Geen categorie

Voor veel ouders van een hoogsensitief kind is een schoolvakantie niet persé een ontspannen aangelegenheid. En dat komt door verschillende dingen. In dit blog deel ik met je hoe jij er samen met je kind voor kunt zorgen dat het tóch een gezellige vakantie wordt!

Een hoogsensitief kind heeft tijd nodig om te wennen aan overgangen.

Van het schoolritme naar het vakantieritme is zo’n overgang. Tijdens de vakantie gaan veel dingen er anders aan toe dan op school. Als kinderen naar school gaan dan zien de doordeweekse dagen er in basis redelijk hetzelfde uit. Je staat rond dezelfde tijd op. Je volgt het ochtendritueel en gaat naar school. Ook op school wordt veel structuur geboden. Aan het begin van de dag is duidelijk wat er gaat gebeuren.

Tijdens de vakantie valt dat ritme grotendeels weg. Het wordt voor kinderen vaak onduidelijker wat ze kunnen verwachten. En dat geeft stof tot nadenken. Iets wat hoogsensitieve kinderen heel goed kunnen ? ze overdenken alle opties die mogelijk zijn en óók de daarbij behorende gevolgen. Je kunt je voorstellen dat dat een hoop energie kost en dat al die gedachten de emmertjes al flink vol laten lopen.

Het kan helpen om in de vakantie ook een min of meer vaste basisstructuur aan te houden. De bedtijden iedere dag hetzelfde te houden, maaltijden op vaste tijden etc. En er zijn kinderen die het fijn vinden als ze in grote lijnen weten wat ze die dag gaan doen. Als je kind kan lezen kan je het samen opschrijven. Als je kind nog niet kan lezen kunnen afbeeldingen helpen.

‘Ik verveel me!’

Dit horen ongetwijfeld alle ouders wel eens voorbij komen. Af en toe vervelen is helemaal niet erg. Het stimuleert de creativiteit. En persoonlijk denk ik dat het prima is als kinderen leren omgaan met de ongemakkelijke gevoel. Tegenwoordig staan we allemaal altijd aan. We hebben allemaal altijd iets te doen (als we dat willen). En in veel gezinnen is er geen tijd meer om lekker te niksen. En dat is te merken in de stress klachten die veel mensen ervaren. Oók kinderen al. Maar goed, van je de hele dag vervelen gaan de meeste mensen zich niet gezelliger en fijner voelen.

Een leukedingenpot kan hierbij uitkomst bieden! Je kiest samen met je kind activiteiten die het zelf kan doen. En print daar afbeeldingen van uit. Bijvoorbeeld van lego, duplo, tekenspullen, blokken, Knex, poppen etc. En als het tijd is om zelf te spelen, kan je kind iets uit de pot kiezen.

Vindt jouw kind het (nog) moeilijk om te kiezen? Dan kan jij helpen door het aantal opties te beperken. Bijvoorbeeld tot 2 of 3. En je kunt het steeds verder uitbreiden.

Je kunt ook activiteiten in de pot stoppen die jullie samen kunnen doen. Dan geef je je kind een stukje regie over het invullen van de dag. Vinden ze vaak super leuk! En zo kan je allerlei categorieën maken. Binnen, buiten, uitjes die iets mogen kosten, uitjes die gratis zijn etc. Je kunt het zo uitgebreid maken als je zelf wilt!

Zelf spelen

Aansluitend op de leukedingenpot is er ook het zelf spelen. Jonge kinderen vinden zelf spelen vaak nog lastig. Ze zijn dat écht nog aan het leren. Dus stel jouw eigen verwachtingen daarin ook bij. Tot vier jaar ongeveer 15 minuten, daarna 15 minuten tot maximaal 30 minuten. En natuurlijk wordt het wel steeds makkelijker naarmate ze het meer oefenen…

Wat je ook als hulpmiddel kunt inzetten is de Time timer. Een ideaal ding. Je kunt de tijd instellen tot maximaal 60 minuten. Je kunt dan vooraf met je kind afspreken dat het bijvoorbeeld 15 minuten zelf gaat spelen en dat jullie daarna weer even iets samen doen. Je kind kan dan zelf zien hoe lang de ‘zelfspeeltijd’ nog duurt.

Vooral de afwisseling met samen spelen is erg belangrijk. Hoogsensitieve kinderen zijn op zoek naar verbinding. En die zullen ze ook steeds opnieuw komen zoeken. Hoe sterker zij het gevoel hebben dat die verbinding er is, óók als jij niet met ze speelt, hoe beter het zelf spelen ook zal gaan. Je zult ook merken dat als je je kind een dag niet hebt gezien omdat het bij de opvang of bij oma is geweest, het meer moeite kan hebben met in slaap vallen. En er misschien ’s nachts ook uit komt om die verbinding op te zoeken. Maar dat is stof voor een andere blog.

Stoplicht, overprikkeling en onderprikkeling gaan herkennen bij je kind en bij jezelf.

Om in de gaten te houden hoe iedereen erbij zit, kan je het stoplicht gebruiken. Ook leuk om samen een stoplicht te knutselen in de vakantie!

Groen = ik voel me ontspannen en blij

Oranje = kan beter… niet helemaal happy

Rood = overprikkeld

Je kunt je kind met een wasknijper laten aangeven waar het zit qua gevoel. Op een rustig moment kan je samen bedenken welke dingen je kind zou kunnen doen om van rood naar oranje te zakken en van oranje naar groen. Met welke dingen kan jouw kind er voor zorgen dat hij zijn batterijtje weer oplaadt? Je kunt dit naast het stoplicht tekenen, plaatjes plakken of een apart vel gebruiken om dit visueel te maken. Hierdoor is het makkelijker kiezen op het moment dat het nodig is. Als je kind hoog in oranje óf in rood zit, is het deel van zijn hersenen waarmee het uitgebreid over oplossingen kan nadenken namelijk niet goed beschikbaar. Het brein is op zo’n moment vooral bezig met overleven. En hoe, dat maakt niet uit.

Als jij als moeder (of vader) er ook één gebruikt, kan jij je kind leren hoe je zelf omgaat met overprikkeling. Van veel moeders die het zijn gaan gebruiken hoor ik terug dat ze óók als het om henzelf gaat weer meer inzicht krijgen en dingen aanpassen ?.

Overprikkeling vs. Onderprikkeling bij een gevoelig kind.

Bij hoogsensitieve kinderen denken mensen vaak aan overprikkeling. Maar wist je dat onderprikkeling net zo vervelend is? Kinderen die zich vervelen, en al helemaal de prikkelzoekende kinderen dus de kinderen met een sterke wil, gaan prikkels zoeken. En dat zijn niet altijd de prikkels waarvan wij als ouder blij van worden dat ze die zoeken. Het kan bijvoorbeeld zijn dat ze hun broertjes of zusjes gaan plagen, jouw grenzen gaan opzoeken, of kattenkwaad gaan uithalen. Het loont dan ook om goed te kijken of je kind genoeg mogelijkheden heeft om zich te vermaken. Wellicht is het toe aan nieuwe uitdagende bezigheden. Op Pinterest staat het vol met ideeën. En het is natuurlijk ook een idee om gewoon aan je kind te vragen wat het bijvoorbeeld zou willen leren, of uitproberen!

Een museumkaart is ook een mooie investering in gezellige vakantiedagen. Veel musea hebben speciale activiteiten voor kinderen. Veel hoogsensitieve kinderen zijn ontzettend nieuwsgierig en leergierig. Met een museumbezoek doe je ze vaak veel plezier! Het fijne aan een museumkaart is dat je ook voor een uurtje kunt gaan. Want naast dat ze het misschien super interessant vinden, kan een museumbezoek óók vermoeiend zijn. Doseren en balans is key!

Zelfzorg

En dan ben jij er natuurlijk ook nog! Ik merk zelf altijd dat zodra het schoolvakantie is, mijn ‘me-time’ er wat makkelijker bij inschiet. De kinderen zijn veel thuis, wij hebben geen kinderopvang. Ze gaan één dag in de week naar mijn ouders tijdens vakanties en mijn man is één dag met ze vrij. Maar dat zijn ook meteen mijn werkdagen in schoolvakanties. Me-time komt dus vooral aan op de avonden. Maar het is zo super belangrijk om die ruimte voor jezelf te creëeren!

Wat ik tegenwoordig doe is bijvoorbeeld 10 minuten yoga met een app of mediteren. Met aandacht de was doen. Een podcast luisteren tijdens het koken. Of tekenen met de kinderen. Want ook samen kan je natuurlijk dingen doen waarvan jij oplaadt! Als je iets voor jezelf gaat doen, kan je ook hier de Time Timer inzetten. En je kinderen leren dat jij óók tijd voor jezelf nodig hebt. En dat het belangrijk is om goed voor jezelf te zorgen. Een goed voorbeeld doet volgen ?

En weer naar school.

Net als dat hoogsensitieve kinderen vaak moeten wennen aan het vakantieritme, moeten ze ook weer wennen aan het schoolritme. Wees je daarvan bewust. Dat scheelt een hoop frustratie als het in die eerste week na de vakantie niet zo loopt zoals jij als moeder gewend bent en misschien had gehoopt. Kinderen moeten er vaak toch wel weer aan wennen dat ze minder bij hun ouders zijn. En zullen daardoor bijvoorbeeld de eerste week na de vakantie moeilijker in slaap vallen. Een extra knuffel en je verwachtingen bijstellen helpen jullie beiden ?

Heb jij nog leuke tips voor de vakantie? Deel ze hieronder, andere ouders zullen er blij mee zijn!

Wil jij meer rust in je gezin? Download dan gratis mijn e-book, ‘in vijf stappen meer rust in je gezin, ook als die ver te zoeken lijkt!’ Dat kan via de knop hieronder!

‘Help! Mijn hoogsensitieve kind zegt dat het gepest wordt!‘ ‘Mijn kind wordt gepest.’ Of ‘mijn kind maakt van een mug een olifant en zegt vaak dat het gepest wordt!’ Dat hoogsensitieve kinderen gevoeliger zijn is duidelijk. En die gevoeligheid is er óók in vriendschappen en op het schoolplein. Hoogsensitieve kinderen voelen zich vaker slachtoffer van pestgedrag. In dit blog lees je er meer over.

Hoogsensitieve kinderen voelen zich vaak anders dan andere kinderen. En als je als moeder ook hoogsensitief bent herken je dat misschien ook wel. Op zich niet zo gek ook, los van dat we het misschien wel eens anders zouden willen voelen. 15 tot 20 procent van de mensen is hoogsensitief. Dat betekent dat 80 tot 85 procent van de mensen dat niet of in mindere mate is.

En je kunt je voorstellen dat als jouw kind op school zit en van alle opmerkt, van de emoties van alle kinderen en de juf of meester, tot een klikkende pen, een tikkende voet, een vrachtwagen naast de school, de felle zon die naar binnen schijnt, de geur van pindakaas van het kind naast hem en als andere kinderen dat niet voelen, zien, proeven, horen en ruiken… dat dat soms best alleen kan voelen.

Hoogsensitieve kinderen hebben vaak andere verwachtingen van een vriendschap.

Hoogsensitieve kinderen hebben vaak ook andere verwachtingen van een vriendschap. Rechtvaardigheid en oprechtheid is heel belangrijk voor ze. Als een vriend of vriendin hun vertrouwen schaadt kunnen ze daar heel veel last van hebben en meer tijd nodig hebben om dat te verwerken. Soms herstelt de vriendschap zich, maar soms ook niet.

Je denkt misschien, dat werkt toch bij alle kinderen zo? Jazeker. Ieder kind heeft wel eens een conflict met een vriend of een vriendin. Hoogsensitieve kinderen blijven er alleen vaak langer bij hangen. En hebben vaak meer moeite om het los te laten wat er gebeurd is. En precies dat maakt dat ze ook vaker mikpunt van pesterijen en plagerijen zijn. Vaak is het zo dat ze jaren later nog precies weten wat er eerder gebeurd is.

Het kan voor kinderen best spannend zijn om met hun ouders te delen dat ze gepest worden of dat ze het niet fijn hebben op school. Helemaal hoogsensitieve kinderen willen vaak graag dat hun ouders zich fijn voelen en zullen het misschien niet vertellen en het zelf willen oplossen. Misschien is er in de omgeving van je kind iemand anders met wie het graag praat en het wel aan vertelt. Een opa of oma, een oom of tante.

En hoe verder als je kind vertelt dat het gepest wordt?

Als je kind vertelt dat het gepest wordt, is het belangrijk om er bij stil te staan, bij wat er gebeurd is. Ik hoor van ouders vaak dat hun kind snel denkt dat het gepest wordt. En de gevoeligheid heeft daar zéker een rol in. Je kunt je voorstellen dat als je alle prikkels sterker (en meer) binnen krijgt en die ook nog eens diepgaander verwerkt worden, dat dat ook gebeurt bij prikkels die niet fijn zijn. Zoals een gemene opmerking, of als dingen (volgens jouw kind) niet rechtvaardig verlopen. Het kan soms best een uitdaging zijn om te achterhalen wat er nou eigenlijk gebeurd is. Contact met de juf of meester kan daarbij helpen. Wat HEEL belangrijk is, is dat je het gevoel van jouw kind erkent. Het kan best zijn dat je zelf denkt ‘het valt allemaal wel mee, je maakt van een mug een olifant!’. Probeer die gedachte even te parkeren en aandacht te hebben voor hoe je kind zich voelt. Het gevoel erkennen en soms ook de situatie relativeren. Uiteggen dat andere kinderen (en volwassenen) de situatie anders zien en dat het zou kunnen zijn dat ze bijvoorbeeld andere verwachtingen hebben van een vriendschap.

Leer je kind dat andere mensen niet kunnen ruiken hoe het zich voelt, en wat zijn behoeften zijn. Dus als je kind vaker tegen andere verwachtingen binnen vriendschappen aanloopt, het daar iets mee zou kunnen doen. Bijvoorbeeld uitspreken wat de wensen van je kind in de vriendschap zijn, samen een keer nadenken over de dingen die ze leuk vinden om samen te doen, maar óók eerlijk grenzen aangeven als het niet goed voelt of als er iets gebeurt wat je kind niet leuk vindt. Hierdoor zorgt je kind ook goed voor zichzelf. En dat is mega belangrijk om ervoor te zorgen dat je kind zich fijn voelt en niet rondloopt met een vol hoofd. Met een vol hoofd wordt spelen met een vriendje of vriendinnetje vaak ook niet makkelijker en gezelliger ?

Kinderen mogen ook nog leren waar ze invloed op hebben en waar ze geen invloed op hebben. We kunnen nu eenmaal niet alles veranderen. Iedereen is anders en heeft andere behoeften. Je kunt een oefening doen met de cirkel van invloed en betrokkenheid. Sommige dingen kan je veranderen, andere dingen niet. Kijk per onderdeel in welke cirkel het past. Hoogsensitieve kinderen zijn vaak beelddenkers en het kan ze helpen het letterlijk te zien dat het buiten hun cirkel van invloed valt. Platform mindset heeft hier een mooie printable voor op hun website staan. Klik HIER om die aan te vragen.

Bespreek ook zeker met de juf of meester hoe jullie samen een oplossing kunnen vinden en wat jullie er samen aan kunnen doen om er voor te zorgen dat jouw kind zich weer fijn voelt op school. Geef je kind het gevoel dat jullie er SAMEN mee aan de slag gaan. Dat je je kind steunt. Dat geeft vertrouwen.

Merk jij dat jouw kind de laatste tijd niet lekker in zijn vel zit? En dat je kind met tegenzin naar school gaat? Dat het sneller op zijn teentjes getrapt is en een vol hoofd heeft? Het kan écht anders. Wil je weten hoe ik jullie daarbij kan helpen? Of gewoon een keer een half uur sparren en alvast wat handvatten krijgen waar je zelf mee aan de slag kunt? Plan hieronder je gratis kennismakingssessie in!

Ook kan je mijn gratis e-book ‘in vijf stappen naar meer rust in je gezin’ downloaden om samen met je kind aan de slag te gaan.

Een blog over een leuke dag met een terugweg vol herrie en uiteindelijk dikke knuffels. Soms is die ontlading door een boze of verdrietige bui onvermijdelijk. En hoe jij daar op reageert als moeder bepaalt weer het verloop van de rest van de dag. Maar soms is jouw emmertje ook al vol. Ik vertel je in dit blog hoe mijn dag een aantal maanden geleden verliep en welke omstandigheden daar invloed op hadden.

We vertrokken met de fietsen achterop naar de Utrechtse Heuvelrug mountainbiken. Het was heerlijk weer. Mooi parcours en we hadden er zin in! Om de beurten een rondje met de oudste en de ander met onze dochter in de speeltuin. Een fijne middag. Verbinding met elkaar. Plezier. Ontspanning.

Op de terugweg in de auto was de koek ‘ineens’ op. Twee krijsende kinderen. Niet gewoon huilen, nee echt krijsen. Moe van alle indrukken, de inspanning, de spanning die een mountainbike parcours en een drukke speeltuin óók met zich meebrengen. Ondanks dat het wel heel leuk was en we twee hele blije kinderen hadden! Want dat is óók die gevoeligheid. Leuke indrukken zijn óók indrukken die tijd nodig hebben om verwerkt te worden.

Stel je verwachtingen bij.

Op dagen als deze dan is het belangrijk om je er als moeder van bewust te zijn dat je niet teveel meer moet verwachten. Ik haalde macaroni uit de vriezer. Zette de kinderen om de beurt onder de douche (water zorgt voor ontprikkeling, alle spanningen van je af spoelen.), gaf ze allebei een dikke knuffel en stopte ze vroeg in bed.

En vandaag, een dag later, genieten we na van de leuke dag die we gisteren hadden! Want die diepgaande verwerking… die doet zijn best wel en werkt dus ook nog even door ?

Soms werkt niets anders dan die ontlading. En is het niet anders.

De moraal van dit verhaal: soms moet je een boze of verdrietige bui op de koop toe nemen na een leuke dag. En die boze of verdrietige bui is ook gewoon niet altijd te voorkomen. Soms is dat de enige manier om te kunnen ontladen en werkt niets anders meer.

Ook jouw slaap en waar je zit in je menstruatiecyclus heeft invloed op hoe JIJ reageert.

En ik zal eerlijk zijn, ik had die dag dat we weggingen lekker geslapen, voelde me uitgerust, ik zat in de lente van mijn menstruatiecyclus en voelde me nog geen chagrijnige herfst of winterheks. Deze combinatie maakte voor mij ook dat ik die dag dat soort buien van mijn kinderen beter kon handelen. Er zijn zoveel dingen van invloed op hoe jij je voelt en hoe jij reageert op je kinderen. Had dit twee weken later gebeurt en had ik slecht geslapen, dan had de dag zoooomaar anders kunnen verlopen.

Wees lief voor jezelf lieve moeder. Daar hebben je kinderen het meest aan ?

Wil jij graag aan de slag om beter voor jezelf te zorgen? Ik help je graag op weg met mijn gratis e-book. ‘In vijf stappen meer rust in je gezin’ je kunt het e-book downloaden door op onderstaande knop te drukken. Dan kom je op de pagina waar je mijn e-book kunt aanvragen.

7 jaar geleden werd ik moeder. En ik wist nog niks. Zo voelde het in ieder geval. Voordat ik zwanger was had ik een bepaald beeld van hoe het moederschap zou zijn. Ik zag andere moeders met hun kinderwagen en kersverse baby wandelen en ook steeds meer vriendinnen werden moeder. Op de vraag ‘Gaat het goed?’ kreeg ik eigenlijk altijd een antwoord in de richting van ‘ja hoor! Beetje moe maar verder prima! We genieten volop!’ Ik keek er enorm naar uit, een eigen gezinnetje. Lekker knuffelen! En ja… ik wist ook van de gebroken nachten en de enorme verantwoordelijkheid. Maar de werkelijkheid was toch écht anders. En dat lees je in dit blog.

Een positieve test, ik was in de wolken! Zo blij! Wij mochten ook ouders worden! Ik werd moeder! De eerste twaalf weken verliepen of wat misselijkheid na top. Tot ik tijdens het fietsen en lopen wat last kreeg van mijn onderrug. Dat zou er wel bij horen. En vast vanzelf wel weer overgaan. Maar helaas. Na een week liep ik met krukken en twee weken later kon ik niet meer naar mijn werk. Of zelf douchen. Ik bleek bekkenklachten te hebben. De zwangerschap was zwaar. En het beeld van mijn kindje in mijn armen heeft me er, samen met mijn man, doorheen getrokken. Ik was voor veel dingen afhankelijk van hem. En dat voelde vreselijk. Maar was ook een enorme les in loslaten en overgave. Een les die overigens nog doorging tot na mijn tweede zwangerschap. En eigenlijk nog steeds bezig is ?

De uitgerekende datum kwam in zicht. En het werd wel wat spannender. Het was bijna zover! Dan zouden we weten wie het mini mensje in mijn buik was! De uitgerekende datum verstreek… en wonderbaarlijk genoeg, verdwenen mijn bekkenklachten als sneeuw voor de zon. En genoot ik die laatste week nog met volle teugen van het getrappel in mijn buik.

En toen was ik moeder.

Mijn zoon werd een week na de uitgerekende datum geboren. Tranen van geluk. Wat is hij mooi! ’s Middags reden we naar huis. En toen… toen begon het ‘echte werk’. Zaten we dan, met z’n tweeën, met een baby. En nu? Het was wennen, elkaar leren kennen, mijn nieuwe rol als moeder leren kennen, leren omgaan met de verandering in ons leven. En ja, ook genieten!

In zijn eigen bedje slapen, dat ging hij niet doen. Het liefst in mijn armen. Of op mijn buik. Of die van papa. Of oma. Of in de wagen. Maar niet in bed dus. En ook was hij gevoeliger voor geluid en fel licht. Als we een winkel inreden waar de tl verlichting heel fel was, kon ik er op rekenen dat ik met een huilend kind weer naar buiten ging. En zo ging het verder, blatende schapen, de mixer, de stofzuiger… En nog steeds niet zonder huilen in slaap vallen.

Dat kan toch niet zijn zoals de natuur het bedoelt heeft?

Ik overlegde het met het centrum voor jeugd en gezin. Laten huilen. Dan gaat hij vanzelf slapen. Een paar keer geprobeerd, mijn moeder hart brak. Dit kan toch niet zijn hoe de natuur het bedoeld heeft?!

Een paar jaar later volgende ik de cursus ‘Triple P’. Het krukje werd geïntroduceerd. En de gang. En ook daarbij voelde ik een enorme weerstand. Ook hierbij dacht ik, dit kan toch niet zijn zoals de natuur het bedoelt heeft? En ik ging me steeds meer verdiepen in andere mogelijkheden. Ik volgde de opleiding tot holistisch kindercoach en vond steeds meer mijn weg in het moederschap. En ik volgde steeds meer mijn gevoel.

Een les in loslaten en voelen.

En precies dat… dat is wat mijn zoon mij leerde. Loslaten en mijn gevoel volgen. Wanneer ik moeders in mijn praktijk spreek, zijn er vaak momenten waarop ze zeggen ‘Ik zou eigenlijk dit willen… maar andere mensen vinden dat ik dat niet goed aanpak.’ Of ‘ik heb veel gelezen en ik zou het zo en zo moeten aanpakken.’ De grootste les die ik geleerd heb en die ik alle moeders wil meegeven, is dat het antwoord al in je zit. Jij kent jouw kind het beste! Jij weet hoe jullie leven ingevuld is en hoe het is als je samen thuis bent. Hoe het is om jouw leven te leven. En onderdeel van jullie gezin te zijn. En NIEMAND anders weet dat zoals jij dat weet. Vertrouw op jezelf. En durf dingen te veranderen naar zoals jij voelt dat ze mogen veranderen. En ja, soms zal je iets tegenkomen wat achteraf gezien misschien helemaal niet werkt. Of wat toch nog een beetje bijgeschaafd mag worden. Maar weten dat iets niet werkt is óók kennis. En daar leer je ook weer van ? En hoe meer je jouw gevoel gaat volgen en doet wat bij jou past, hoe meer rust je binnen je gezin zult gaat voelen.

Maar wat ik óók leerde was dat goed voor mezelf zorgen prioriteit heeft. Want alleen als je goed voor jezelf zorgt, kan je goed voor je kind zorgen. En het moederschap leerde me mijn gevoeligheid op een hele andere manier kennen. Want die diepgaande verwerking, die heeft natuurlijk ook een rol in het moederschap. En helemaal de jaren waarin mijn kinderen nog écht klein waren, zat mijn emmertje meer vol dan leeg. Gewoonweg doordat ik minder tijd had voor mezelf, de gebroken nachten, huilende kinderen, bijna altijd beschikbaar zijn en gewoonweg ook nog heel veel niet weten. En nu ik dit blog typ, zitten ze allebei lekker zelf te spelen, zodat we vanmiddag weer samen iets kunnen gaan doen (en ja, ook hier gaat dat wel eens HEEL anders!).

Wil jij ook eens in gesprek over wat wél bij jou past? Bij jouw gezin past? Een gratis kennismakingssessie plan je HIER. Ook geef ik regelmatig workshops voor ouders van hoogsensitieve kinderen (met een sterke wil) en organiseer ik theekransjes voor hoogsensitieve moeders. Daar is ruimte voor het uitwisselen van ervaringen en het stellen van je vragen met gelijkgestemde vrouwen in een kleine setting. Want hoe fijn is dat, om eens met iemand te sparren die zich herkent in jouw situatie? En oplossingen te delen.

De vakantie is bijna voorbij. Voor de zomervakantie deelde ik met jullie hoe je er als moeder voor kunt zorgen dat je vakantie zo ontspannen mogelijk zal verlopen. In dit blog deel ik met je hoe je de overgang van zes weken vakantie naar het schoolritme kunt vergemakkelijken. Veel hoogsensitieve kinderen hebben daar iets meer moeite mee.

Zes weken uitrusten en nu weer terug naar school!

Voor het ene kind kan de vakantie niet lang genoeg duren en het andere kind kan niet wachten tot het weer naar school mag. En dat geldt overigens net zo voor de moeders van die kinderen ?

Hoe dan ook is het voor veel hoogsensitieve kinderen toch wel weer wennen als de school eenmaal begint. De overgang van rustig opstaan, de dingen doen die je leuk vindt, zelf kunnen kiezen wat je doet (dus meer autonomie) naar een vast lesprogramma en een stuk minder bij papa en mama zijn.

Het is goed om er rekening mee te houden dat je kind tijd nodig heeft om weer te wennen aan het schoolritme. Vaak zijn ze wat meer vermoeid na school dan in andere weken. Pas je programma na schooltijd hier op aan. Dat maakt het voor jullie allemaal een stuk makkelijker om weer te wennen aan het ritme en de ontspanning van de vakantie nog wat langer vast te houden!

‘Ik wil niet naar school!’

Er zijn ook kinderen die in eerste instantie niet naar school willen. Zich verdrietig voelen bij het wegbrengen. Het helpt als je duidelijk aangeeft dat jullie na school (of BSO) weer kunnen knuffelen. En neem daar dan ook echt even de tijd voor. Zodat je kind die verbinding weer goed voelt. En daardoor wéét en voelt je kind na een paar dagen ook weer dat je er écht wel bent na school.

Het helpt ook als je kind bijvoorbeeld een knuffeltje mee mag nemen naar school. Ook kan je een hartje op de hand van je kind tekenen. En iedere keer als je kind naar het hartje kijkt, denkt je kind even aan jou en voelt het even de verbinding met jou. Ik teken zelf óók een hartje op mijn hand. Zodat ik ook aan mijn dochter denk als ik naar het hartje kijk!

Wat wil je behouden en wat wil je veranderen?
Het is een bijzonder jaar. En we hebben door alle maatregelen al eerder een periode veel tijd met elkaar doorgebracht. Dat was voor mij een moment om te bekijken wat ik wilde behouden en wat ik wilde veranderen in mijn leven. Een vakantie is vaak ook zo’n moment voor mij. Wat was fijn, wat wil je anders? Het geeft je de tijd om even stil te staan. En dat is het natuurlijk ook fijn om als je iets wilt veranderen, je voor jezelf de eerste (kleine) stap bedenkt die je kunt zetten. En de volgende. Zodat je wel naar een doel toe werkt.

En dat iets kan best zijn dat je graag wat meer rust in je gezin zou willen hebben. Dat je als moeder meer energie wilt hebben. En het kan dan fijn zijn als er iemand met je meedenkt. Ik heb al veel moeders begeleid om weer meer rust in hun gezin te krijgen. Om zich weer ontspannen te voelen en vertrouwen te krijgen in zichzelf en hun kinderen. Wil je dat ik een keer met je meedenk? En kennismakingssessie is altijd gratis.

Je gedachten zijn heel erg sterk. En hebben heel veel invloed op hoe jij je voelt. En je leest het vaker, positief denken helpt! Maar dat is vaak makkelijker gezegd dan gedaan. Want vaak gaat het ook automatisch. Dat denken. In dit blog deel ik met je hoe je samen kunt werken met je gedachten.

Bewust worden van je gedachten.

De eerste stap is je er van bewust worden dat je bepaalde gedachten hebt. En welk gevolg die gedachten hebben. Pas als je je er van bewust bent, kan je er iets aan veranderen. En daarna is het een kwestie van herhalen. Succes ervaringen gaan opbouwen. In jezelf gaan geloven!

Mijn bezoek aan de tandarts en wat dat te maken heeft met je gedachten.

Eén van de dingen waarbij ik daar zelf heel veel mee bezig ben geweest is een bezoek aan de tandarts. Ik ben er de afgelopen 3 jaar veel te veel geweest naar mijn zin en heb ook hele nare ervaringen met de tandarts. Waardoor ik echt bang was om te gaan. En mezelf voor een tandarts bezoek helemaal gek kon maken. Echt zo erg, dat ik in de tandartsstoel bijna flauw viel van de spanning. Niet bepaald handig natuurlijk… En zeker geen fijn gevoel ook.

Vandaag had ik weer een afspraak. Voor een ingreep waar ik nog steeds niet naar uit kijk. Maar ik kan mezelf nu vooraf geruststellen. Door op mijn ademhaling te letten voorafgaand aan de afspraak en tijdens de afspraak. En tegen mezelf te zeggen dat ik het spannend mag vinden. ‘Je vindt dit blijkbaar spannend. En dat is oké.’ Ik laat het gevoel er zijn. En daardoor ebt het als een golf weer weg.

Terwijl als ik tegen mezelf zou zeggen: ‘Ik wil dit niet! Ik wil weg! Het moet stoppen! Waarom vind ik dit spannend! Watje!’ dat alleen maar meer spanning brengt, ik verkramp in mijn lijf en de ervaring überhaupt heel vervelend wordt.

Faalangst op school en welke invloed de gedachten van je kind daarop hebben.

Dit werkt bij kinderen op school net zo. Als ze voor een toets al denken dat het ze niet gaat lukken, dan is dat deel van het brein wat ze nodig hebben om de toets te maken als het ware niet beschikbaar. Omdat ze zoveel stress voelen. En ze vanuit een vecht/vlucht/bevries reactie reageren. En vanuit het overleven echt de kennis over rekenen niet nodig hebben. Door deze ervaring, wordt het gevoel dat ze het niet kunnen versterkt. Want de informatie die ze nodig hadden voor de toets… die was inderdaad op het moment van de toets niet bereikbaar. En zo beland je in een vicieuze cirkel.

Je gevoel erkennen is óók goed voor jezelf zorgen!

Jezelf bemoedigend en troostend toespreken en je gevoel erkennen is óók goed voor jezelf zorgen. En hoe jonger je dat leert, dat dat gevoel er mag zijn, hoe makkelijker je er ruimte aan geeft. En daardoor geef je jezelf ruimte om het te verwerken en het los te laten. Je zult merken, hoe vaker je dit doet, hoe makkelijker het gaat. Voor je kind als het spannende dingen gaat doen. Maar ook voor jou als moeder ? Want het werkt ook als je kind weer op punt van ontploffen staat! En jij denkt: ‘Ik vind dit heel vervelend. En dat mag. En ik weet niet wat ik nu moet doen. En dat is oké. ‘ en even een paar keer diep in (door je neus) en uit ademt (door je mond). Je hoeft niet altijd alles te weten ? sterker nog… je kunt niet alles weten. Ook opvoeden gaat met vallen en opstaan!

Aanstaande maandag is de ‘van faalangst naar superkracht!’ – boost je zelfvertrouwen middag. We gaan in een groepje met maximaal vier kinderen aan de slag met leuke oefeningetjes om het zelfvertrouwen te vergroten. En we sluiten af met iets creatiefs om mee te nemen als herinnering! Aanmelden kan via de knop hieronder!

Er zijn zoveel boeken geschreven over hoogsensitiviteit. En er komen er steeds meer bij. Ik heb er zelf heel veel gelezen. De boeken hier onder zijn de start van een uitgebreider overzicht.  

Temperamentvolle kinderen – Eva Bronsveld

Ik begon met lezen na een advies van mijn loopbaancoach. Ze vertelde me dat het boek Temeramentvolle kinderen geschreven door Eva Bronsveld me wel eens verder zou kunnen helpen. Huh, een boek over kinderen? Jazeker! Eva legt in dit boek zo helder uit wat hoogsensitiviteit is en wat er komt kijken bij het stuk wat ze temperamentvol noemen. En inderdaad! Ik herkende mezelf er meteen in. En vooral ook mezelf als kind. Vroeger. Ik vind dat het boek fijn wegleest. En kan het iedereen aanraden. Het is dan ook één van de boeken die met me meegaat als ik een workshop of lezing geef. Het boek van Eva Bronsveld is te bestellen via bol.com. Klik HIER om het boek te bestellen.

Het hooggevoelige kind met een sterke wil. – Janneke van Olphen

Het hooggevoelige kind met een sterke wil geschreven door Janneke van Olphen. In dit boek laat Janneke heel mooi zien dat ieder kind verschillende kanten heeft. Iets wat bij een temperamentvol kind heel belangrijk is. Vaak springt de sterke wil er uit. Het tempereamentvolle stukje. Maar dat dat gebeurt, de boze buien, is ook juíst vaak gevolg van overprikkeling en dan het gevoelige stukje van je kind te weinig aandacht en ruimte heeft gekregen. Kinderen (en volwassenen ? ) Vaak zijn wij volwassen geneigd om onze aandacht te richten op het boze gedrag, of het wordt die sterke wil lastig gevonden. En daardoor sneeuwt het gevoelige stukje onder. In dit boek wordt zo mooi duidelijk dat het belangrijk is om naar alle delen te kijken. Want alle delen samen vormen wie je bent!

In het boek worden ook de man en de vrouw besproken. Dit zijn de vaardigheden die je naarmate je ouder wordt ontwikkelt. En die kan je dus als hoogsensitief persoon ook mooi inzetten om jouw kind te begeleiden. Om goed onderscheid te maken tussen het meisje (gevoelig), de jongen (speels, sterke wil), man en vrouw kan het fijn zijn om het boek meerdere keren te lezen. Als je er mee gaat werken is het misschien een beetje wennen aan welke eigenschap hoort bij wie. Het voek van Janneke van Olphen is via DEZE link te bestellen bij bol.com.

Janneke van Olphen heeft ook Draakje vurig en Draakje vurig op school geschreven. En komende week… ploft deel drie als het goed is op de deurmat! Ik kan niet wachten! Ik schreef al vaker op mijn socials over Draakje vurig. Mijn boek wordt heel veel geleend door ouders. Het boek komt in al mijn workshops terug. Het laat kinderen (en ouders, leerkrachten, opa’s, oma’s, ooms, tantes en ga zo maar door!) op een eenvoudige manier zien wat er gebeurt als een kind met een sterke wil een mega plan in zijn hoofd heeft en dat net iets anders loopt in werkelijkheid. 

Het hoogsensitieve brein. – Esther Bergsma

Het hoogsensitieve brein. Geschreven door Ester Bergsma. Dit boek is nog niet zo lang geleden uitgekomen. Eerlijk is eerlijk, ik moest er even voor gaan zitten, want er is ook veel wetenschappelijke onderbouwing. Maar dat was het meer dan waard! Heel mooi hoe Esther in haar boek uitleg geeft over hoogsensitviteit, onderbouwd met eigen onderzoek én praktische handvatten. Voor wie wil weten wat er gebeurt in de hersenen van een hoogsensitief persoon, is dit een echte aanrader! Wat ik zelf fijn vind aan de wetenschappelijke benadering van hoogsensitiviteit is dat het laat zien dat het geen modegril is. Dat het niet zweverig is. Maar dat je hersenen van een hoogsensitief persoon daadwerkelijk anders werken. En dat als je weet hoe je daarmee kunt omgaan, het je zoveel meer ruimte, ontspanning, rust en plezier zal opleveren! En daarbij spreekt de wetenschappelijke benadering sommige mensen meer aan. Omdat het hoe en wat wordt uitgelegd.  Je kunt het boek HIER bestellen. Op de website van Esther Bergsma.

Tot slot.
Er zijn ontzettend veel interessante boeken geschreven en er verandert veel. Wat aanleiding geeft tot nieuwe boeken. De komende tijd zal ik dit overzicht aanvullen met boeken voor ouders om te lezen én boeken voor kinderen om te  lezen. Heb jij zelf een leuk of interessant boek waar andere ouders ook baat bij hebben? Laat het me weten! Ik ben altijd op zoek naar nieuwe boeken ?

Heb jij thuis een hoogsensitief kind met een sterke wil? Loop je regelmatig tegen struggels in de opvoeding aan? En wil je weer meer rust in je gezin ervaren? Een kennismakinsgesprek is ALTIJD GRATIS. Je plant HIER je afspraak in.

Heb je nog leuke boekentips? Of een vraag? Laat het achter in het contactformulier. Ik neem binnen 48 uur contact met je op!

Fout: Contact formulier niet gevonden.

Op 8 juni gaan de basisscholen weer volledig open. Voor sommige hoogsensitieve kinderen zal dat best wennen zijn. Waar kan je als ouder rekening mee houden?

Wennen aan de overgang

Van twee dagen naar 5. En van een halve klas naar een hele klas. Een wijziging in de situatie bekent voor het ene kind even wennen en het andere kind fietst er zo doorheen. Soms sta je er als ouder niet direct bij stil dat je kind misschien even tijd nodig heeft om te wennen. Maar vooral bij hoogsensitieve kinderen zal je dit merken in het gedrag wat zij laten zien. Ineens is daar weer die boze bui die je misschien al een hele tijd niet hebt gezien na schooltijd, of komt je dochter uit school als een wandelend spook omdat ze zo wit ziet van vermoeidheid.

Niets ergs.. maar wél iets om rekening mee te houden. Hoogsensitieve kinderen hebben vaak iets meer tijd nodig om t wennen aan een nieuwe situatie. Dus ook aan de verandering van een halve klas naar een hele klas en de hele week en volle dagen naar school in plaats van de helft van de tijd.

Duidelijkheid en structuur bieden voorspelbaarheid en houvast aan kinderen.

Wat voor alle kinderen fijn is, is duidelijkheid. Duidelijkheid en structuur geven kinderen houvast. Ze weten waar ze aan toe zijn. Stem hierbij af op je kind. Vooraf duidelijk aangeven dat jouw zoon of dochter vanaf maandag weer volledig naar school gaat, hoe de week eruit gaat zien kan helpen. En voor het ene kind is het fijn om dat vandaag al te horen, voor het andere kind om het zondag te horen. Voor weer andere kinderen kan het fijn zijn om samen te tekenen hoe de week eruit zal zien en het aan de hand van de tekening door te spreken.

Houd rekening met extra rustmomenten.
Naast dat het voor veel gevoelige kinderen wennen zal zijn, zal dit ook extra energie kosten. En het kan dan ook fijn zijn om daarmee rekening te houden in de activiteiten na schooltijd. Even wat minder vaak een speelafspraakje. Na school lekker naar buiten, bijvoorbeeld het bos in of een wandeling op het strand maken om te ontladen. Of juist een middagje lekker op de bank een film kijken. Rekening houden met die rustmomenten in je planning voor de week geeft ook ruimte ook die momenten daadwerkelijk te pakken. En is er wel veel energie? Ook prima om ze dan alsnog in te vullen 😉

Sluit de dag af.
Om alle indrukken te verwerken kan het helpen om een soort dagboekje te maken. Waarin je samen schrijft of tekent wat er minder leuk was aan die dag en juist heel leuk was aan die dag. In een volle schoolweek en dag zal een kind vaak meer prikkels te verwerken hebben dan tijdens een rustigere periode. Het kan dus best zijn dat je kind wat meer moeite heeft met in slaap vallen. Ook dat is goed om rekening mee te houden. Scheelt voor jezelf een hoop frustratie als je je er op instelt ?. En vaak verloopt het dan des te sneller, omdat wanneer jij je gefrustreerd voelt, je kind dat ook weer feilloos aanvoelt. Kleine kinderen zijn over het algemeen een soort van wandelende sponsjes 😀

En last but not least…
Geef jezelf de ruimte om óók even van de nieuwe ruimte te genieten. Na al die weken van veel ballen in de lucht houden. Van thuisonderwijs tot huishouden, tot moeder, tot partner en ga zo maar door. Ga niet in volle treinvaart verder. Maar gun jezelf óók even een moment van rust! Want je hebt t toch maar mooi gedaan!

En misschien heb je zelf ook wel wat tijd nodig om weer te wennen. Ik vind het fijn om weer wat meer ruimte te hebben voor mezelf en mijn praktijk zonder 100 keer per dag mama mama mama te horen. Maar ik ga óók het tragere tempo missen op de dagen waarop ze niet naar school waren, de knuffels en kusjes tussendoor…

Wat ga jij missen nu de kinderen weer volledig naar school gaan? Leuk als je het hieronder laat weten!

Loop je regelmatig tegen uitdagingen aan in de opvoeding van jouw hoogsensitieve kind? En wil je graag handvatten zodat je weer meer plezier en ontspanning gaat ervaren in de opvoeding van jouw gevoelige kind? Op 18 juni geef ik een online workshop voor ouders van hoogsensitieve kinderen. Aanmelden of meer info? Klik op onderstaande knop en je komt op de pagina!