselectie te maken van bijvoorbeeld 3 dingen. Je leert kinderen zelf te kiezen en komt tegemoet aan de enorme behoefte aan autonomie.

Je kunt ook werken met kleuren kaartjes. Een kleur voor binnen en een kleur voor buiten. En een kleur voor alleen binnen en samen binnen (bijvoorbeeld bordspellen). Hierdoor kan je afspreken dat je kind iets uit de categorie blauw mag kiezen bijvoorbeeld.

Pinterest
Op Pinterest staan heel veel leuke ideeën om eens iets anders te doen met speelgoed. Één van die ideëen die ik zelf heel leuk vind is een omgekeerde piramide bouwen van Lego of Duplo. Er staan ook bouwtekeningen op voor Knex. En je kunt bijvoorbeeld zoeken naar inspiratie voor een speurtocht. Zo wordt een boswandeling meteen een stuk uitdagender.

time timer coachpraktijk Stefanie

Time timer.
Door een Time Timer te gebruiken (je kunt ook een app downloaden) maak bijvoorbeeld je visueel hoeveel tijd je kind nog zelf gaat spelen. Dit geeft je kind houvast, het weet waar het aan toe is. En het is duidelijk wanneer jullie weer iets samen gaan doen. De tijd kan je steeds verder uitbreiden. Wees je er van bewust dat kleine kinderen nog maar korte momenten zelf kunnen spelen. En stel je daar ook op in. Door dat te doen verandert dit veel voor je dag. Want juist op het moment dat het in werkelijkheid anders verloopt dan je gehoopt had, voel je sneller frustratie of stress.

Kerst
Lang aan tafel zitten is voor de meeste kinderen een uitdaging. En als er niet genoeg ‘spannends’ gebeurt voor een hoogsensitief kind met een sterke wil helemaal! Wees realistisch in wat je van je kind verwacht. Laat ze tussendoor spelen of print leuke kleurplaten en puzzels uit. Laat ze helpen met koken en de tafel dekken. Veel kinderen vinden dat reuze interessant!

Houd er ook rekening mee dat kinderen nog niet alles lusten. En misschien vind jij het wel heel leuk om een uitgebreid kerstdiner te bereiden maar lust je kind daar niets van. Verwacht jij dat je kind dat op eet? Want we eten wat de pot schaft? Of bewaar je die ‘strijd’ voor een later moment en geef je je kind iets te eten wat hij lekker vindt? Het is tenslotte voor je kind ook Kerst ?

Omdat je tijdens het kerstdiner vaak langer aan tafel zit is het fijn als je kind zijn energie voor die tijd al kwijt kan. Ga lekker wandelen, naar een klimbos, een stuk fietsen. Ze heeft je kind (en jij ook!) zijn beweging al gehad en wordt het kerstdiner een stuk gezelliger. Hoogsensitieve kinderen met een sterke wil hebben nou eenmaal veel energie.

Zelfzorg
In de meeste gezinnen zijn het de moeders die de kinderen voor het grootste deel opvangen tijdens vakanties. Na de zomervakantie realiseerde ik me dat ik tijdens de vakantie weinig ‘me-time’ had ingepland. En ik voelde me in de eerste schoolweek alsof ik toe was aan vakantie. Ook bij mij sluipt dat er dus nog wel eens in. En hoe graag ik ook bij mijn kinderen ben…. IK HEB HET ECHT NODIG OM ALLEEN TE ZIJN! Op die momenten heb ik aandacht voor mezelf. Kan ik bewust voelen waar ik behoefte aan heb. En kan ik checken of ik daar nog genoeg ruimte voor maak. En ja, met jonge kinderen is het vaak druk. Maar er zijn ALTIJD mogelijkheden. Om goed voor jezelf te zorgen hoef je niet iedere dag een dagdeel in je eentje te zijn. Je kunt bijvoorbeeld ook iets eerder opstaan en alvast wat yoga oefeningen doen of op je gemak en in stilte een kopje thee drinken om de dag mee te starten. Je lichaam bewust insmeren met bodylotion (kom je meteen mooi uit je hoofd en geef je je lichaam aandacht) of een warme douche nemen.

hoogsensitieve moeders - coachpraktijk Stefanie

En natuurlijk kan je ook samen met je kind opladen. Lekker wandelen. Beweging en groen hebben een positieve invloed op ons. En voor de moeders onder ons die gevoelig zijn voor geluid, dat geluid vervliegt buiten een stuk meer dan binnen vier muren! Helpt er dus ook weer aan mee om zelf minder overprikkeld te raken.

Ook leer je je kind goed voor zichzelf te zorgen als ze jou dat zien doen. En dat is écht mega belangrijk. Jong geleerd is oud gedaan! De maatschappij is soms al zo druk. En kinderen mogen écht leren dat ze goed blijven voelen wat fijn voor hen is. En soms is een boze bui van ons kind ook een uitnodiging voor onszelf om ons leven eens onder de loep te nemen. Waar zet jouw kind zich tegen af? Waar vraagt het aandacht voor?

‘Op je eigen kamer speel tijd.’
Een laatste tip om je kerstvakantie ontspannen te beleven is iedere dag een ‘op je eigen kamer speel moment’ in te lassen. Als kinderen jonger zijn slapen ze ’s middags nog. En heb jij als moeder een rustmoment (als je niet doordendert en het huis aan kant probeert te maken…). Maar als ze groter worden zijn jullie steeds meer tijd samen. Eerst valt het middagdutje weg en kinderen gaan ook steeds later naar bed naarmate ze ouder worden.

Iedere dag (of een aantal dagen) zo’n moment creëren zorgt ervoor dat iedereen even een rustmoment heeft. Hiermee kom je ook tegemoet aan waar ik eerder over schreef, de balans tussen uitdaging én ook de behoefte om alleen te zijn. Ook hier kan je de Time Timer gebruiken om visueel te maken hoe lang dit moment nog duurt. En je kunt er een afspraak aan koppelen dat jullie na dat moment wat gaan drinken en dan samen iets gaan doen.

Vooral ook die afwisseling tussen zelf spelen en daarna samen iets doen is voor veel kinderen fijn. Ze vinden het tijdens de kerstvakantie ook gewoon fijn om lekker bij mama te zijn!

Er is nog zoveel meer te vertellen.
Er is nog zoveel meer te vertellen over het opvoeden van een hoogsensitief kind met een sterke wil en jouw rol als (hoogsensitieve) moeder. Tijdens de online workshop op donderdag 28 januari 2021 komt er nog veel meer aan bod. Bijvoorbeeld waarom het niet aankomt als je je kind een standje geeft als het boos is, hoe je er voor kunt zorgen dat je boze buien voorkomt en hoe de wisselwerking binnen jullie gezin is. Loop jij regelmatig tegen uitdagingen aan in de opvoeding? Wil je graag handvatten waarmee het net allemaal iets makkelijker en leuker wordt? Zodat jij meer energie overhoudt om leuke dingen voor jezelf te doen en het weer gezellig wordt bij jullie thuis in plaats van die eeuwige strijd te voeren? Meld je dan aan voor de online workshop op 28 januari. Je kunt het later terugkijken!

Mag jouw kind boos zijn? Mag jij boos zijn?

Als moeder verwachten we van onszelf dat we rustig blijven. Dat we een voorbeeld zijn voor onze kinderen. Maar velen van ons zijn opgevoed met de overtuiging dat je niet boos mag zijn. En helemaal meisjes niet. Die horen lief te zijn. En kinderen horen te luisteren. Dat was hoe het vroeger ging. En steeds meer komt er ruimte voor het uiten van je gevoelens. Maar dat betekent niet dat nu er meer ruimte voor komt, dat dat dan ook maar makkelijk gedaan is. In dit blog vertel ik je over emoties die onder water geduwd worden.

Als je vanaf kinds af aan al volgens een bepaalde overtuiging leeft, is je brein er helemaal op bedraad om dat ook te blijven doen. Zelfs als dat niet persé de manier is waarop jij het  gelukkigst bent. Het maakt jouw brein echt niet uit of je gelukkig bent, zolang je het maar overleeft.

Maar emoties willen gevoeld worden. Dat geldt voor je kind en dat geldt net zo goed voor jou als moeder. Door middel van het stoplicht oefen je met je kind om aan te geven hoe het zich voelt en help je je kind manieren te bedenken om zich fijner te voelen en beter voor zichzelf te zorgen.

Maar dan nog, zullen er momenten zijn en blijven waarop dit even minder goed lukt. En waarop de boze buien van je kind misschien voor een periode weer wat heviger worden. En dan is het natuurlijk fijn als jij je kind kunt opvangen en hierin kunt helpen. En dat vraagt soms flink veel veerkracht van jou als moeder.

Moeders denken niet zelden ‘Ik moet dit kunnen. Ik heb er voor gekozen om moeder te worden. Het is mijn kind. Adem in adem uit en doorgaan.’ Hun kind helpen ze om te gaan met hun boosheid. Maar hoe zit het eigenlijk met jouw boosheid? Mag die er zijn? Mag jij eens flink boos worden? Of heel hard huilen omdat je je verdrietig voelt? Of moet jij je altijd beheersen?

Je kunt emoties vergelijken met een bal die onder water geduwd wordt. Dat hou je wel even vol. Maar op een gegeven moment gaat die bal hoe dan ook boven water komen. En vaak met een enorme kracht. En dat is met emoties ook net zo. We kunnen we heel lang onder water duwen, maar ze gaan hoe dan ook boven komen. En als dat dan gebeurt, is dat vaak niet op een fijne manier.

Afgelopen weekend betrapte ik mezelf op het onder water duwen van boosheid en frustratie. En borrelde al een paar dagen iets. Ik merkte dat ik somberder was, sneller geïrriteerd. Ik wist wat er speelde. Maar wilde het niet uitspreken. Om de vrede te bewaren. Even geen zin in gedoe. Maar je begrijpt… niks vrede. Ik was stikchagrijnig. En dat duurde ruim twee dagen voordat het er uit kwam. En ik bespreekbaar maakte wat me dwars zat. En dat luchtte me daar een partij op!

En vlak daarna dacht ik… zucht.. dat had eerder gemogen! Dat had mij een hoop energie gescheeld. En dan had het een stuk gezelliger geweest bij ons thuis die twee dagen… En zo blijven we leren.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat ook jouw boosheid er mag zijn. En dat emoties gevoeld willen worden. En om ze te voelen en de ruimte te geven, mogen we daar tijd voor maken. Even een moment alleen zijn. Een wandeling maken, in bad gaan, een douche nemen zonder dat je gezin in en uit de badkamer loopt, mediteren… wat ook maar werkt voor jou om tot rust te komen en te voelen wat er op dat moment speelt.

Wil je stappen zetten in jezelf de ruimte geven? Als moeder en zeeeeker als vrouw? Als jouzelf? Vraag dan mijn e-book aan. Hierin staan kleine opdrachten waarmee je daar stap voor stap aan de slag gaat. Je vindt het e-book via onderstaande button.

Waarom vinden we het soms zo lastig om iets te veranderen?

Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg. Je hebt deze uitspraak misschien al eens voorbij horen of zien komen. En dat is precies hoe het is. Als we willen dat er iets verandert, dan zullen we iets anders moeten doen. Maar dat iets anders doen, dat kan best lastig zijn. En spannend. In dit blog leg ik je uit waardoor dat komt. En wat je er aan kunt doen om tóch die verandering te krijgen.

Waarom is veranderen soms zo moeilijk?

Als je naar een coach gaat, is dat omdat je graag wilt dat er iets verandert. Er is iets in je leven wat niet loopt zoals je dat eigenlijk zou willen. Soms lukt het prima om een verandering zelf door te voeren, maar soms is het ook heel fijn als er iemand met je meekijkt. Ons brein is er namelijk op gericht om ons veilig te houden. Niet gelukkig, nee gewoon veilig. En veilig is óók een situatie die we eigenlijk niet fijn vinden, maar die we dus wel al heel goed kennen. Je brein wil dus eigenlijk heel graag dat je steeds hetzelfde doet. En als jij besluit dat je iets wilt veranderen en rigoureus het roer wilt omgooien, dan is dat dikke paniek voor je brein! Want dat is nieuw en dus niet veilig!

We willen de verbinding houden met de mensen om ons heen.
Er hangt zoveel meer samen met die veiligheid. Zo maken we allemaal onderdeel uit van netwerken. Bijvoorbeeld je gezin, je werk, vriendengroep, sportclub, ouders op het schoolplein en ga zo maar door. Wij mensen zijn sociale wezens en hebben voor overleving ook de sociale contacten nodig. Er heerst dan ook vaak een spanning tussen kiezen wat goed is voor jou (en/of je gezin) en bij de groep blijven horen.

HSP voelen vaak heel goed aan wat de verwachtingen van anderen zijn en hechten veel waarde aan een goede verbinding met anderen.

verbinding HSP sferen aanvoelen

HSP voelen vaak heel goed aan wat de verwachtingen van anderen zijn (en denken in andere gevallen te weten wat de verwachtingen zijn), ze willen graag de verbinding met anderen goed houden. En dat gaat vaak ten koste van wat goed is voor henzelf. Met als gevolg dat je je eigen grenzen steeds overschrijdt. Bijvoorbeeld toch naar een verjaardag gaan terwijl je eigenlijk ontzettend moe bent. In een baan blijven werken die je enorm veel energie kost en waar je je kwaliteiten niet in kwijt kunt of waar bijvoorbeeld een slechte sfeer op de werkvloer hangt. Maar ook jezelf wegcijferen binnen je gezin. Alles voor je kinderen regelen en geen tijd maken voor waar jij blij van wordt en waar jouw batterijtje weer van oplaadt.

Tijd voor mezelf nemen is toch egoïstisch?! Er is nog zoveel te doen!
Als je iets wilt veranderen, dan voel je vaak weerstand in jezelf. ‘Want ja er zijn nog zoveel klusjes die gedaan moeten worden!’ of ‘Mijn man heeft ook hard gewerkt en heeft ook tijd voor zichzelf nodig!’ En voordat je het weet, heb je weer geen tijd voor jezelf genomen. ‘Morgen maar!’ denk je dan. Of misschien voel je je schuldig als je tijd voor jezelf neemt. Ik hoor vaak voorbij komen dat moeders het egoïstisch vinden om die momenten in te plannen.

Vaak willen we in één keer het roer omgooien, dat zorgt voor dikke paniek in ons brein!

Vaak als we iets willen veranderen, willen we dat meteen goed aanpakken. En precies dat, is waarom goede voornemens voor het einde van januari al gestrand zijn. We willen meteen 4 keer per week gaan sporten, iedere dag gezond eten en niets lekkers meer tussendoor nemen en ga zo maar door. Maar door het groot aan te pakken is de reactie van je brein dus PANIEK! Je brein heeft jarenlang een bepaald pad gevormd. En nu verwacht jij iets anders. En voor alles wat nieuw is, maakt het brein een nieuw pad. En dat gaat stap voor stap. En hoe vaker je iets doet, hoe steviger dat pad wordt.

stap voor stap - faalangst - verandering

Om er voor te zorgen dat je brein niet meteen in de paniekstand gaat en jij hierdoor je goede voornemen voor meer tijd voor jezelf laat varen, helpt het om het stap voor stap aan te pakken. Welke kleine stap kan jij vandaag zetten om meer tijd voor jezelf te nemen? Wat kan wel? Wat voelt goed voor jou om nu ruimte voor te maken? Op deze manier kan je ook oefenen met jouw grenzen aangeven bij je omgeving. Bijvoorbeeld binnen je gezin. En de éne keer gaat het beter dan de andere keer. Wees lief voor jezelf. Je bent iets nieuws aan het leren! Als je kind leert fietsen en omvalt word je ook niet boos. Je helpt je kind overeind en zegt ‘we proberen het nog een keer!’

En ja, ook bij je gezin zal misschien weerstand vandaan komen. Want jij gaat ineens iets op een andere manier doen. Iets wat je gezinsleden niet gewend zijn. Dus ook voor hen kost het tijd om daar aan te wennen.

Ook helpt het om stil te staan bij wat maakt dat jij de verandering wilt doorvoeren. Wat is je verlangen? Waar wil je naar toe werken? Hoe voelt het als je de verandering hebt doorgevoerd?

Oefening baart kunst. En vanuit overvloed heb jij jezelf én je kinderen zoveel meer te geven.
Maar wat ik moeders altijd meegeef in een coachtraject is dat het naast dat het goed is voor jou, dat jij door tijd voor jezelf te nemen jouw batterijtje oplaadt, je ook aan je kinderen voorleeft dat goed voor jezelf zorgen belangrijk is. Want hoe eerder je kind dit leert, hoe makkelijker dit op latere leeftijd zal gaan. Leer samen te voelen waar je behoefte aan hebt. En je zult merken dat het binnen je gezin een stuk gezelliger wordt als de batterijtjes voller zijn.

En hoe meer je oefent, hoe meer ervaring je krijgt in het tijd voor jezelf maken, hoe makkelijker het gaat. En vanuit overvloed, vanuit een volle batterij, heb je zoveel meer te geven aan je kinderen. En daardoor kan je ook de boze buien, de tranen beter opvangen. Én meer genieten van de fijne momenten!

Samengevat:

  • Bedenk voor jezelf wat je wilt bereiken, wat maakt dat de verandering zo belangrijk is voor jou? Schrijf dit op!
  • Werk stap voor stap aan de verandering. Bij kleine stapjes ontstaat er minder snel paniek in je brein.
  • Wees lief voor jezelf. De éne dag gaat het beter dan de andere dag. Iets nieuws leren, doen we door vallen en opstaan ?.
  • Welke kleine stap kan je nu al zetten?
  • Vier je successen!

Herken jij dit? Vind jij het als hoogsensitieve moeder vaak lastig om tijd voor jezelf te maken? In de theekransjes ‘hoogsensitiviteit van last naar kracht!’ gaan we aan de slag met goed voor jezelf zorgen, met ontdekken wat gevoeligheid voor jou betekend en hoe jij op een fijne manier kunt omgaan met jouw gevoeligheid. Via onderstaande button kom je op de pagina met meer informatie.

Vind je het fijner om eens één op één te sparren met mij? Maak gerust een afspraak voor een kennismakingssessie. In een half uur bespreken we waar jij tegen aan loopt, wat jij graag zou willen en hoe ik je daarbij kan helpen. Dit gesprek is gratis en vrijblijvend.

Ik heb al zoveel geprobeerd waarom lukt het niet?

Veel ouders hebben er al een flinke zoektocht opzitten. Ik hoor regelmatig van moeders dat ze al verschillende boeken hebben gelezen over het opvoeden van een hooggevoelig kind met een sterke wil. En dat ze tips hebben opgezocht op internet. Maar dat het resultaat toch niet zo is zoals ze hoopten. In dit blog neem ik je mee in hoe dat komt.

Ook ik blijf wel eens hoopvol (en tegen beter weten in) aanmodderen in de hoop dat het beter wordt.

Vandaag heb ik na twee en halve maand weer hardgelopen! Jeeej! Een verrekte spier in mijn linker bovenbeen hield me tegen. Zo zou je het kunnen zien… Maar ik kom er later op terug dat ik het nu anders zie. In plaats van hardlopen werd het veel wandelen. Niet te ver, maar wel in beweging blijven. Yoga oefeningen om mijn spieren te versoepelen. En ook lekker voor de ontspanning natuurlijk! Maar ook met wandelen bleef mijn spier zeuren. Het ging me allemaal een beetje te lang duren en het frustreerde me toch wel flink dat ondanks mijn inspanning er niets veranderde! Twee weken geleden besloot ik dat het lang genoeg had geduurd en maakte ik een afspraak bij mijn fysiotherapeut. Die stelde na een paar blikken en oefeningen vast dat de spier in mijn linker bovenbeen korter was dan in mijn rechterbovenbeen. Ik kreeg een reeks yoga oefeningen doorgestuurd om die betreffende spier te gaan oprekken. Drie keer per dag doe ik ze trouw. En laat er in die reeks nou net een oefening zitten die ik nog niet zelf deed. En die oefening… heb ik blijkbaar nodig om mijn spier op te rekken! Met als resultaat dat ik nu weer een rondje heb hardgelopen!

Veel ouders hebben al heel veel geprobeerd voordat ze de stap zetten naar een kindercoach.

Je zult je misschien afvragen, waarom in hemelsnaam dit op de website van een ouder- en kindercoach?! Veel ouders hebben al zoveel geprobeerd voordat ze de stap zetten naar een kindercoach. Veel ouders hebben boeken gelezen, internet afgestruind, adviezen uit hun omgeving geprobeerd. Maar niet met het resultaat waar ze naar zoeken. Een rustiger gezinsleven en een kind dat lekker in zijn vel zit.

Vanochtend rondde ik een traject met een moeder af. We evalueerden ons traject samen. Ze vertelde me dat ze blij is dat ze me gebeld heeft. Want je leest zoveel. Maar je eigen situatie is toch net anders dan al die andere situaties. Niet zelden komen er dingen ter sprake waar je zelf niet aan denkt en waarbij het fijn is dat iemand anders er wel aan denkt.

‘Ik ben zo blij dat ik jou gebeld heb!’

Iedere week heb ik ruimte voor kennismakingssessies. Daarin bespreken we jouw hulpvraag. Waar loop je tegenaan in de opvoeding van jouw gevoelige kind? Wat zou je anders willen zien? Ik geef je alvast een paar handvatten waarmee je aan de slag kunt en vertel je wat ik voor jullie kan betekenen. Wil je graag verder met mij aan de slag? Dan plannen we een intake gesprek in. Heb je vooraf vragen? Wil je liever eerst alleen het eerste gesprek inplannen? Ook helemaal goed. Een goede klik is echt super belangrijk voor een coachtraject. Denk ik dat iemand anders jullie beter kan helpen? Dan zal ik je graag doorverwijzen naar een collega.

Zelfzorg valt in de schoolvakanties snel van mijn lijstje af. Wat doe ik daar mee als hoogsensitieve moeder?

Zelfzorg valt in de schoolvakanties snel van mijn lijstje af. Ik realiseerde het me toen ik in mijn eentje een lange wandeling maakte. En stond er bij stil hoe dat toch zou komen. En vooral, wat ik er aan kan veranderen. Want ik heb het gewoon nodig, die tijd alleen. Waarom? Je leest het in dit blog. Want goed voor jezelf zorgen is voor iedere moeder belangrijk. En voor een hoogsensitieve moeder is zelfzorg helemaal super belangrijk!

Hoe tijd alleen doorbrengen mij nieuwe inzichten geeft.

Heerlijk wandelend over strand naar Noordwijk, de plaats waar ik opgegroeid ben. En door de duinen terug naar Katwijk, de plaats waar ik naar toe verhuisd ben voor de liefde. Afgelopen week voelde onrustig. De nieuwe maatregelen die aangekondigd werden, de onrust die daarom heen hangt en de onrust die ik daar zelf door voel. Vrijdag stopte ik wat eerder met werken en maakte ik een heerlijk lange wandeling. Ik luisterde naar een inspirerende podcast van Green Godess, precies over dit onderwerp. Ik luisterde naar het omslaan van de golven, naar krijsende meeuwen en liet het zonnetje op mijn gezicht schijnen. Met iedere stap die ik zette voelde ik me meer ontspannen. Gewoon lopen. En verder even niks.

Dit soort momenten zorgen bij mij voor nieuwe inzichten, voor een meer heldere kijk op situaties. Door tijd in mijn eentje door te brengen maak ik ruimte om te voelen wat er binnenin mij speelt. Waar ik behoefte aan heb of juist niet. En dat was blijkbaar erg nodig de afgelopen week. Met iedere stap die ik zette voelde ik de onrust in mijn lijf zakken en de ruimte in mijn lijf en hoofd groeien.

zelfzorg hoogsensitieve moeder coachpraktijk Stefanie

Het maakte dat ik stil stond bij de zomervakantie, die nu toch echt al een tijdje geleden is. Ik schreef toen we op vakantie waren een blog. Een blog over dat ik niet goed heb kunnen ontspannen op de camping. Dat ik behoefte had aan tijd alleen. Ondanks dat ik genoot van mijn gezin en de mooie omgeving. Jaren heb ik me daar schuldig over gevoeld. Ik moet er toch altijd zijn voor mijn gezin? En altijd tijd samen doorbrengen? Ik deed nooit iets in mijn eentje.

Beginnen met een kleine verandering.

Tot ik een jaar of 2 geleden begon met voorzichtige stapjes. Hardlopen zonder dat ik om een bepaalde tijd thuis ‘moest’ zijn van mezelf. Of in mijn eentje boodschappen doen (jeej wat een feest) zodat ik ondertussen een podcast kon luisteren. En dat zijn kleine momenten, eerste stapjes. Maar er is zoveel meer mogelijk dan je soms denkt. Als we iets willen veranderen dan willen we vaak meteen de verandering zien.

Als we te grote stappen zetten, dan komt ons brein in opstand. Want wat er gebeurt is dat je ver buiten je comfortzone gaat en je brein denkt dat je in serieus gevaar verkeert. Dus wat gebeurt er dan?! We gaan vol in de ankers! Dit is geen goed plan! Terug naar het oude! En ons ego bemoeit zich er ook nog mee. Want wat is dat egoïstisch! Tijd voor jezelf nemen! En voordat je het weet… verdwijnt die tijd voor jezelf weer als sneeuw voor de zon. Hoogsensitieve moeders zullen dit vast herkennen, want verbinding en harmonie is vaak belangrijk voor ze. En daarmee komt zelfzorg voor veel moeders op een lagere plek.

selfcare tips hooggevoelige moeder coachpraktijk stefanie

Begin met kleine stapjes. En als dat ene stapje goed voelt en je er aan gewend bent, kan je het volgende stapje zetten. Op die manier houd je je brein voor de gek. En zal die verandering er wél komen. Dus begin gewoon met tijd nemen voor een kopje thee en een boek. Al is het maar een kwartiertje. Of een yoga sessie van 10 minuten. Het lijkt kort, maar het is altijd nog meer dan niets! Aandacht voor jezelf kan óók zitten in je insmeren met een fijne bodylotion, met aandacht fruit schoonmaken, een paar keer diep in en uit ademen.

Believe me… ik begrijp écht écht écht dat het soms super lastig is om de tijd te vinden. Het leven van een moeder is gewoon druk en soms is er weinig te veranderen aan de hoeveelheid tijd die er is. Kleine kinderen hebben meer aandacht en zorg nodig, kinderen worden ziek, het huishouden moet gedaan worden (ook interessant wat je daarin van jezelf verwacht trouwens…), er moet eten op tafel komen (ook daarin zijn mogelijkheden om ruimte te creëren), er moet gewerkt worden…

We maken óók tijd voor de andere dagelijkse dingen als tandenpoetsen en douchen. En voor jezelf zorgen door tijd voor jezelf te nemen is net zo belangrijk!

En dat brengt me terug bij de schoolvakanties.

Dit brengt me weer terug bij de zomervakantie. Ik realiseerde me afgelopen vrijdag tijdens het wandelen dat mijn zelfzorg momenten tijdens schoolvakanties makkelijker van mijn lijstje afkukelen. Ik vind het fijn als de kinderen een leuke vakantie hebben en mijn werk gaat ook gewoon door. Al werk ik weliswaar iets minder uren omdat wij geen kinderopvang hebben. Maar het gaat wel door. En dan is een dag zomaar ineens helemaal gevuld met van alles. Behalve met tijd voor mezelf. En afgelopen vrijdag nam ik het besluit om dat deze herfstvakantie niet te laten gebeuren. Ik ga kijken naar mogelijkheden hoe ik het kan inpassen om tóch tijd voor mezelf te nemen en de dingen te doen waar ik van oplaad én een fijne herfstvakantie met de kinderen te hebben.

Als de kinderen op school zitten gaat het gewoon makkelijker. Dan zijn ze minder thuis en dan ga ik halverwege de dag even wandelen, doe ik yoga voordat ik ze ga ophalen en dan ben ik dus helemaal opgeladen als ik weer samen met ze ben. Zelfzorg is gewoon een super belangrijk iets. En voor de één misschien meer dan voor de ander. Voor een hoogsensitieve moeder is zelfzorg iets wat zeker hoog op je prioriteitenlijstje mag staan.

Want als je zelf hoog in oranje of in rood zit, kan je ook niet meer rustig reageren op het gedrag van je kind. Al voelt het soms misschien egoïstisch (als je ego zich ermee komt bemoeien of als andere mensen er een mening over hebben), uiteindelijk word jij er een fijnere en gezelligere moeder van als je goed voor jezelf zorgt! En dan zijn de momenten waarop jullie samen zijn een stuk fijner dan wanneer jij met een vol emmertje de dag doorgaat. En nu lijkt het misschien net alsof ik mijn kinderen liever op school heb en de dag voor mezelf heb. Maar juist die balans vind ik fijn. Ik hou van mijn werk, ik hou van de uitdaging en ik hou er van om daarna weer tijd met mijn gezin door te brengen! En ik zou beide niet willen missen!

In de herfstvakantie ga ik bewust meer tijd nemen voor mezelf. En ik laat in een volgende blog weten hoe dat is gegaan! Want zoals je dus leest… ook ik trap nog wel eens in die valkuil om minder tijd voor mezelf te nemen! En door tijd in mijn eentje door te brengen word ik me daar sneller bewust van. En kan ik dus ook sneller iets veranderen!

Herken je dit? Ben jij een hoogsensitieve moeder en wil je graag meer ruimte maken voor zelfzorg? Dan is mijn e-book een mooie stap om mee te starten! Je vraagt ‘m via onderstaande button aan.

Jeej!!! Vakantie!!! Of Nee!!! Vakantie!!! Tips voor ouders van een hoogsensitief kind.

Voor veel ouders van een hoogsensitief kind is een schoolvakantie niet persé een ontspannen aangelegenheid. En dat komt door verschillende dingen. In dit blog deel ik met je hoe jij er samen met je kind voor kunt zorgen dat het tóch een gezellige vakantie wordt!

Een hoogsensitief kind heeft tijd nodig om te wennen aan overgangen.

Van het schoolritme naar het vakantieritme is zo’n overgang. Tijdens de vakantie gaan veel dingen er anders aan toe dan op school. Als kinderen naar school gaan dan zien de doordeweekse dagen er in basis redelijk hetzelfde uit. Je staat rond dezelfde tijd op. Je volgt het ochtendritueel en gaat naar school. Ook op school wordt veel structuur geboden. Aan het begin van de dag is duidelijk wat er gaat gebeuren.

Tijdens de vakantie valt dat ritme grotendeels weg. Het wordt voor kinderen vaak onduidelijker wat ze kunnen verwachten. En dat geeft stof tot nadenken. Iets wat hoogsensitieve kinderen heel goed kunnen ? ze overdenken alle opties die mogelijk zijn en óók de daarbij behorende gevolgen. Je kunt je voorstellen dat dat een hoop energie kost en dat al die gedachten de emmertjes al flink vol laten lopen.

Het kan helpen om in de vakantie ook een min of meer vaste basisstructuur aan te houden. De bedtijden iedere dag hetzelfde te houden, maaltijden op vaste tijden etc. En er zijn kinderen die het fijn vinden als ze in grote lijnen weten wat ze die dag gaan doen. Als je kind kan lezen kan je het samen opschrijven. Als je kind nog niet kan lezen kunnen afbeeldingen helpen.

‘Ik verveel me!’

Dit horen ongetwijfeld alle ouders wel eens voorbij komen. Af en toe vervelen is helemaal niet erg. Het stimuleert de creativiteit. En persoonlijk denk ik dat het prima is als kinderen leren omgaan met de ongemakkelijke gevoel. Tegenwoordig staan we allemaal altijd aan. We hebben allemaal altijd iets te doen (als we dat willen). En in veel gezinnen is er geen tijd meer om lekker te niksen. En dat is te merken in de stress klachten die veel mensen ervaren. Oók kinderen al. Maar goed, van je de hele dag vervelen gaan de meeste mensen zich niet gezelliger en fijner voelen.

Een leukedingenpot kan hierbij uitkomst bieden! Je kiest samen met je kind activiteiten die het zelf kan doen. En print daar afbeeldingen van uit. Bijvoorbeeld van lego, duplo, tekenspullen, blokken, Knex, poppen etc. En als het tijd is om zelf te spelen, kan je kind iets uit de pot kiezen.

Vindt jouw kind het (nog) moeilijk om te kiezen? Dan kan jij helpen door het aantal opties te beperken. Bijvoorbeeld tot 2 of 3. En je kunt het steeds verder uitbreiden.

Je kunt ook activiteiten in de pot stoppen die jullie samen kunnen doen. Dan geef je je kind een stukje regie over het invullen van de dag. Vinden ze vaak super leuk! En zo kan je allerlei categorieën maken. Binnen, buiten, uitjes die iets mogen kosten, uitjes die gratis zijn etc. Je kunt het zo uitgebreid maken als je zelf wilt!

Zelf spelen

Aansluitend op de leukedingenpot is er ook het zelf spelen. Jonge kinderen vinden zelf spelen vaak nog lastig. Ze zijn dat écht nog aan het leren. Dus stel jouw eigen verwachtingen daarin ook bij. Tot vier jaar ongeveer 15 minuten, daarna 15 minuten tot maximaal 30 minuten. En natuurlijk wordt het wel steeds makkelijker naarmate ze het meer oefenen…

Wat je ook als hulpmiddel kunt inzetten is de Time timer. Een ideaal ding. Je kunt de tijd instellen tot maximaal 60 minuten. Je kunt dan vooraf met je kind afspreken dat het bijvoorbeeld 15 minuten zelf gaat spelen en dat jullie daarna weer even iets samen doen. Je kind kan dan zelf zien hoe lang de ‘zelfspeeltijd’ nog duurt.

Vooral de afwisseling met samen spelen is erg belangrijk. Hoogsensitieve kinderen zijn op zoek naar verbinding. En die zullen ze ook steeds opnieuw komen zoeken. Hoe sterker zij het gevoel hebben dat die verbinding er is, óók als jij niet met ze speelt, hoe beter het zelf spelen ook zal gaan. Je zult ook merken dat als je je kind een dag niet hebt gezien omdat het bij de opvang of bij oma is geweest, het meer moeite kan hebben met in slaap vallen. En er misschien ’s nachts ook uit komt om die verbinding op te zoeken. Maar dat is stof voor een andere blog.

Stoplicht, overprikkeling en onderprikkeling gaan herkennen bij je kind en bij jezelf.

Om in de gaten te houden hoe iedereen erbij zit, kan je het stoplicht gebruiken. Ook leuk om samen een stoplicht te knutselen in de vakantie!

Groen = ik voel me ontspannen en blij

Oranje = kan beter… niet helemaal happy

Rood = overprikkeld

Je kunt je kind met een wasknijper laten aangeven waar het zit qua gevoel. Op een rustig moment kan je samen bedenken welke dingen je kind zou kunnen doen om van rood naar oranje te zakken en van oranje naar groen. Met welke dingen kan jouw kind er voor zorgen dat hij zijn batterijtje weer oplaadt? Je kunt dit naast het stoplicht tekenen, plaatjes plakken of een apart vel gebruiken om dit visueel te maken. Hierdoor is het makkelijker kiezen op het moment dat het nodig is. Als je kind hoog in oranje óf in rood zit, is het deel van zijn hersenen waarmee het uitgebreid over oplossingen kan nadenken namelijk niet goed beschikbaar. Het brein is op zo’n moment vooral bezig met overleven. En hoe, dat maakt niet uit.

Als jij als moeder (of vader) er ook één gebruikt, kan jij je kind leren hoe je zelf omgaat met overprikkeling. Van veel moeders die het zijn gaan gebruiken hoor ik terug dat ze óók als het om henzelf gaat weer meer inzicht krijgen en dingen aanpassen ?.

emotieregulatie - coachpraktijk Stefanie - Katwijk

Overprikkeling vs. Onderprikkeling bij een gevoelig kind.

Bij hoogsensitieve kinderen denken mensen vaak aan overprikkeling. Maar wist je dat onderprikkeling net zo vervelend is? Kinderen die zich vervelen, en al helemaal de prikkelzoekende kinderen dus de kinderen met een sterke wil, gaan prikkels zoeken. En dat zijn niet altijd de prikkels waarvan wij als ouder blij van worden dat ze die zoeken. Het kan bijvoorbeeld zijn dat ze hun broertjes of zusjes gaan plagen, jouw grenzen gaan opzoeken, of kattenkwaad gaan uithalen. Het loont dan ook om goed te kijken of je kind genoeg mogelijkheden heeft om zich te vermaken. Wellicht is het toe aan nieuwe uitdagende bezigheden. Op Pinterest staat het vol met ideeën. En het is natuurlijk ook een idee om gewoon aan je kind te vragen wat het bijvoorbeeld zou willen leren, of uitproberen!

Een museumkaart is ook een mooie investering in gezellige vakantiedagen. Veel musea hebben speciale activiteiten voor kinderen. Veel hoogsensitieve kinderen zijn ontzettend nieuwsgierig en leergierig. Met een museumbezoek doe je ze vaak veel plezier! Het fijne aan een museumkaart is dat je ook voor een uurtje kunt gaan. Want naast dat ze het misschien super interessant vinden, kan een museumbezoek óók vermoeiend zijn. Doseren en balans is key!

Zelfzorg

En dan ben jij er natuurlijk ook nog! Ik merk zelf altijd dat zodra het schoolvakantie is, mijn ‘me-time’ er wat makkelijker bij inschiet. De kinderen zijn veel thuis, wij hebben geen kinderopvang. Ze gaan één dag in de week naar mijn ouders tijdens vakanties en mijn man is één dag met ze vrij. Maar dat zijn ook meteen mijn werkdagen in schoolvakanties. Me-time komt dus vooral aan op de avonden. Maar het is zo super belangrijk om die ruimte voor jezelf te creëeren!

Wat ik tegenwoordig doe is bijvoorbeeld 10 minuten yoga met een app of mediteren. Met aandacht de was doen. Een podcast luisteren tijdens het koken. Of tekenen met de kinderen. Want ook samen kan je natuurlijk dingen doen waarvan jij oplaadt! Als je iets voor jezelf gaat doen, kan je ook hier de Time Timer inzetten. En je kinderen leren dat jij óók tijd voor jezelf nodig hebt. En dat het belangrijk is om goed voor jezelf te zorgen. Een goed voorbeeld doet volgen ?

En weer naar school.

Net als dat hoogsensitieve kinderen vaak moeten wennen aan het vakantieritme, moeten ze ook weer wennen aan het schoolritme. Wees je daarvan bewust. Dat scheelt een hoop frustratie als het in die eerste week na de vakantie niet zo loopt zoals jij als moeder gewend bent en misschien had gehoopt. Kinderen moeten er vaak toch wel weer aan wennen dat ze minder bij hun ouders zijn. En zullen daardoor bijvoorbeeld de eerste week na de vakantie moeilijker in slaap vallen. Een extra knuffel en je verwachtingen bijstellen helpen jullie beiden ?

Heb jij nog leuke tips voor de vakantie? Deel ze hieronder, andere ouders zullen er blij mee zijn!

Wil jij meer rust in je gezin? Download dan gratis mijn e-book, ‘in vijf stappen meer rust in je gezin, ook als die ver te zoeken lijkt!’ Dat kan via de knop hieronder!

Help! Mijn hoogsensitieve kind zegt dat het gepest wordt!

Help! Mijn hoogsensitieve kind zegt dat het gepest wordt!‘Mijn kind wordt gepest.’ Of ‘mijn kind maakt van een mug een olifant en zegt vaak dat het gepest wordt!’ Dat hoogsensitieve kinderen gevoeliger zijn is duidelijk. En die gevoeligheid is er óók in vriendschappen en op het schoolplein. Hoogsensitieve kinderen voelen zich vaker slachtoffer van pestgedrag. In dit blog lees je er meer over.

Hoogsensitieve kinderen voelen zich vaak anders dan andere kinderen. En als je als moeder ook hoogsensitief bent herken je dat misschien ook wel. Op zich niet zo gek ook, los van dat we het misschien wel eens anders zouden willen voelen. 15 tot 20 procent van de mensen is hoogsensitief. Dat betekent dat 80 tot 85 procent van de mensen dat niet of in mindere mate is.

En je kunt je voorstellen dat als jouw kind op school zit en van alle opmerkt, van de emoties van alle kinderen en de juf of meester, tot een klikkende pen, een tikkende voet, een vrachtwagen naast de school, de felle zon die naar binnen schijnt, de geur van pindakaas van het kind naast hem en als andere kinderen dat niet voelen, zien, proeven, horen en ruiken… dat dat soms best alleen kan voelen.

Hoogsensitieve kinderen hebben vaak andere verwachtingen van een vriendschap.

Hoogsensitieve kinderen hebben vaak ook andere verwachtingen van een vriendschap. Rechtvaardigheid en oprechtheid is heel belangrijk voor ze. Als een vriend of vriendin hun vertrouwen schaadt kunnen ze daar heel veel last van hebben en meer tijd nodig hebben om dat te verwerken. Soms herstelt de vriendschap zich, maar soms ook niet.

Je denkt misschien, dat werkt toch bij alle kinderen zo? Jazeker. Ieder kind heeft wel eens een conflict met een vriend of een vriendin. Hoogsensitieve kinderen blijven er alleen vaak langer bij hangen. En hebben vaak meer moeite om het los te laten wat er gebeurd is. En precies dat maakt dat ze ook vaker mikpunt van pesterijen en plagerijen zijn. Vaak is het zo dat ze jaren later nog precies weten wat er eerder gebeurd is.

Het kan voor kinderen best spannend zijn om met hun ouders te delen dat ze gepest worden of dat ze het niet fijn hebben op school. Helemaal hoogsensitieve kinderen willen vaak graag dat hun ouders zich fijn voelen en zullen het misschien niet vertellen en het zelf willen oplossen. Misschien is er in de omgeving van je kind iemand anders met wie het graag praat en het wel aan vertelt. Een opa of oma, een oom of tante.

En hoe verder als je kind vertelt dat het gepest wordt?

Als je kind vertelt dat het gepest wordt, is het belangrijk om er bij stil te staan, bij wat er gebeurd is. Ik hoor van ouders vaak dat hun kind snel denkt dat het gepest wordt. En de gevoeligheid heeft daar zéker een rol in. Je kunt je voorstellen dat als je alle prikkels sterker (en meer) binnen krijgt en die ook nog eens diepgaander verwerkt worden, dat dat ook gebeurt bij prikkels die niet fijn zijn. Zoals een gemene opmerking, of als dingen (volgens jouw kind) niet rechtvaardig verlopen. Het kan soms best een uitdaging zijn om te achterhalen wat er nou eigenlijk gebeurd is. Contact met de juf of meester kan daarbij helpen. Wat HEEL belangrijk is, is dat je het gevoel van jouw kind erkent. Het kan best zijn dat je zelf denkt ‘het valt allemaal wel mee, je maakt van een mug een olifant!’. Probeer die gedachte even te parkeren en aandacht te hebben voor hoe je kind zich voelt. Het gevoel erkennen en soms ook de situatie relativeren. Uiteggen dat andere kinderen (en volwassenen) de situatie anders zien en dat het zou kunnen zijn dat ze bijvoorbeeld andere verwachtingen hebben van een vriendschap.

help! mijn hoogsensitieve kind zegt dat het gepest wordt!

Leer je kind dat andere mensen niet kunnen ruiken hoe het zich voelt, en wat zijn behoeften zijn. Dus als je kind vaker tegen andere verwachtingen binnen vriendschappen aanloopt, het daar iets mee zou kunnen doen. Bijvoorbeeld uitspreken wat de wensen van je kind in de vriendschap zijn, samen een keer nadenken over de dingen die ze leuk vinden om samen te doen, maar óók eerlijk grenzen aangeven als het niet goed voelt of als er iets gebeurt wat je kind niet leuk vindt. Hierdoor zorgt je kind ook goed voor zichzelf. En dat is mega belangrijk om ervoor te zorgen dat je kind zich fijn voelt en niet rondloopt met een vol hoofd. Met een vol hoofd wordt spelen met een vriendje of vriendinnetje vaak ook niet makkelijker en gezelliger ?

Kinderen mogen ook nog leren waar ze invloed op hebben en waar ze geen invloed op hebben. We kunnen nu eenmaal niet alles veranderen. Iedereen is anders en heeft andere behoeften. Je kunt een oefening doen met de cirkel van invloed en betrokkenheid. Sommige dingen kan je veranderen, andere dingen niet. Kijk per onderdeel in welke cirkel het past. Hoogsensitieve kinderen zijn vaak beelddenkers en het kan ze helpen het letterlijk te zien dat het buiten hun cirkel van invloed valt. Platform mindset heeft hier een mooie printable voor op hun website staan. Klik HIER om die aan te vragen.

Bespreek ook zeker met de juf of meester hoe jullie samen een oplossing kunnen vinden en wat jullie er samen aan kunnen doen om er voor te zorgen dat jouw kind zich weer fijn voelt op school. Geef je kind het gevoel dat jullie er SAMEN mee aan de slag gaan. Dat je je kind steunt. Dat geeft vertrouwen.

Merk jij dat jouw kind de laatste tijd niet lekker in zijn vel zit? En dat je kind met tegenzin naar school gaat? Dat het sneller op zijn teentjes getrapt is en een vol hoofd heeft? Het kan écht anders. Wil je weten hoe ik jullie daarbij kan helpen? Of gewoon een keer een half uur sparren en alvast wat handvatten krijgen waar je zelf mee aan de slag kunt? Plan hieronder je gratis kennismakingssessie in!

Ook kan je mijn gratis e-book ‘in vijf stappen naar meer rust in je gezin’ downloaden om samen met je kind aan de slag te gaan.

Soms is een ontlading het enige wat helpt.

Een blog over een leuke dag met een terugweg vol herrie en uiteindelijk dikke knuffels. Soms is die ontlading door een boze of verdrietige bui onvermijdelijk. En hoe jij daar op reageert als moeder bepaalt weer het verloop van de rest van de dag. Maar soms is jouw emmertje ook al vol. Ik vertel je in dit blog hoe mijn dag een aantal maanden geleden verliep en welke omstandigheden daar invloed op hadden.

We vertrokken met de fietsen achterop naar de Utrechtse Heuvelrug mountainbiken. Het was heerlijk weer. Mooi parcours en we hadden er zin in! Om de beurten een rondje met de oudste en de ander met onze dochter in de speeltuin. Een fijne middag. Verbinding met elkaar. Plezier. Ontspanning.

Op de terugweg in de auto was de koek ‘ineens’ op. Twee krijsende kinderen. Niet gewoon huilen, nee echt krijsen. Moe van alle indrukken, de inspanning, de spanning die een mountainbike parcours en een drukke speeltuin óók met zich meebrengen. Ondanks dat het wel heel leuk was en we twee hele blije kinderen hadden! Want dat is óók die gevoeligheid. Leuke indrukken zijn óók indrukken die tijd nodig hebben om verwerkt te worden.

Stel je verwachtingen bij.

Op dagen als deze dan is het belangrijk om je er als moeder van bewust te zijn dat je niet teveel meer moet verwachten. Ik haalde macaroni uit de vriezer. Zette de kinderen om de beurt onder de douche (water zorgt voor ontprikkeling, alle spanningen van je af spoelen.), gaf ze allebei een dikke knuffel en stopte ze vroeg in bed.

En vandaag, een dag later, genieten we na van de leuke dag die we gisteren hadden! Want die diepgaande verwerking… die doet zijn best wel en werkt dus ook nog even door ?

Soms werkt niets anders dan die ontlading. En is het niet anders.

De moraal van dit verhaal: soms moet je een boze of verdrietige bui op de koop toe nemen na een leuke dag. En die boze of verdrietige bui is ook gewoon niet altijd te voorkomen. Soms is dat de enige manier om te kunnen ontladen en werkt niets anders meer.

Ook jouw slaap en waar je zit in je menstruatiecyclus heeft invloed op hoe JIJ reageert.

En ik zal eerlijk zijn, ik had die dag dat we weggingen lekker geslapen, voelde me uitgerust, ik zat in de lente van mijn menstruatiecyclus en voelde me nog geen chagrijnige herfst of winterheks. Deze combinatie maakte voor mij ook dat ik die dag dat soort buien van mijn kinderen beter kon handelen. Er zijn zoveel dingen van invloed op hoe jij je voelt en hoe jij reageert op je kinderen. Had dit twee weken later gebeurt en had ik slecht geslapen, dan had de dag zoooomaar anders kunnen verlopen.

Wees lief voor jezelf lieve moeder. Daar hebben je kinderen het meest aan ?

Wil jij graag aan de slag om beter voor jezelf te zorgen? Ik help je graag op weg met mijn gratis e-book. ‘In vijf stappen meer rust in je gezin’ je kunt het e-book downloaden door op onderstaande knop te drukken. Dan kom je op de pagina waar je mijn e-book kunt aanvragen.

7 jaar geleden werd ik moeder. En ik wist nog niks. Zo voelde het in ieder geval.

7 jaar geleden werd ik moeder. En ik wist nog niks. Zo voelde het in ieder geval. Voordat ik zwanger was had ik een bepaald beeld van hoe het moederschap zou zijn. Ik zag andere moeders met hun kinderwagen en kersverse baby wandelen en ook steeds meer vriendinnen werden moeder. Op de vraag ‘Gaat het goed?’ kreeg ik eigenlijk altijd een antwoord in de richting van ‘ja hoor! Beetje moe maar verder prima! We genieten volop!’ Ik keek er enorm naar uit, een eigen gezinnetje. Lekker knuffelen! En ja… ik wist ook van de gebroken nachten en de enorme verantwoordelijkheid. Maar de werkelijkheid was toch écht anders. En dat lees je in dit blog.

Een positieve test, ik was in de wolken! Zo blij! Wij mochten ook ouders worden! Ik werd moeder! De eerste twaalf weken verliepen of wat misselijkheid na top. Tot ik tijdens het fietsen en lopen wat last kreeg van mijn onderrug. Dat zou er wel bij horen. En vast vanzelf wel weer overgaan. Maar helaas. Na een week liep ik met krukken en twee weken later kon ik niet meer naar mijn werk. Of zelf douchen. Ik bleek bekkenklachten te hebben. De zwangerschap was zwaar. En het beeld van mijn kindje in mijn armen heeft me er, samen met mijn man, doorheen getrokken. Ik was voor veel dingen afhankelijk van hem. En dat voelde vreselijk. Maar was ook een enorme les in loslaten en overgave. Een les die overigens nog doorging tot na mijn tweede zwangerschap. En eigenlijk nog steeds bezig is ?

De uitgerekende datum kwam in zicht. En het werd wel wat spannender. Het was bijna zover! Dan zouden we weten wie het mini mensje in mijn buik was! De uitgerekende datum verstreek… en wonderbaarlijk genoeg, verdwenen mijn bekkenklachten als sneeuw voor de zon. En genoot ik die laatste week nog met volle teugen van het getrappel in mijn buik.

een blog over het moederschap en hoe het mij leerde loslaten en voelen

En toen was ik moeder.

Mijn zoon werd een week na de uitgerekende datum geboren. Tranen van geluk. Wat is hij mooi! ’s Middags reden we naar huis. En toen… toen begon het ‘echte werk’. Zaten we dan, met z’n tweeën, met een baby. En nu? Het was wennen, elkaar leren kennen, mijn nieuwe rol als moeder leren kennen, leren omgaan met de verandering in ons leven. En ja, ook genieten!

In zijn eigen bedje slapen, dat ging hij niet doen. Het liefst in mijn armen. Of op mijn buik. Of die van papa. Of oma. Of in de wagen. Maar niet in bed dus. En ook was hij gevoeliger voor geluid en fel licht. Als we een winkel inreden waar de tl verlichting heel fel was, kon ik er op rekenen dat ik met een huilend kind weer naar buiten ging. En zo ging het verder, blatende schapen, de mixer, de stofzuiger… En nog steeds niet zonder huilen in slaap vallen.

Dat kan toch niet zijn zoals de natuur het bedoelt heeft?

Ik overlegde het met het centrum voor jeugd en gezin. Laten huilen. Dan gaat hij vanzelf slapen. Een paar keer geprobeerd, mijn moeder hart brak. Dit kan toch niet zijn hoe de natuur het bedoeld heeft?!

Een paar jaar later volgende ik de cursus ‘Triple P’. Het krukje werd geïntroduceerd. En de gang. En ook daarbij voelde ik een enorme weerstand. Ook hierbij dacht ik, dit kan toch niet zijn zoals de natuur het bedoelt heeft? En ik ging me steeds meer verdiepen in andere mogelijkheden. Ik volgde de opleiding tot holistisch kindercoach en vond steeds meer mijn weg in het moederschap. En ik volgde steeds meer mijn gevoel.

Een les in loslaten en voelen.

En precies dat… dat is wat mijn zoon mij leerde. Loslaten en mijn gevoel volgen. Wanneer ik moeders in mijn praktijk spreek, zijn er vaak momenten waarop ze zeggen ‘Ik zou eigenlijk dit willen… maar andere mensen vinden dat ik dat niet goed aanpak.’ Of ‘ik heb veel gelezen en ik zou het zo en zo moeten aanpakken.’ De grootste les die ik geleerd heb en die ik alle moeders wil meegeven, is dat het antwoord al in je zit. Jij kent jouw kind het beste! Jij weet hoe jullie leven ingevuld is en hoe het is als je samen thuis bent. Hoe het is om jouw leven te leven. En onderdeel van jullie gezin te zijn. En NIEMAND anders weet dat zoals jij dat weet. Vertrouw op jezelf. En durf dingen te veranderen naar zoals jij voelt dat ze mogen veranderen. En ja, soms zal je iets tegenkomen wat achteraf gezien misschien helemaal niet werkt. Of wat toch nog een beetje bijgeschaafd mag worden. Maar weten dat iets niet werkt is óók kennis. En daar leer je ook weer van ? En hoe meer je jouw gevoel gaat volgen en doet wat bij jou past, hoe meer rust je binnen je gezin zult gaat voelen.

Maar wat ik óók leerde was dat goed voor mezelf zorgen prioriteit heeft. Want alleen als je goed voor jezelf zorgt, kan je goed voor je kind zorgen. En het moederschap leerde me mijn gevoeligheid op een hele andere manier kennen. Want die diepgaande verwerking, die heeft natuurlijk ook een rol in het moederschap. En helemaal de jaren waarin mijn kinderen nog écht klein waren, zat mijn emmertje meer vol dan leeg. Gewoonweg doordat ik minder tijd had voor mezelf, de gebroken nachten, huilende kinderen, bijna altijd beschikbaar zijn en gewoonweg ook nog heel veel niet weten. En nu ik dit blog typ, zitten ze allebei lekker zelf te spelen, zodat we vanmiddag weer samen iets kunnen gaan doen (en ja, ook hier gaat dat wel eens HEEL anders!).

Wil jij ook eens in gesprek over wat wél bij jou past? Bij jouw gezin past? Een gratis kennismakingssessie plan je HIER. Ook geef ik regelmatig workshops voor ouders van hoogsensitieve kinderen (met een sterke wil) en organiseer ik theekransjes voor hoogsensitieve moeders. Daar is ruimte voor het uitwisselen van ervaringen en het stellen van je vragen met gelijkgestemde vrouwen in een kleine setting. Want hoe fijn is dat, om eens met iemand te sparren die zich herkent in jouw situatie? En oplossingen te delen.

Terug naar school, tips voor ouders van hoogsensitieve kinderen.

De vakantie is bijna voorbij. Voor de zomervakantie deelde ik met jullie hoe je er als moeder voor kunt zorgen dat je vakantie zo ontspannen mogelijk zal verlopen. In dit blog deel ik met je hoe je de overgang van zes weken vakantie naar het schoolritme kunt vergemakkelijken. Veel hoogsensitieve kinderen hebben daar iets meer moeite mee.

Zes weken uitrusten en nu weer terug naar school!

Voor het ene kind kan de vakantie niet lang genoeg duren en het andere kind kan niet wachten tot het weer naar school mag. En dat geldt overigens net zo voor de moeders van die kinderen ?

Hoe dan ook is het voor veel hoogsensitieve kinderen toch wel weer wennen als de school eenmaal begint. De overgang van rustig opstaan, de dingen doen die je leuk vindt, zelf kunnen kiezen wat je doet (dus meer autonomie) naar een vast lesprogramma en een stuk minder bij papa en mama zijn.

Het is goed om er rekening mee te houden dat je kind tijd nodig heeft om weer te wennen aan het schoolritme. Vaak zijn ze wat meer vermoeid na school dan in andere weken. Pas je programma na schooltijd hier op aan. Dat maakt het voor jullie allemaal een stuk makkelijker om weer te wennen aan het ritme en de ontspanning van de vakantie nog wat langer vast te houden!

‘Ik wil niet naar school!’

Er zijn ook kinderen die in eerste instantie niet naar school willen. Zich verdrietig voelen bij het wegbrengen. Het helpt als je duidelijk aangeeft dat jullie na school (of BSO) weer kunnen knuffelen. En neem daar dan ook echt even de tijd voor. Zodat je kind die verbinding weer goed voelt. En daardoor wéét en voelt je kind na een paar dagen ook weer dat je er écht wel bent na school.

Het helpt ook als je kind bijvoorbeeld een knuffeltje mee mag nemen naar school. Ook kan je een hartje op de hand van je kind tekenen. En iedere keer als je kind naar het hartje kijkt, denkt je kind even aan jou en voelt het even de verbinding met jou. Ik teken zelf óók een hartje op mijn hand. Zodat ik ook aan mijn dochter denk als ik naar het hartje kijk!

Wat wil je behouden en wat wil je veranderen?
Het is een bijzonder jaar. En we hebben door alle maatregelen al eerder een periode veel tijd met elkaar doorgebracht. Dat was voor mij een moment om te bekijken wat ik wilde behouden en wat ik wilde veranderen in mijn leven. Een vakantie is vaak ook zo’n moment voor mij. Wat was fijn, wat wil je anders? Het geeft je de tijd om even stil te staan. En dat is het natuurlijk ook fijn om als je iets wilt veranderen, je voor jezelf de eerste (kleine) stap bedenkt die je kunt zetten. En de volgende. Zodat je wel naar een doel toe werkt.

En dat iets kan best zijn dat je graag wat meer rust in je gezin zou willen hebben. Dat je als moeder meer energie wilt hebben. En het kan dan fijn zijn als er iemand met je meedenkt. Ik heb al veel moeders begeleid om weer meer rust in hun gezin te krijgen. Om zich weer ontspannen te voelen en vertrouwen te krijgen in zichzelf en hun kinderen. Wil je dat ik een keer met je meedenk? En kennismakingssessie is altijd gratis.