Vijf tips voor als jouw hooggvoelige kind moeite heeft met slapen.

Onrustig slapen, moeite met in slaap vallen, ’s nachts wakker worden of intens dromen. Nachtmerries. Tijdens onze slaap verwerken we wat we overdag meemaken. Maar ook de dingen die spelen en waarvan we ons misschien niet direct bewust zijn.

Veel kinderen hebben periodes waarin ze minder lekker slapen. En jij als ouder dus waarschijnlijk ook. In dit blog vijf tips die jou en je kind kunnen helpen om lekker te slapen.

  1. Een avondritueel.
    Rond iedere dag op dezelfde manier af. Is het bij jullie thuis druk rond bedtijd? Zoals in veel gezinnen een echt spitsuur? Zorg dan voor een wat korter ritueel, maar wel één die je iedere avond kunt uitvoeren. Zo zorg je voor voorspelbaarheid en dat geeft je kind houvast en overzicht. Waardoor het weet waar het aan toe is. Belangrijk is daarin wel dat jij als ouder het ritueel ook steeds hetzelfde uitvoert. En is er een keer een uitzondering, benoem dat dan ook duidelijk. Zo voorkom je dat je de daarop volgende avonden strijd hebt omdat je dan niet een extra verhaaltje voorleest bijvoorbeeld.

    Mocht jouw kind om de dag douchen of in bad gaan, dan kan je dit ook als structuur aannemen. Om de dag is ook duidelijk. Eventueel zou je dit nog visueel kunnen maken door het op een kalender te schrijven.

  2. Schakel de dag alvast wat af.
    Een beetje een open deur… maar geen wilde spelletjes voor bedtijd. Zorg er overdag voor dat je kind zijn energie lekker kwijt kan. En zorg voor wat meer rust na het avondeten. Op die manier komt je kind alvast wat meer tot rust. Wat de overgang naar bed makkelijker maakt. Sommige kinderen vinden het fijn om nog even te douchen of in bad te gaan. Water ontspant. En daarbij wast het de dag van je af!

    Er zijn ook ontzettend veel leuke boekjes die hierbij kunnen helpen. Bijvoorbeeld Slaapklets!

  3. Geef je kind de ruimte om zijn hoofd leeg te maken.
    Het eind van de dag is bij uitstek een moment voor veel hooggevoelige kinderen om na te gaan denken over de dag. Als ze in bed liggen is die ruimte er. Er is geen afleiding meer. En ‘ineens’ voelen ze hun lijf en schieten er allerlei gedachten door hun hoofd. Help je kind zijn of haar hoofd leeg te maken voordat het naar bed gaat. Als je de ruimte hebt, zou je dit bijvoorbeeld tijdens het eten kunnen doen of net daarna. Op die manier kunnen eventuele ‘nabranders’ nog besproken worden voordat je kind naar bed gaat. Vindt jouw kind het lastig om over de dag te praten? Je kunt ook samen tekenen over de dag. Tekenen zonder opdracht helpt vaak ook al. Want door tekenen verwerkt een kind ook indrukken. Op mijn website staat ook een ontspanningsoefening die jou en je kind helpt om het hoofd van je kind leeg te maken. Je vindt ‘m hier.

  4. Zorg ook voor je eigen ontspanning.
    De voelsprieten van onze gevoelige kinderen pikken echt werkelijk waar alles op! Dus ook als jij je gespannen voelt of misschien al met je hoofd beneden bent. Ik had zelf ook laatst een avond. Ik voelde me moe en wilde alleen nog maar op de bank ploffen en verder niets meer doen. Mijn dochter voelde zich verdrietig en huilde. Ik dacht even snel en hup hup. Tegen beter weten in natuurlijk… pas op het moment dat ik me dat realiseerde en met mijn volle aandacht bij haar was, kwam ze tot rust.

    Soms betekent dit dat het handiger is als je partner de kinderen naar bed brengt. En dit zal ook wel eens andersom gebeuren. Stem dit met elkaar af als die mogelijkheid er is.

  5. Geef je kind de ruimte om ook de dag nog even af te bouwen als het in bed ligt.
    Sommige kinderen hebben het nodig om nog even te lezen voordat ze in slaap vallen. Of met knuffels te spelen (ook een mooie manier om indrukken te verwerken!). Hierdoor schakelen ze zelf nog iets verder af. Je kunt natuurlijk wel afspraken maken over wat mag. En ook een tijd koppelen aan wanneer het écht tijd is om te gaan slapen.

    Wij hebben voor onze kinderen een digitale wekker en daarmee kan je ook bij jonge kinderen al snel afspraken over maken. Ook over het tijdstip waarop ze uit bed mogen ’s ochtends overigens 😉.

Online masterclass voor ouders  van een hooggevoelig kind met een sterke wil op 19 januari.

coach voor ouders en hun hooggevoelige kind Katwijk

Merk jij dat het bij jullie thuis vaak niet zo ontspannen verloopt als je eigenlijk hoopt? Boze buien, strijd, een kort lontje, moeite met in slaap vallen of blijven of bijvoorbeeld intens verdrietig kunnen zijn en rondlopen met het leed van de hele wereld op zijn of haar schoudertjes?

Ouder zijn van een hooggevoelig kind met een sterke wil kan soms best een uitdaging zijn. Wat werkt bij de kinderen in jullie omgeving lijkt juist helemaal niet te werken voor jouw kind. In tegenstelling. Maar wat gaat jullie dan wel helpen?

In mijn masterclass deel ik praktische handvatten die jullie gaan helpen om meer rust in jullie gezin te brengen. Je krijgt uitleg over wat hooggevoeligheid nou precies is en waar je het aan herkent. En natuurlijk is er volop ruimte om vragen te stellen.

Na de masterclass ontvang je een digitaal werkboek en een link naar de replay. Je kunt de masterclass dus ook later kijken of nog een keer opnieuw kijken. De replay blijft een week beschikbaar. Jouw investering voor deze online masterclass is €22,50 per scherm.

Wil je je graag aanmelden? Dat kan de knop hieronder.

Vijf tips voor het Sinterklaasfeest met een hooggevoelig kind.

Maandag begint het Sinterklaasjournaal. Mijn dochter kijkt er al even naar uit. Net als naar de intocht. En tegelijkertijd vindt ze het ook best wel spannend. Sinterklaas vieren.

Hooggevoelige kinderen krijgen veel meer prikkels binnen, die allemaal ook weer verwerkt moeten worden. Het mag natuurlijk duidelijk zijn dat er in de Sinterklaas periode gewoonweg meer prikkels te verwerken zijn. De winkels zijn versierd, het Sinterklaasjournaal, de spanning rondom het feest, welke cadeautjes krijg ik? Moet ik Sinterklaas een handje geven? Loopt Sinterklaas écht binnen in ons huis ’s nachts? En zo kan het lijstje nog wel wat verder aangevuld worden.

Ik hoor vaak van ouders dat hun kind in deze periode meer moeite heeft met slapen, vaker last heeft van buikpijn of hoofdpijn, het lontje korter wordt en dat de boze buien ook toenemen. In dit blog deel ik een aantal tips met je die je gaan helpen om meer van deze periode te kunnen genieten!

Wil je meer tips? Dan is mijn gratis e-book ‘Ontspannen de feestdagen door!’ voor ouders van een hooggevoelig kind zeker interessant! Je vraagt het HIER gratis aan. Daar staan ook alvast tips in voor Kerst en de jaarwisseling.

  1. Kijk zelf het Sinterklaasjournaal mee.
    Op de meeste scholen wordt het Sinterklaasjournaal gekeken. Je kind kan na het kijken van het Sinterklaasjournaal vragen hebben, gaan nadenken of zich zorgen maken over wat er gebeurt. Zo is het natuurlijk ieder jaar de vraag of Sinterklaas wel in Nederland zal aankomen. Of dat de pakjes wel op tijd in Nederland zullen zijn. Een hooggevoelig kind verwerkt de prikkels die het binnenkrijgt diepgaand. En zulke gebeurtenissen kunnen geheid stof tot piekeren zijn. Als je zelf mee kijkt, kan je je kind geruststellen. Scheelt je een hoop slapeloze nachten 😉

  2. Maak een aftelkalender.
    Door visueel te maken wanneer de intocht is, wanneer Sinterklaas op school komt, wanneer ze hun schoen mogen zetten en wanneer jullie pakjesavond vieren (soms kan het ook fijn zijn om het spontaan eerder te vieren dan op de kalender staat!), heeft je kind houvast. Het weet waar het aan toe is en kan zelf af en toe een blik op de kalender werpen om te zien wanneer wat gaat gebeuren. En ook het vertrek van Sinterklaas kan je hierop aangeven. Ook dat biedt duidelijkheid.

  3. Respecteer de grenzen van je kind.
    Ik zie het ieder jaar bij de intocht. Ouders of opa’s en oma’s die het leuk vinden om een foto te maken van hun kind met Sinterklaas en Piet. En tegelijkertijd kinderen die dat helemaaaal niet leuk vinden. Als het voor je kind niet fijn voelt om een handje te geven of op schoot te gaan, doe het dan niet! Respecteer de grenzen van je kind. Hooggevoelige kinderen genieten vaak net zo veel als ze op een afstandje meekijken. En misschien zelfs nog wel meer omdat de spanning dan minder is. Vind je kind het wel leuk, helemaal prima natuurlijk! Maar laat je kind hierin bepalen.

  4. Sinterklaas en Piet ’s nachts in huis.
    Er zijn kinderen die het ontzettend spannend vinden als Sinterklaas en Piet ’s nachts bij jullie door het huis wandelen om cadeautjes te brengen en tekeningen op te halen. Jullie huis is jullie veilige plek. Merk je dat dit bij jouw kind speelt, verzin dan een creatieve oplossing. Bij ons komen de pakjes bij het zetten van de schoen bijvoorbeeld binnen via het kattenluikje.

  5. Zorg voor voldoende rustmomenten.
    Zoals ik eerder schreef, er zijn in de komende periode flink wat meer prikkels te verwerken. En dat kost tijd en energie. Het is dan ook extra belangrijk om die tijd en ruimte voor je kind te creëren. Misschien even wat minder speelafspraakjes, wat vaker naar het bos of strand (daar is geen Sinterklaasversiering 😉) en tijd om thuis op te laden. Want met een vol hoofd is het een stuk lastiger om óók vooral lekker te kunnen genieten van alle festiviteiten!

Ik ben Stefanie Veld, coach voor ouders en hun gevoelige kind. Wanneer je voelt wat voor jou en jouw kind goed is en daarin bewuste keuzes maakt, zal je merken dat het opvoeden van een hooggevoelig kind met een sterke wil een stuk meer ontspannen verloopt. Klinkt dat fijn maar heb je geen idee welke stappen je hierin kunt zetten? Ik help je graag op weg. Hoe? Ik licht het graag toe in een gratis kennismakingsgesprek. Hierin bespreken we jouw vraag en vertel ik je hoe ik jullie daarin kan ondersteunen. Je bent van harte welkom! Wil je een afspraak maken? Dat kan via mail of telefonisch/via WhatsApp.

Help! Mijn hooggevoelige kind zegt dat het gepest wordt!

Hooggevoelige kinderen voelen zich vaak anders dan andere kinderen. En als je als moeder ook hooggevoelig bent herken je dat misschien wel. Op zich niet zo gek ook, los van dat we het misschien wel eens anders zouden willen voelen. 15 tot 20 procent van de mensen is hooggevoelig. Dat betekent dat 80 tot 85 procent van de mensen dat niet of in mindere mate is.

En je kunt je voorstellen dat als jouw kind op school zit en van alle opmerkt, van de emoties van alle kinderen en de juf of meester, tot een klikkende pen, een tikkende voet, een vrachtwagen naast de school, de felle zon die naar binnen schijnt, de geur van pindakaas van het kind naast hem en als andere kinderen dat niet voelen, zien, proeven, horen en ruiken… dat dat soms best alleen kan voelen.

Verwachtingen van vriendschap.

Hooggevoelige kinderen hebben vaak ook andere verwachtingen van een vriendschap. Rechtvaardigheid en oprechtheid is heel belangrijk voor ze. Als een vriend of vriendin hun vertrouwen schaadt kunnen ze daar heel veel last van hebben en meer tijd nodig hebben om dat te verwerken. Soms herstelt de vriendschap zich, maar soms ook niet.

Je denkt misschien, dat werkt toch bij alle kinderen zo? Jazeker. Ieder kind heeft wel eens een conflict met een vriend of een vriendin. Hooggevoelige kinderen blijven er alleen vaak langer bij hangen. Ze hebben vaak meer moeite om het los te laten wat er gebeurd is. En precies dat maakt dat ze ook vaker mikpunt van pesterijen en plagerijen zijn, ze trekken het zich vaak meer aan. Dat is voor de pesters vaak extra interessant en een extra aanleiding om een bepaald kind uit te kiezen.

Het kan voor kinderen best spannend zijn om met hun ouders te delen dat ze gepest worden of dat ze het niet fijn hebben op school. Helemaal hooggevoelige kinderen willen vaak graag dat hun ouders zich fijn voelen en zullen het misschien niet vertellen en het zelf willen oplossen. Misschien is er in de omgeving van je kind iemand anders met wie het graag praat en het wel aan vertelt. Een opa of oma, een oom of tante.

Diepgaande verwerking en opmerkzaamheid zorgen ervoor dat hooggevoelige kinderen meer prikkels binnenkrijgen en intenser verwerken.

Als je kind vertelt dat het gepest wordt, is het belangrijk om er bij stil te staan, bij wat er gebeurd is. Ik hoor van ouders vaak dat hun kind snel denkt dat het gepest wordt. En de gevoeligheid heeft daar zéker een rol in. Je kunt je voorstellen dat als je alle prikkels sterker (en meer) binnen krijgt en die ook nog eens diepgaander verwerkt worden, dat dat ook gebeurt bij prikkels die niet fijn zijn. Zoals een gemene opmerking, of als dingen (volgens jouw kind) niet rechtvaardig verlopen. Het kan soms best een uitdaging zijn om te achterhalen wat er nou eigenlijk gebeurd is. Contact met de juf of meester kan daarbij helpen. Wat HEEL belangrijk is, is dat je het gevoel van jouw kind erkent. Het kan best zijn dat je zelf denkt ‘het valt allemaal wel mee, je maakt van een mug een olifant!’. Probeer die gedachte even te parkeren en aandacht te hebben voor hoe je kind zich voelt. Het gevoel erkennen en soms ook de situatie relativeren. Uiteggen dat andere kinderen (en volwassenen) de situatie anders zien en dat het zou kunnen zijn dat ze bijvoorbeeld andere verwachtingen hebben van een vriendschap.

Leer je kind dat andere mensen niet kunnen ruiken hoe het zich voelt, en wat zijn behoeften zijn. Dus als je kind vaker tegen andere verwachtingen binnen vriendschappen aanloopt, het daar iets mee zou kunnen doen. Bijvoorbeeld uitspreken wat de wensen van je kind in de vriendschap zijn, samen een keer nadenken over de dingen die ze leuk vinden om samen te doen, maar óók eerlijk grenzen aangeven als het niet goed voelt of als er iets gebeurt wat je kind niet leuk vindt. Hierdoor zorgt je kind ook goed voor zichzelf. En dat is mega belangrijk om ervoor te zorgen dat je kind zich fijn voelt en niet rondloopt met een vol hoofd. Met een vol hoofd wordt spelen met een vriendje of vriendinnetje vaak ook niet makkelijker en gezelliger 😉

Cirkel van invloed en betrokkenheid. Waar heeft je kind invloed op en waar niet?

Kinderen mogen ook nog leren waar ze invloed op hebben en waar ze geen invloed op hebben. We kunnen nu eenmaal niet alles veranderen. Iedereen is anders en heeft andere behoeften. Je kunt een oefening doen met de cirkel van invloed en betrokkenheid. Sommige dingen kan je veranderen, andere dingen niet. Kijk per onderdeel in welke cirkel het past. Hooggevoelige kinderen zijn vaak beelddenkers en het kan ze helpen het letterlijk te zien dat het buiten hun cirkel van invloed valt.

Bespreek ook zeker met de juf of meester hoe jullie samen een oplossing kunnen vinden en wat jullie er samen aan kunnen doen om er voor te zorgen dat jouw kind zich weer fijn voelt op school. Geef je kind het gevoel dat jullie er SAMEN mee aan de slag gaan. Dat je je kind steunt. Dat geeft vertrouwen.

Merk jij dat jouw kind de laatste tijd niet lekker in zijn vel zit? En dat je kind met tegenzin naar school gaat? Dat het een vol hoofd heeft? Ik begeleid ouders en hun gevoelige kind. Je bent van harte welkom voor een kennismakingsgesprek waarin we bespreken waar jullie tegenaanlopen en wat ik voor jullie kan betekenen. Je kunt een afspraak maken door een mail te sturen of even te bellen.

Wat heeft het lastige gedrag van ons kind ons te vertellen?

Een kind dat overal nee op zegt. Als je iets van hem verwacht, komt het in opstand. Alleen die ene kleur beker willen, of het brood op een bepaalde manier gesneden hebben. De spanning loopt op. En al die kleine momentjes bij elkaar leiden samen tot een enorme uitbarsting. Je kind is niet meer te bereiken. Je probeert het rustig te krijgen. Maar je kind slaat van zich af. Probeert ruimte voor zichzelf te maken en wil niet aangeraakt worden. De woede wordt afgereageerd op jou, of op het stuk speelgoed wat toevallig net in de buurt staat.

Je hebt al van alles geprobeerd. In de hoek of op de gang zetten, streng toespreken, speelgoed wegzetten, je kind naar boven sturen. Maar alles wat je daarmee bereikt is een kind dat nog meer overstuur is en frustratie bij jou.

Emoties hebben een signaalfunctie.

Emoties hebben een signaalfunctie. Ze vertellen ons hoe het met ons gaat. Voelen we ons blij, dan gaat het goed met ons. Voelen we ons boos, dan is er een grens overschreden. En welke grens dat is, dat is voor iedereen anders. En ook per dag weer anders. Door te proberen boosheid of verdriet te stoppen, zeggen we eigenlijk dat het er niet mag zijn. Terwijl wij mensen juist uitgerust zijn met zo’n ontzettend mooi systeem om ons de weg te wijzen. Het is alleen zo dat wij in de loop der tijd hebben geleerd dat te negeren en vooral door te gaan met de dagelijkse bezigheden.

Door weer aandacht te gaan geven aan die mooie en handige signaalfunctie, kunnen we ontdekken wat er eigenlijk speelt. Want dat opstandige gedrag van jouw kind, het niet luisteren, laat misschien wel zien dat zijn emmertje volloopt en dat ontspanning en ontlading nodig is. Zodat er weer ruimte is om open te staan voor andere dingen. Zoals met jou praten.

Met een vol hoofd sta je niet open voor leren.

Als je niet lekker in je vel zit, of als je emmertje vol is, hebben je brein en lichaam de taak om er voor te zorgen dat jij dit overleeft. Dat jouw kind dit overleeft. En dan maakt het helemaal niet uit dat het vandaag geen tijger is maar gewoon een drukke werkdag of schooldag. Maar met dat jouw lichaam ervoor zorgt dat jullie de dag doorkomen en er aan het eind van de dag nog zijn (en in  welke emotionele staat maakt dan helemaal niet uit…) geeft het zijn aandacht dus aan de belangrijkste dingen. En iets nieuws leren is er op dat moment niet één van. En luisteren naar je moeder ook niet.

Vaak hoor ik van ouders dat het lijkt alsof hun kind niet bereikbaar is als het een driftbui heeft. Dat het dan helemaaal niet meer luistert. En dat klopt dus in zekere zin ook. Je kind staat niet meer open voor gesprek omdat alle fysieke processen gericht zijn op overleven.

Wat heeft mijn kind nu nodig?

Dus het eerste wat nu belangrijk is, is dat je jezelf de vraag stelt: ‘wat heeft mijn kind nu nodig?’ en dan vooral voorbij de ideëen van wat zou moeten en hoe het hoort. En terug naar het voelen en écht kijken naar je kind. Misschien is het een knuffel (soms is dat teveel voor een kind dus doe dat dan vooral niet), wat meer ruimte, tijd alleen, even op zijn bed liggen, even lekker hard stampen of buiten een rondje rennen.

Dus neem de komende dagen eens de tijd om naar je kind te kijken. Wat heeft het lastige gedrag van jouw kind je te vertellen? En wat heeft jouw eigen gevoel daarover jou te vertellen?

Want hoe zou het zijn als je die overprikkeling en die boze buien voor kunt zijn, dat je kind zich weer fijn voelt, je weer kunt genieten van jouw gezin. En niet het gevoel hebt dat je steeds op eieren loopt.

Wil je graag meer weten over hoe je hiermee zelf aan de slag kunt? Op woensdag 13 oktober geef ik om 10:00 een online masterclass voor ouders van hooggevoelige kinderen met een sterke wil waarin ik dit wat uitgebreider vertel. En ook is er ruimte voor het stellen van vragen. Er komt een replay, dus je kunt het ook later terugkijken. Na de masterclass ontvang je ook een digitaal werkboek met de handvatten erin. Via onderstaande knop vind je meer info en kan je je aanmelden. Heb je vragen over de masterclass? Stuur me gerust een mailtje!

Wat te doen bij een boze bui bij jouw hoogsensitieve kind met een sterke wil?

emotieregulatie - coachpraktijk Stefanie - Katwijk

Dit is by far de vraag die ik het meeste krijg van moeders van hoogsensitieve kinderen (met een sterke wil).  Want het gebeurt nogal eens. Emmertjes die vollopen. Dat ze te weinig autonomie ervaren. Dat er een verandering plaatsvindt die ze nou net niet helemaal verwacht hadden. Voor gevoelige kinderen vaak lastige dingen. In dit blog deel ik een aantal tips met je waarmee jij je hoogsensitieve kind met een sterke wil kunt ondersteunen en om kunt gaan met de boze buien.

Boosheid heeft een functie.

Kinderen worden niet zonder reden boos (wij volwassenen trouwens ook niet). Je boos voelen heeft een functie. Het wil je ergens voor waarschuwen. En dat wij volwassenen dat bij kinderen dan soms even net niet zo’n goede reden vinden om boos over te worden.. tsja dat is ons probleem. Een beetje kort door de bocht gezegd.

Een boze bui is dus een teken dat er iets aandacht vraagt. Misschien had jouw kind een drukke dag op school, had het ruzie met een vriendje, heeft het trek, heeft het niet zo lekker geslapen vannacht… Er zijn ontelbare redenen waarom jouw kind zich nu misschien even niet zo fijn voelt.

Inzicht in de signalen van jouw hoogsensitieve kind.

En om de boze buien in aantal te laten afnemen, is het belangrijk om die redenen te achterhalen. Om de signalen van je kind te gaan herkennen. Wanneer zit je kind in rood, oranje of groen? Het helpt vaak als je na zo’n boze bui even een kort moment neemt om na te gaan wat er voorafgaand aan de boze bui gebeurde. En wat er verder die dag is gebeurd. Een boze bui lijkt vaak vanuit het niets te komen. Maar het is een opéénstapeling van allemaal gebeurtenissen en ervaringen. En op het moment dat het emmertje van jouw kind te vol zit, MOET dat er uit!

In het geval van boze buien geldt ook het ‘voorkomen is beter dan genezen’. Het leren omgaan met boze buien is fijn en handig, maar dat de hoeveelheid boze buien afneemt is natuurlijk nog veel fijner. En dan helpt het écht écht écht om inzicht te krijgen in de redenen hierachter. Zoals ik hierboven uitlegde.

En als je kind dan toch boos wordt? De hersenen van je kind functioneren op zo’n moment even niet zoals wij dat zouden willen. Emotieregulatie, even niet beschikbaar. Dus op het moment van een boze bui, heeft het geen zin om je kind aan te spreken op zijn gedrag. Het komt niet binnen. En je kind zal er dus ook weinig van leren. Waarschijnlijk zelfs niets van leren.

Emmertjes en volle hoofden legen.

Stap één is nu dat je kind zich weer rustig gaat voelen. Sommige kinderen vinden knuffelen fijn, andere kinderen willen absoluut niet aangeraakt worden (onthoudt, je kind heeft al een vol emmertje dus aanraking kan dat emmertje in sommige gevallen nog meer doen overstromen!) Geef je kind eerst wat ruimte om te kalmeren. Vertel je kind dat je er voor hem of haar bent zodra het daar behoefte aan heeft.

Een andere manier om een vol emmertje te legen is bijvoorbeeld even heel hard stampen, rondjes rennen, op de trampoline, touwtje springen. Iets wat je kind graag doet. Hiermee kan je kind weer zakken van rood naar oranje.

Er is dus niet één pas klaar antwoord op de vraag ‘Wat te doen bij boze buien?’ Het is vallen en opstaan. Samen met jouw kind ontdekken wat werkt voor jullie. Voelt jouw kind aankomen dat het boos gaat worden? Aan je kind gaan herkennen dat het al in oranje zit zodat je een activiteit kunt starten die er voor zorgt dat je kind terug zakt naar groen.

En die zoektocht vraagt best wel wat van jou als moeder.

Samengevat hoe je met de boze bui van jouw hoogsensitieve kind kunt omgaan:

  1. Op het moment van een boze bui is RUSTIG WORDEN HET ALLER BELANGRIJKSTE.
  2. Op het moment dat je kind weer rustig is, samen in gesprek gaan over wat hem of haar de volgende keer kan helpen vóór de boze bui.
  3. Inzicht krijgen in de groene/oranje/rode momenten van jouw kind. Zo kun je een balans maken in het soort activiteiten op de dag. Een stoplicht ophangen helpt eerst. Later gaat het vanzelf en heb je het stoplicht niet meer nodig. Al kan het soms fijn zijn om het er even bij te pakken.
  4. En ook jouw eigen stuk hierin is SUPER BELANGRIJK! Hoogsensitieve kinderen reageren heel sterk op hun omgeving. En vooral op de mensen die heel dicht bij ze staan. Hun moeder bijvoorbeeld ? Dus ze voelen het ook heel goed aan als jij niet lekker in je vel zit. En nemen dat gevoel zelfs vaak over zonder dat ze dat zelf in de gaten hebben. Het kan dus ook wel eens helpen om even bij jezelf na te gaan waar jij je boos/verdrietig/gefrustreerd over voelt… hier in een ander blog meer over. Mocht je er alvast meer over willen weten. Spiegelneuronen… die zorgen daar voor!

Ik kan me best voorstellen dat je nu denkt.. ja leuk die informatie! En nu?! Het is écht een kwestie van kijken, leren, vallen, opstaan. En opnieuw. Dus als jij écht wat wilt veranderen binnen jouw gezin, dan is het belangrijk dat je er tijd voor vrijmaakt. En dat je naar jezelf durft te kijken.

Maar als je dat dan éénmaal gedaan hebt, levert het je ZOVEEL op! Je zult merken dat er meer rust binnen jouw gezin komt, dat je kinderen zich fijner voelen, dat jij je fijner voelt!

Denk je na het lezen van deze tekst… ‘JAAAAAA!!!! Ik wil ook weer rust in mijn gezin!’ en vind je het fijn om daar eens samen over te sparren? Plan dan een GRATIS telefonische kennismakingssessie in. We bespreken jouw situatie en ik geef je meteen een aantal tips mee waar je thuis mee aan de slag kunt. Afspraak maken? Dat kan door op onderstaande knop te drukken!

Op donderdag 18 juni geef ik een online workshop voor ouders van hoogsensitieve kinderen. Daarin is ook ruimte ook ruimte om je vragen te stellen.

maak hier een afspraak voor een gratis kennismakingssessie - coachpraktijk Stefanie
workshop voor ouders van hoogsensitieve kinderen Katwijk - coachpraktijk Stefanie

Naar een kindercoach gaan, best spannend om je hele ziel en zaligheid op tafel te leggen!

blog over dat het best spannend kan zijn om naar een kindercoach te gaan. Maar dat het je vooral ook verder helpt.

In dit blog ga ik het hebben over dat het best spannend is om naar een kindercoach te gaan. En daar dan je hele ziel en zaligheid op tafel te leggen. Maar het is natuurlijk niet zo zwart wit. Ik vind het super dapper van ouders als ze hulp zoeken omdat ze er zelf niet meer uitkomen in de opvoeding. Iets wat meer ouders zouden mogen doen wat mij betreft. Want hoe mooi is het als je jezelf als ouder de ruimte geeft om te groeien, om samen met je kind te leren wat jullie kan helpen zodat het weer gezellig wordt thuis? Zo zonde als je een lange tijd blijft aanmodderen, vol frustratie en met een machteloos gevoel. Dat kan écht anders! Het hoeft niet zo ingewikkeld en verdraaid lastig te zijn en te blijven…

Je wilt graag dat je kind gelukkig is.

Je wilt graag dat je kind gelukkig is, soms merk je dat het anders loopt. Jij als moeder kent je kind het beste. Je merkt al een tijd dat het niet lekker loopt. Er is veel strijd. Het kan best spannend zijn om dan een kindercoach te benaderen. Ik hoor van veel ouders dat het voelt als falen wanneer blijkt dat je hulp nodig hebt van buitenaf. Maar iedere ouder neemt zijn eigen kind stukken mee. Je neemt mee hoe jij vroeger opgevoed bent, wat je hebt meegemaakt in je leven etc. En juist omdat je als ouder zo dichtbij staat kan het fijn zijn om met iemand te praten die wat verder weg staat.

Met kleine veranderingen kom je vaak al een heel stuk verder. Hulp inroepen kan juíst de sleutel zijn tot rust en harmonie in huis.

Met kleine veranderingen kom je vaak al een heel stuk verder. Hulp inroepen kan juíst de sleutel zijn tot rust en harmonie in huis. Jij als moeder weet wat aandacht vraagt en waar iets mee gedaan mag worden. Als ouder leer je veel van je kind. Onze kinderen zijn spiegels. Ze laten de dingen zien die bij ons óók aandacht vragen, maar waar we ons zelf soms niet bewust van zijn. En juist daardoor kunnen jullie samen veel leren. Jij van je kind en je rol als moeder en je kind van jou.

Hoe ga jij als moeder om met de uitdagingen die op je pad komen? En mag jij fouten maken? Moet jij als moeder het altijd allemaal ‘weten’? Of mag je het ook wel eens niet weten? Juist dat zijn krachtige ingangen om samen op zoek te gaan naar wat werkt. Hierdoor doorbreek je de vicieuze cirkel. Kom je uit de steeds terugkerende strijd. En heb je ook vooral weer oog voor de mooie momenten. Want dat is vaak wat gebeurt als het niet lekker loopt. Wij mensen zijn geneigd om te kijken naar wat er niet goed gaat.

We zijn ons er vaak niet zo van bewust, maar er gaat gelukkig ook al heel veel wél goed!

Maar gelukkig gaat er ook zoveel wél goed! Een dankbaarheidslijst kan hier heel goed bij helpen. Iedere dag aan het einde van de dag even terugkijken naar wat er wél goed ging en dat kunnen kleine dingen zijn. Maak het niet te groot en te ingewikkeld voor jezelf. Maar hoe meer aandacht je geeft aan de dingen die wél goed zijn gegaan, hoe meer van dat soort momenten je ook zult zien!

En vergelijk jezelf niet met anderen, vergelijk jezelf met jezelf. Waar stond je een maand geleden, een half jaar geleden, een jaar geleden? Wat heb je in die tijd allemaal al geleerd? En wat hebben jullie samen geleerd? Vaak realiseren we ons niet dat we nu al zoveel méér weten dan een jaar geleden. En hoe graag we het ook zouden willen, we kunnen niet in één keer alles veranderen. Verandering beklijft als we het stap voor stap aanpakken.

Naast het bijhouden van een dankbaarheidslijst, geeft het ook inzicht als je voor een periode bijhoudt op welke momenten het minder lekker gaat. Want pas als je inzicht hebt in wat er gebeurt, kan je ook een andere keuze maken. Kan je iets veranderen aan jouw gedrag en dat van je kind. Op de gratis inspiratie pagina vind je een handige (gratis) template om dit in bij te houden.

Hoe ziet dat er dan uit zo’n traject bij mij als kindercoach?
Met ouders kijk ik in het intake gesprek naar de situaties waarin het niet lekker loopt, waar ouders graag verandering willen zien. We leggen alles naast elkaar en kiezen aan welk punt als eerste gewerkt zal gaan worden. Stap voor stap, zodat de verandering blijvend is. Oók als het om kindercoaching gaat, werk ik volgens deze stappen. Dan ga ik met jouw kind aan tafel en maken we samen een plan hoe we het gaan aanpakken. En dat doen we niet met ingewikkelde en saaie schema’s maar bijvoorbeeld door te tekenen, Schatgravers (een spel om kwaliteiten en valkuilen in kaart te brengen) of iets anders wat bij jouw kind past.

Maak een afspraak voor een gratis telefonische sessie van 30 minuten!
Loop jij in de opvoeding ook regelmatig tegen dezelfde dingen aan? En wil je nu eindelijk eens meer rust in huis? Wil jij je als moeder weer fijn voelen? Wil je dat je kind weer lekker in zijn vel zit? De eerste telefonische sessie van 30 minuten is gratis, hierin kunnen we jouw vraag doornemen en vertel ik je graag hoe ik jullie verder kan helpen. Wil je een afspraak maken voor de eerste telefonische sessie?

Mijn eigen zoektocht in de wereld van hooggevoeligheid.

plan rustmomenten in - coachpraktijk Stefanie in Katwijk

‘Iedereen zegt tegenwoordig dat hij hooggevoelig of hoogsensitief is!’ of ‘hooggevoeligheid, weer zo’n modegril!’ In dit blog deel ik een stukje van mijn eigen zoektocht in de wereld van hooggevoeligheid. Een zoektocht die nooit afgelopen is en het leven lang doorgaat en waarin ik iedere dag weer leer! Ik hoop andere moeders hier herkenning mee te geven. Want ik denk dat hooggevoelige moeders al vaak genoeg denken dat ze ‘anders dan anderen’ zijn.

Ik kreeg een burn-out en kwam erachter dat ik hoogsensitief ben.

Jaren geleden kreeg ik een burn-out. Het was te druk op werk. Daar schreef ik het aan toe. Dus gewoon beter mijn werk plannen. Want dan zou het vast niet meer gebeuren. Ik kwam bij een coach terecht die me wat testjes liet invullen. Testjes over wat ik belangrijk vond, wat mijn waarden zijn. En wat ik lastig vond. Uit de gesprekken en de testjes kwam naar voren dat ik toch best wel heel gevoelig ben voor drukte. Ze vroeg me of ik bekend was met ‘hooggevoeligheid’? Nee dat was ik niet.. En dat zou ik vast en zeker niet zijn, want ik vond een avondje uitgaan heel leuk! En gezellig met vriendinnen afspreken, naar verjaardagen gaan…  Ze legde me uit dat hooggevoeligheid en introvert zijn (waar ik het mee vergeleek) echt twee aparte dingen zijn. En dat extraverte mensen óók hooggevoelig kunnen zijn. Stof tot nadenken…

Ik herkende mezelf steeds meer in de kenmerken van hoogsensitiviteit.

Ik verslond boeken over hoogsensitiviteit. En ik herkende me er meer en meer in. Langzaamaan begonnen de puzzelstukjes op zijn plek te vallen. En ik begon te voelen. Want ja ik vond de verjaardagen heel erg leuk, het veel afspreken met vriendinnen heel gezellig, de avondjes uit óók nog steeds heel leuk. Maar blijkbaar vonden mijn lijf en geest al die afspraken achter elkaar en na een lange werkdag toch echt minder leuk… en hebben ze samen geprobeerd het me te vertellen, door te schreeuwen.. de burn-out. Eindelijk ging ik luisteren.

Waardoor loopt jouw emmertje sneller vol?
Door de intense verwerking krijgen hoogsensitieve mensen veel meer prikkels binnen. Denk aan kantoortuinen, rinkelende telefoons, de hele dag mensen om je heen die van alles voelen, warmte, kou, negatieve sfeer etc. etc. En dit zorgt ervoor, als je inderdaad gevoeliger bent, dat je emmertje snel volloopt. En daarom is het zo belangrijk om te herkennen WAT maakt dat jouw emmertje snel volloopt. Om daardoor te voorkomen dat je bijvoorbeeld een burn-out krijgt.

Gevoeligheid is voor iedereen anders.
Ieder mens is gevoelig, de één wat meer dan de ander. En soms denken mensen dat ze niet gevoelig zijn, maar zijn ze er heel goed in geworden om niet te voelen. Én iedereen heeft zijn of haar gevoeligheid op een ander vlak. Ik zelf ben bijvoorbeeld heel gevoelig voor geluid en sferen, voel makkelijk aan hoe andere mensen zich voelen. En één van mijn kinderen is bijvoorbeeld heel gevoelig voor geuren. Ook kan het sterk wisselen per periode van je leven. Jonge moeders hebben vaak slaapgebrek en daardoor is hun emmertje sneller vol. Alle prikkels komen dan ook meer binnen.

Voelen, bewust worden van wat iets met je doet.
Hoe meer ik ging voelen, voelen welke invloed voeding, afspraken, omgang met bepaalde personen, bewegen, ontspanning etc. op mij hadden, hoe meer ik er rekening mee ging houden. Stap voor stap ging ik uitzoeken wat voor mij werkt. Wat voor een ander werkt, werkt misschien niet voor jou.

Stap voor stap ontdekken en leren wat goed voor mij is.
Het eerste waar ik mee begonnen ben ik agenda beheer. Als ik iets afspreek ’s avonds, dan probeer ik de twee avonden eromheen zoveel mogelijk leeg te houden. En als ik op die dag toch zin heb om spontaan iets af te spreken dan kan dat natuurlijk alsnog. Ik creëerde hierdoor ruimte voor mezelf, ruimte om op te laden. Het tweede waar ik snel rekening mee ging houden is boodschappen doen. Dat doe ik nu graag op momenten waarop het in de supermarkt geen spitsuur is ? En zo ging ik verder, steeds meer voelen en in de gaten krijgen van wat mij energie kostte of juist energie gaf. En daarin een balans vinden.

Voeding
Inmiddels ben ik me veel bewuster van wat voeding met me doet, dat ik niet goed reageer op bepaalde voedingsstoffen zoals bijvoorbeeld melk en brood. Maar dat ik juist super veel energie krijg van salade en nootjes en rauwkost als snacks.

Menstruatiecyclus, de maan en de seizoenen.
Er komt steeds weer iets bij. Zo ben ik nu al ongeveer een jaar mijn menstruatie cyclus aan het volgen en zorg ik ervoor dat de week voor mijn menstruatie een rustigere week is waarin ik meer naar binnen gericht kan zijn. Dan geef ik meer ruimte aan mediteren. En ook de seizoenen en de stand van de maan hebben invloed op onze energie. Stap voor stap leer ik mezelf beter kennen. En zoals ik al schreef, het is en blijft een leven lang leren. En in de ene periode zal het makkelijker gaan dan in de andere periode. Maar zo lang je zelf weet hoe je je balans weer kunt hervinden, komt het goed!

Wil je ook een volgende stap maken in jouw zoektocht naar jezelf? Ik organiseer regelmatig theekransjes voor hoogsensitieve moeders. De info vind je hier.

Heb je naar aanleiding van dit blog vragen? Of lijkt het je fijn als ik een stukje met je meeloop in jouw zoektocht? Neem dan contact met me op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek!

Fout: Contact formulier niet gevonden.


Tips voor ouders van hoogsensitieve kinderen met faalangst.

Tips voor ouders van hoogsensitieve kinderen met faalangst.

Veel hoogsensitieve kinderen vinden nieuwe dingen spannend. Iedere keer wanneer ze in een nieuwe situatie terechtkomen of in een situatie waarin ze nog niet vaak geweest zijn, verkennen ze als het ware de omgeving. De informatie wordt diepgaand verwerkt. Daarnaast willen veel gevoelige kinderen het heel goed doen, misschien zelfs perfect. Perfectionisme is een veelvoorkomende eigenschap bij hoogsensitiviteit en kan leiden tot faalangst. In dit blog deel ik tips voor ouders van hoogsensitieve kinderen met faalangst.

Zwemles
Donderdagavond tijdens het eten begint het al. Ze weet dat het morgen vrijdag is. En ze weet wat dat betekent. Zwemles. Dikke tranen. ‘Mama ik vind zwemles een beetje spannend!’ Vrijdag ochtend gaat het verder, weer dikke tranen. Ik wil niet naar zwemles. Ik heb keelpijn, mijn buik doet pijn, ik ben ziek.

Als we het zwembad inlopen wederom dikke tranen. Ik wil écht niet. Ik vind het écht spannend en ik heb écht buikpijn en keelpijn. Maar ze weet dat ze toch moet, toch het water in. Want ze wilde op zwemles. Ze gaat. Door haar angst heen. Springen, hoofd onder water, spetteren. Omdat het zo ‘hoort’. Omdat dat is wat er tijdens die zwemles moet gebeuren en wat anderen van haar verwachten.

uitleg over comfortzone, paniekzone en leerzone. Hoe help je je kind hiermee om te gaan? Ik geef in maart 2020 de training 'spelen met de kracht van gedachten' om kinderen van 8 tot 11 jaar hiermee te ondersteunen.

Rejection Sensitivity

Hoogsensitieve kinderen weten goed wat er van ze verwacht wordt en voelen eerder de afwijzing. Zelf de kleinste verandering, frons, rimpel op het gezicht van een badmeester kan ervoor zorgen dat het kind de conclusie trekt dat het niet goed zijn best doet. Dus je aanpassen en beter je best doen. Maar hierdoor gaan gevoelige kinderen over hun eigen grens.

Afwijzing activeert dezelfde gebieden in de hersenen als fysieke pijn. Je kunt je dus voorstellen dat afwijzing daadwerkelijk als pijn wordt ervaren. En dat kinderen dat willen voorkomen (en wij volwassenen net zo goed…).

Help je kind te luisteren naar zijn lichaam. Te voelen.

Het is belangrijk om je kind te laten voelen. Voelen dat iets spannend is, voelen dat je kind iets niet leuk vind om te doen. Als je kind niet leert voelen, niet leert luisteren naar zijn of haar lichaam, dan kan het langdrurig over zijn of haar grenzen heengaan nu stress opleveren en later tot een burn-out leiden. Dat betekent niet dat je kind dan maar niet moet doen wat het spannend vindt, hier kom ik later in dit blog op terug.

Hoofdpijn, buikpijn, keelpijn, fysieke klachten..
Hoogsensitieve kinderen hebben vaak hoofdpijn, buikpijn, keelpijn of andere fysieke klachten als ze iets spannend vinden. Ze stellen zich niet aan. Ze hebben écht pijn. En vinden het écht spannend. Als ouder kan je soms denken: ‘stel je niet zo aan! Net was er nog niets aan de hand en heb je nog gewoon iets gegeten!’ Maar voor je kind is het ECHT. Je kind vind het ECHT spannend en heeft ECHT buikpijn/hoofdpijn/keelpijn. En je kind heeft jou juist op deze momenten zo hard nodig. Een troostende knuffel. Erkenning voor het spannende gevoel. En dat dat spannende gevoel er mag zijn, dat het er soms bij hoort.

Leef voor hoe je kind met emoties kan omgaan.
Laat je kind zien dat jij ook wel eens iets spannend vindt. Of vertel over iets wat je zelf als kind spannend vond. Ik had als kind een bloedhekel aan zwemmen en nog steeds eigenlijk. Toen ik mijn A diploma haalde in een zwembad en daarna met zwemles overging naar een ander zwembad wilde ik weer met kurken zwemmen. Want nee ik kon het echt niet…. Door je kind over je eigen ervaringen te vertellen laat je zien dat je ook kan groeien. Soms sluit het beter aan als je met je kind praat over iets wat het eerst ook spannend vond, maar nu niet meer. Bijvoorbeeld fietsen zonder zijwieltjes.

Het is ook helpend als je je eigen emoties benoemt, gedurende de dag. Daardoor leren kinderen dat emoties bij het leven horen. Dat ze komen en gaan. Dat ze onmisbaar zijn. Dat het signalen zijn. Ze laten ons zien wat er speelt. En dat er misschien iets mag veranderen of juist mag blijven.

Maak de stappen kleiner.
Stel… dat je kind iets spannend vindt. Kijk dan samen of je de stappen kleiner kunt maken. Daardoor zal het misschien niet vanuit de comfortzonde meteen doorschieten naar de paniekzone. Door het doel kleiner te maken, voelt de stap kleiner. En daardoor wordt het overzichtelijker voor je kind. En probeer de leerervaring voor je kind niet weg te nemen. Je kind leert ook van deze spannende momenten weer nieuwe dingen. En ontwikkelt bijvoorbeeld zijn doorzettingsvermogen!

faalangst bij hoogsensitieve kinderen, stappen kleiner maken zodat ze niet in één keer in de paniekzone komen.
de leerkuil: Bazalt

Spelen met de kracht van gedachten.
Vind jouw kind ook veel nieuwe dingen spannend? En heb je het idee dat je kind misschien faalangst heeft? Dan is de training: ‘spelen met de kracht van gedachten’ iets voor jouw kind.

In de training gaan we in een klein groepje met kinderen van 8 tot 11 jaar spelenderwijs ontdekken hoe onze gedachten ons kunnen belemmeren maar juist ook hoe ze ons kunnen helpen! Aanmelden of meer info? Dat kan hier.

Wil je meer weten over ‘het hoogsensitieve kind’ ? Dan is de ouderworkshop iets voor jou! Die vind je hier.

De frustraties van een jonge moeder.

De frustraties van een jonge moeder.

Onlangs hoorde ik een moeder gillen tegen haar kind ‘KAPPEN! KAP NU MET DAT GEHUIL! STOP STOP STOP!’ De frustratie klonk door uit haar woorden. En haar kind ging alleen maar harder huilen.

De jongen ging voor het eerst naar school, wennen. En dan verandert er zooooveel voor een kind. Er komt zo ontzettend veel af op een kind dat net naar school gaat. Alles is anders. Je bent niet meer bij mama, je ‘moet’ de hele dag allemaal dingen, vaak zijn er nog ongeveer 20 andere kinderen of misschien zelfs meer. Je kent de juf niet. Morgen is er misschien een andere juf. Je hebt trek, maar je MOET echt wachten tot de pauze. De regels… verdeling van speelgoed. Als de plasketting er niet hangt moet je wachten tot je naar de wc mag en als je in de kring zit mag je niet naar de wc, een kiesbord. En in de klas is ook al zoveel te zien en te doen. Dus voor een jong kind zo ontzettend veel om aan te wennen en te verwerken.

Hoogsensitieve kinderen voelen sferen aan en hebben vaak meer tijd nodig om te wennen aan nieuwe situaties.

Hoogsensitieve kinderen voelen de sfeer aan, hoe de andere kinderen in hun vel zitten, ze voelen het als de juf zich moe voelt omdat ze niet lekker geslapen heeft. En dan hun eigen onzekerheid nog. Dat is heel erg veel om te verwerken voor zo’n ukkie. En daarom dus extra belangrijk dat jij als moeder je kind hierbij helpt. Dat je uitleg geeft over wat je kind misschien allemaal voelt en meemaakt. En natuurlijk, we zijn allemaal mens. De ene dag lukt het beter dan de andere dag om je kind op te vangen en te ondersteunen. Want ook als ouder neem je ‘bagage’ mee in hoe je reageert op een situatie en op je kind.

Net zoals kinderen nog heel veel andere dingen mogen leren, is ook het omgaan met nieuwe situatie, maar ook de dingen die ze voelen, emoties, iets wat ze nog mogen gaan leren. En daar hebben ze jou als moeder bij nodig.

Een boze bui heeft ons wat te vertellen.

Emoties hebben ons iets te vertellen. Ze geven een signaal af vanuit ons binnenste, een signaal waar we naar mogen kijken. En net zoals het kind in dit voorbeeld mag leren omgaan met nieuwe situaties, is er voor de moeder ook iets te leren. De frustratie klonk door uit haar woorden. Misschien had de moeder gehoopt op een rustige ochtend, nu haar kind eindelijk naar school ging. Zodat ze wat meer ruimte voor zichzelf zou hebben om op te laden. Of misschien voelde ze zich moe na een korte nacht. Dus ook als je zelf bijvoorbeeld frusratie voelt, is het interessant om op onderzoek uit te gaan om te ontdekken waar die frustratie vandaan komt. Wat heeft ‘frustratie’ jou te vertellen?

Hoe leer ik mijn kind omgaan met emoties?

Om je kind mee te nemen in de wereld van emoties is het boek ‘Het kleurenmonster’ een heel leuk boek, geschreven door Anna Llenas. In het kleurenmonster worden blij, verdrietig, boos, bang en rustig besproken. Door op een rustig moment het boek samen te lezen en er over te praten, raakt je kind spelenderwijs meer bekend met emoties.

Voor oudere kinderen kan het helpen om situaties na te bespreken en de emoties te benoemen. Dus bijvoorbeeld: ‘Ik heb het idee dat je je boos voelt.. klopt dat?’ En wat enorm ondersteunt is als jij als moeder ook jouw eigen emoties benoemt. Dus als je je blij voelt dit benoemt en toelicht waardoor het komt dat je je blij voelt. Of als je je gefrustreerd voelt, waar dit vandaan komt. En wat je er vervolgens mee doet. Kinderen leren van wat ze je zien doen!

Mijn kind vindt het lastig om te praten over hoe het zich voelt.
En als je kind het lastig vindt om over zijn gevoelens te praten kan je ook bijvoorbeeld samen tekenen hoe je kind zich voelt. Of een dagboek bijhouden, een zorgendoosje knutselen.

Het is belangrijk om emoties de ruimt te geven en daarbij ook grenzen te geven. Je voelt wat je voelt, en dat gevoel mag er zijn. Maar gedrag begrenzen, bijvoorbeeld: niet slaan, wel een rondje rennen om het blok huizen.

Soms voelt het voor ouders onwennig om hiermee te beginnen. Kleine stapjes. En geef jezelf en je kind ruimte om het samen te leren!

Lijkt het je fijn als er iemand met je meekijkt en denkt? Je kunt een vrijblijvend kennismakingsgesprek van een half uur met mij inplannen!

Fout: Contact formulier niet gevonden.