Als baby at mijn oudste alleen bruine bonen van Olvarit. En fruit en brood dan. Op een gegeven moment kwamen daar macaroni, vlees en nasi bij. En toen verdween alles behalve vlees, brood en fruit. Ik heb werkelijkwaar van ALLES geprobeerd. Verstoppen in een smoothie, soep, rauw, op een ander tijdstip aanbieden, regelmatig dezelfde voeding aanbieden.. maar nee… meneer vertikte het om te gaan eten.
Tot…. We het helemaal loslieten en zijn begonnen met vaker rauwkost aanbieden. Één stukje. En dat ging uiteindelijk op. En toen uitbreiden. Yes! Hij at komkommer! Toen kwamen er rauwe worteltjes bij, paprika en tomaat.
Op het moment dat we de druk op onze zoon en op onszelf weghaalden, werd het weer gezellig aan tafel. Uitleg over wat voeding voor je lichaam (en geest!) doet, dat het de soldaatjes sterker maakt zodat ziekmakers bestreden/opgeruimd kunnen worden. Zodat je lichaam sterk is en je lekker kunt bewegen en goed kunt groeien.
Steeds meer kwam er bij. En natuurlijk zijn er ook nu nog dingen die mijn zoon niet lekker vindt. Maar over het algemeen proeft hij wel al het nieuws. Al is het maar een klein hapje. Hij proeft het wel. En sommige dingen gaan nog steeds met een hoop gemopper naar binnen. En hij mocht één uitzondering maken. Dat werd nasi. De structuur van rijst vindt hij echt VERSCHRIKKELIJK!
Heel eerlijk, onze maaltijd variatie is wel wat afgenomen. Ik ben gek op afwisselend eten. We eten nu wat vaker de standaard dingen. Maar ze worden wél gegeten. En op zondagavond eten mijn man en ik samen. En dan eten we iets wat de kinderen niet lekker vinden en wij wel ?.
Het eind van de dag is vaak ook een moment waarop de emmertjes vol en de batterijtjes leeg zijn. Wat niet meehelpt aan het leren eten van nieuwe dingen. Je kind staat minder open voor leren en jij hebt waarschijnlijk een stuk minder geduld om het je kind te leren. Het is goed om daar rekening mee te houden.
En buiten dat is er gewoon veel te zien en te voelen. Alle gezinsleden die samen aan tafel zitten, misschien had jij geen fijne dag op werk en voel je je moe, je man had een pittige vergadering en is met zijn hoofd nog op zijn werk. en dan nog alle geuren, smaken en structuren. Dat is HEEL VEEL informatie die in een korte tijd bij elkaar komt en verwerkt moet worden door ons brein. Dus ook hierin is ontspanning belangrijk. En geloof me… ik begrijp je écht als dat niet altijd even makkelijk gaat!
Gun jezelf soms ook een pauze door iets te eten waarvan je zeker weet dat het zonder gedoe naar binnen gaat. En bouw het rustig op naar meer smaken.
Tips bij kieskeurige eters:
Bied steeds dezelfde dingen aan, als je kind er aan gewend is kan je het aanbod uitbreiden.
Misschien is jouw kind meer van het rauwe eten, geef dan voor de vitamientjes een schaaltje rauwkost.
Laat je kind kiezen wat jullie gaan eten (geef zelf 3 opties en daarvan mag jouw kind er één kiezen)
Lees een boek over het lichaam waarin uitgelegd wordt wat voeding voor het lijf van je kind doet.
Geef zelf het goede voorbeeld ?
Laat je kind helpen met koken. Wedden dat je kind zijn eigen gekookte maaltijd graag wil proeven?
Sommige kinderen vinden het heel vies als er verschillende soorten eten door elkaar zitten, merk je dit bij jouw kind? Biedt het dan apart aan op het bord.
Je kunt ook een keer restaurantje spelen. Dat zorgt voor een gezellige sfeer!
En denk ook hier… kleine stapjes zijn ook successen om te vieren! En bovenal… hou het gezellig aan tafel!
Met bibberende benen, zweet in mijn handen, klotsende oksels en kotsmisselijk van de spanning… man man man dat gebeurde echt zooooo vaak!
Comfortzone- groeizone – paniekzone
Ik wilde altijd alles goed doen. Op de basisschool fietste ik overal heel makkelijk doorheen. Ik hoefde niet te leren. Ik las het, nog een keer en nog een keer en ik wist het. En toen…. Kwam ik op de middelbare school. Blijkbaar moest ik dus toch mijn best doen om iets te leren. En laat dat nou net zijn wat ik nog niet geleerd had. Daar waar ik voorheen makkelijk doorheen fietste, leverde me nu met de zelfde leerstrategieën dikke onvoldoendes op. En een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen.
Het ging van kwaad tot erger. Ik voelde me vaak ziek als ik een toets moest maken. En tijdens toetsen kreeg ik niet zelden een blackout. Mijn hoofd was gewoon LEEG. En als de toets afgelopen was… wist ik alles weer. En vaak kreeg ik dan ook nog te horen ‘Je hebt gewoon te weinig je best gedaan met leren!’ of ‘De volgende keer moet je maar wat eerder beginnen met leren!’ Wat ze niet wisten… was dat ik tot ’s avonds laat nog met mijn schoolboeken in bed aan het blokken was. En de wekker vaak vroeg zetten om dan nog een keer alles door te lezen. Die opmerkingen waren zo pijnlijk.
En ook op het HBO ging het door. Soms meldde ik me ziek, want dan had ik meer tijd om te leren. Voor mijn gevoel had ik NOOIT genoeg mijn best gedaan met leren en kon het altijd beter. En een onvoldoende halen, dat mocht ik gewoon niet van mezelf.
Ik was zo bang om fouten te maken…
Als ik er nu op terugkijk denk ik ‘Wat heb ik mezelf aangedaan?!’ maar ja, dat is niet iets wat je zelf ziet. En zeker.. het is ook het aard van het beestje. Ik doe de dingen die ik doe gewoon graag zo goed mogelijk. En dat is prima. Maar fouten maken is ook nodig om te leren. En je bent gewoon niet altijd overal even goed in. En je kan overal beter in worden, als je er tijd en energie in steekt en je er op een manier aandacht aan geeft die ervoor zorgt dat je groeit en leert. Met kleine stapjes. En steeds weer het vieren van succeservaringen.
Als iemand mij voor de toets bij de hand had genomen, een ademhalingsoefening met mij had gedaan, of beter nog… met de hele klas. Of even samen gek doen en huppelen om de spanning te doorbreken. Zoiets kleins had al zoveel gescheeld!
En ook uitleg over hoe mijn brein werkt. Want die blackouts… ik voelde me gewoon zo enorm gestrest dat een deel van mijn brein niet bereikbaar was. Uiteindelijk leerde ik dit tijdens mijn eerste ‘echte’ baan. Ik begon me te verdiepen in mindset en onderzocht wat ik zelf anders zou kunnen doen.. En ja zeker, ook ik durf nog wel eens dingen niet. En vind dingen soms heel spannend. Ben nog wel eens bang om dingen fout te doen. Maar nu kijk ik naar hoe ik de stappen zo groot (of klein het is maar hoe je het bekijkt..) kan maken dat ze buiten mijn comfortzone liggen en ik er dus door groei. Maar ze zijn niet zo groot dat ik er meteen compleet van in de kramp schiet. En dus maar niets doe. Of me ziek voel. En wat ik zelf ook heel waardevol vond was dat ik leerde dat iedere keer als ik iets oefen, mijn brein nieuwe paden aanmaakt of sterker maakt! Samen uitzoeken hoe dat werkt levert vaak meer op dan alleen vertellen je moet een paar keer leren.
Oefening baart kunst! De kracht van herhaling.
De leerkuil
Vaak ligt de oplossing in het steeds weer herhalen van kennis, steeds weer oefenen met ademhalen en ontspannen. En bovenal… de juiste support van de mensen om je heen! Er hoeft maar één iemand te zijn die jou helpt, die jou vertrouwen geeft, die jouw kind vertrouwen geeft en laat zien dat fouten maken écht nodig is om te leren en samen kijkt naar hoe het de volgende keer anders kan… dat kan zoveel verschil maken. En zoveel ruimte en vertrouwen geven!
Zeg NOOIT tegen je kind ‘Je moet gewoon beter je best doen!’ of ‘Je hebt gewoon niet goed genoeg geleerd!’ Zoek samen naar een oplossing.
Herken jij dit bij jouw kind? En wil je graag stappen zetten nu je kind nog op de basisschool zit? Naast ouders coach ik ook kinderen van 8 tot 12 jaar. Tijdens de gesprekken gaan we aan de slag met het vergroten van het zelfvertrouwen van jouw kind. Jij als ouder bent ook onderdeel van het traject. Want zoals je zojuist las… de omgeving is ook super belangrijk!
Wil je weten wat ik voor jouw kind kan betekenen? Hoe we er samen voor zorgen dat je kind weer vertrouwen heeft in zichzelf? Maak dan een afspraak voor een gratis kennismakingsgesprek.
De verveling slaat toe. Sleur. Onderprikkeling. Vermoeidheid. Misschien herken je het bij jezelf, of bij je kind. In dit blog vertel ik je waarom uitdaging en afwisseling voor hoogsensitieve kinderen met een sterke wil zo belangrijk zijn. En wat je kunt doen om dat er ondanks deze tijd tóch een beetje in te houden.
Inzicht geeft ruimte voor verandering.
Twee weken geleden merkte ik dat mijn energie zakte, ik voelde me wat somberder. Het regende veel. En dit gaat geen blog worden waarin ik al mijn persoonlijke sores met je ga delen. Maar ik hoorde van moeders in mijn praktijk, van vriendinnen, dat ze het gevoel herkenden. Daarna voelde ik me een stuk minder alleen.
Blijkbaar was ik even minder met mijn aandacht bij mezelf geweest. Door het thuisonderwijs, de combinatie met werken, veel met mijn gezin samen. En dat laatste vind ik heel fijn, maar ook ruimte voor mezelf is belangrijk. Begin januari werd ik ook geveld door het virus, en ging alles even op een lager pitje. En ook mijn wandelingen in mijn eentje schoten er natuurlijk bij in.
Maar goed, ik merkte op dat het niet lekker ging. Ik baalde er van. Was er twee dagen even flink chagrijnig door. Begon weer met mediteren, ging meer schrijven in mijn bullet journal. En maakte vervolgens voor mezelf een plan om er iets aan te doen. Want het is natuurlijk niet zo dat nu er heel veel dicht is, er geen mogelijkheden zijn.
Ik ging voor mezelf na waar ik die laatste weken minder ruimte voor had gehad. En ik kwam tot de conclusie dat het ‘m bij mij vooral zat in dat ik minder vriendinnen en familie had gezien en gesproken. En dat ik minder vaak in een andere omgeving ben geweest. Ik plande een aantal wandelafspraken in. Ja ook in combinatie met het thuisonderwijs en mijn werk. Dan maar even wat korter wandelen voor de avondklok, maar wél even bijkletsen met een vriendin. Even wat vaker bellen met mijn zusjes. Op een andere plek gaan wandelen. En dat de scholen nu weer fysiek onderwijs geven helpt ook wel moet ik zeggen. Dat is een fijne afwisseling en andere omgeving voor mijn kids!
En toen kwam afgelopen zondag een cadeautje letterlijk uit de lucht vallen. Want sneeuw, dat is wel echt heel anders dan anders. En dat brengt voor mij persoonlijk (en voor de rest van het gezin ook…) weer hele nieuwe prikkels met zich mee! En die andere omgeving is ineens ook heel dichtbij. Want de duinen en de achtertuin, daar is ineens heel ander vermaak te vinden. Dus we zijn lekker veel buiten geweest. Het ijs op, met de slee de duinen in, een sneeuwballengevecht (terwijl ik daar niet persé van hou, een koude sneeuwbal in mijn nek…) en zelfs het glibberen met de auto richting Noordwijk op maandag toen de school weer open ging. Ook dat zorgde weer even voor andere prikkels. Weliswaar spannend. Maar daar in een ander blog meer over.
Hooggevoelige kinderen met een sterke wil hebben ook een enorme behoefte aan uitdaging. En in deze tijd kan dat iets lastiger zijn. Maar als een kind zich gaat vervelen, gaat het prikkels zoeken. En dat is vaak niet op een manier waar wij als moeder om staan te springen. Ze krijgen sneller strijd met broertjes en zusjes, of ze worden neerslachtig. Als jij dit merkt aan je kind is het tijd om te kijken of je samen meer uitdaging kunt zoeken.
11 tips voor meer uitdaging voor jouw hoogsensitieve kind:
Soms zit die uitdaging dus in kleine dingen, in een kleine verandering van omgeving. In even iets anders dan anders doen. Hieronder een lijst met inspiratie ?
Met wandelen een keer linksaf gaan in plaats van rechtsaf. Om maak je wandeling eens een keer andersom. Je zult merken dat dat je hersenen prikkelt!
Of je kind laten kiezen welke kant jullie op gaan wandelen.
Zoek een klimbos op en ga zelf ook mee klimmen! Ga weer spelen!
Doe thuis iets anders, een logeerpartij bij elkaar.
Of een bioscoop maken, met popcorn en een leuke film!
Laat je kinderen een hut maken van de eettafel en laat ze kamperen. Vinden ze vaak prachtig!
Maak samen een nieuw gerecht en laat je kinderen helpen met koken!
Zoek op Pinterest naar ideetjes om speelgoed op een andere manier te gebruiken. Bijvoorbeeld een omgekeerde Duplo piramide.
Ga wandelen in een ander natuurgebied. En om de drukte te vermijden, ga heel vroeg wandelen. En neem een verrekijker mee om dieren te spotten!
Ga hardlopen, of kies een andere sport waarin je uitgedaagd wordt om je grenzen te verleggen en buiten je comfortzone te gaan. Ik zie nu mensen die een duik nemen in zee of in een meertje. Brrrt… Maar het schijnt heel gezond te zijn. En die andere prikkels krijg je zeker!
Ga geo-cashen, het is een soort schat zoeken waardoor je op plekken komt waar je normaal niet zo snel zou komen. Je kunt verschillende varianten doen. Je hebt er een app voor nodig. En vaak biedt het ook extra uitdaging omdat jullie samen de schat moeten zoeken en er soms ook opdrachten voor moeten doen. En ze liggen werkelijk waar OVERAL! Dus ook bij jou om de hoek. En in dat leuke natuurgebied.
Wat ga JIJ doen om de komende tijd die extra uitdaging voor jezelf te creëren? En voor je kinderen?
Merk jij dat je in de opvoeding van jouw hooggevoelige kind steeds vastloopt in dezelfde dingen? En wil je daar graag iets aan doen? Je kunt nu een inzichtsessie boeken van 45 minuten voor €55,- In die sessie kijk ik me je mee naar wat je kunt veranderen, geef ik je tips en daarna ga je er zelf weer verder mee aan de slag. Lijkt het je wat? Neem via mijn contactformulier contact met mij op voor een afspraak! De inzichtsessies zijn online of telefonisch en ook mogelijk in de avond.
In dit blog deel ik onze ervaring met het ondergoed van Sam Sensory clothing. Echt, heeft jouw kind last van kriebelende labels? Vindt het de naden in sokken vervelend? Lees dan vooral verder!Want die dingen kunnen meer invloed hebben op hoe je kind in zijn vel zit en het gedrag van je kind dan je denkt.
Je krijgt op verschillende manieren prikkels binnen. Veel hoogsensitieve kinderen vinden de labels en naadjes in kleding heel vervelend. Of bijvoorbeeld strakke spijkerbroeken en kriebelende truien. Voor ouders kan dat soms best als aanstellerij gezien worden. Maar voor een kind voelt het écht vervelend. En hoe meer van dit soort prikkels er op een dag binnen komen, hoe sneller je kind overprikkeld zal zijn. Hoogsensitieve kinderen hebben een gevoeliger zenuwstelsel en reageren daardoor ook eerder en intenser op dit soort prikkels.
Nou ben ik zeker geen voorstander voor het vermijden van alle prikkels. Maar aan kriebelende labels en naadjes kan je gewoonweg weinig veranderen qua aandacht. Het kan met de tijd wel zijn dat je kind minder snel reageert op deze prikkels. En je kind zal er meer of minder last van hebben afhankelijk van hoe lekker het in zijn vel zit. Maar het gevoelige zenuwstelsel blijft. Zelf krijg ik er bijvoorbeeld nog steeds de kriebels van als er een haar in mijn shirt zit. Of als er een vervelend labeltje in mijn shirt zit. Zo eentje die heel erg prikt en scherp is.
Onlangs won ik via SAM sensory clothing een waardebon van €100,- om in de website te besteden. Ik bestelde via de webshop voor mijn beide kinderen een hemd en twee onderbroeken. Vol verwachting keken ze er naar uit. En je zou denken.. ondergoed? Is dat zo interessant om naar uit te kijken voor kinderen? Maar het idee aan een zeer comfortabel setje stond ze dus wel aan!
Bij aankomst van het pakketje werd het meteen uitgepakt. En wat voelt het zacht!!! En bij de eerste test had ik twee dol enthousiaste kinderen. Mijn zoon zei ‘Mam! Je moet dit ook eens proberen! Het lijkt net alsof je in je blote billen in je broek zit want je voelt helemaal geen onderbroek!’ Heerlijk die puurheid van kinderen!
Heel zacht dus. Als het ondergoed uit de was komt, wordt het meteen weer aangetrokken. Mijn jongste heeft normaliter een sterke voorkeur voor alles wat een prinses, hartje of glitter heeft, maar die voorkeur heeft ze nu ingewisseld voor het ondergroed van SAM SENSORY.
Op de website van SAM sensory clothing vind je ook t-shirts, sokken en broeken. Er zijn twee collecties, de prikkelarme AIR collectie. Voor kinderen deze collectie is super zacht, comfortabel en met een naadloos gevoel. De andere collectie is de TEXTURE collectie. Deze scheurvaste broeken hebben acht friemel elementen. Wat voor prikkelzoekende kinderen heel fijn is. Daardoor kunnen ze bijvoorbeeld in de klas of ergens anders tijdens het wachten kunnen friemelen. En daardoor worden de prikkels gereguleerd en de concentratie verhoogd.
Rest mij nog één vraag… An, wanneer komt de collectie voor volwassenen?!
Wil jij meer weten over de collectie van SAM sensory clothing? Neem HIER een kijkje op de website! Wij zijn verkocht!
Dit is by far de vraag die ik het meeste krijg van moeders van hoogsensitieve kinderen (met een sterke wil). Want het gebeurt nogal eens. Emmertjes die vollopen. Dat ze te weinig autonomie ervaren. Dat er een verandering plaatsvindt die ze nou net niet helemaal verwacht hadden. Voor gevoelige kinderen vaak lastige dingen. In dit blog deel ik een aantal tips met je waarmee jij je hoogsensitieve kind met een sterke wil kunt ondersteunen en om kunt gaan met de boze buien.
Boosheid heeft een functie.
Kinderen worden niet zonder reden boos (wij volwassenen trouwens ook niet). Je boos voelen heeft een functie. Het wil je ergens voor waarschuwen. En dat wij volwassenen dat bij kinderen dan soms even net niet zo’n goede reden vinden om boos over te worden.. tsja dat is ons probleem. Een beetje kort door de bocht gezegd.
Een boze bui is dus
een teken dat er iets aandacht vraagt. Misschien had jouw kind een drukke dag
op school, had het ruzie met een vriendje, heeft het trek, heeft het niet zo lekker
geslapen vannacht… Er zijn ontelbare redenen waarom jouw kind zich nu misschien
even niet zo fijn voelt.
Inzicht in de signalen van jouw hoogsensitieve kind.
En om de boze buien in aantal te laten afnemen, is het belangrijk om die redenen te achterhalen. Om de signalen van je kind te gaan herkennen. Wanneer zit je kind in rood, oranje of groen? Het helpt vaak als je na zo’n boze bui even een kort moment neemt om na te gaan wat er voorafgaand aan de boze bui gebeurde. En wat er verder die dag is gebeurd. Een boze bui lijkt vaak vanuit het niets te komen. Maar het is een opéénstapeling van allemaal gebeurtenissen en ervaringen. En op het moment dat het emmertje van jouw kind te vol zit, MOET dat er uit!
In het geval van boze
buien geldt ook het ‘voorkomen is beter dan genezen’. Het leren omgaan met boze
buien is fijn en handig, maar dat de hoeveelheid boze buien afneemt is natuurlijk
nog veel fijner. En dan helpt het écht écht écht om inzicht te krijgen in de
redenen hierachter. Zoals ik hierboven uitlegde.
En als je kind dan
toch boos wordt? De hersenen van je kind functioneren op zo’n moment even niet
zoals wij dat zouden willen. Emotieregulatie, even niet beschikbaar. Dus op het
moment van een boze bui, heeft het geen zin om je kind aan te spreken op zijn
gedrag. Het komt niet binnen. En je kind zal er dus ook weinig van leren.
Waarschijnlijk zelfs niets van leren.
Emmertjes en volle hoofden legen.
Stap één is nu dat je kind zich weer rustig gaat voelen. Sommige kinderen vinden knuffelen fijn, andere kinderen willen absoluut niet aangeraakt worden (onthoudt, je kind heeft al een vol emmertje dus aanraking kan dat emmertje in sommige gevallen nog meer doen overstromen!) Geef je kind eerst wat ruimte om te kalmeren. Vertel je kind dat je er voor hem of haar bent zodra het daar behoefte aan heeft.
Een andere manier om een vol emmertje te legen is bijvoorbeeld even heel hard stampen, rondjes rennen, op de trampoline, touwtje springen. Iets wat je kind graag doet. Hiermee kan je kind weer zakken van rood naar oranje.
Er is dus niet één pas
klaar antwoord op de vraag ‘Wat te doen bij boze buien?’ Het is vallen en
opstaan. Samen met jouw kind ontdekken wat werkt voor jullie. Voelt jouw kind
aankomen dat het boos gaat worden? Aan je kind gaan herkennen dat het al in oranje
zit zodat je een activiteit kunt starten die er voor zorgt dat je kind terug
zakt naar groen.
En die zoektocht vraagt
best wel wat van jou als moeder.
Samengevat hoe je met de boze bui van jouw hoogsensitieve kind kunt omgaan:
Op het moment van een boze bui is RUSTIG
WORDEN HET ALLER BELANGRIJKSTE.
Op het moment dat je kind weer rustig is,
samen in gesprek gaan over wat hem of haar de volgende keer kan helpen vóór de
boze bui.
Inzicht krijgen in de groene/oranje/rode
momenten van jouw kind. Zo kun je een balans maken in het soort activiteiten op
de dag. Een stoplicht ophangen helpt eerst. Later gaat het vanzelf en heb je
het stoplicht niet meer nodig. Al kan het soms fijn zijn om het er even bij te
pakken.
En ook jouw eigen stuk hierin is SUPER
BELANGRIJK! Hoogsensitieve kinderen reageren heel sterk op hun omgeving. En
vooral op de mensen die heel dicht bij ze staan. Hun moeder bijvoorbeeld ?
Dus ze voelen het ook heel goed aan als jij niet lekker in je vel zit. En nemen
dat gevoel zelfs vaak over zonder dat ze dat zelf in de gaten hebben. Het kan
dus ook wel eens helpen om even bij jezelf na te gaan waar jij je boos/verdrietig/gefrustreerd
over voelt… hier in een ander blog meer over. Mocht je er alvast meer over
willen weten. Spiegelneuronen… die zorgen daar voor!
Ik kan me best
voorstellen dat je nu denkt.. ja leuk die informatie! En nu?! Het is écht een
kwestie van kijken, leren, vallen, opstaan. En opnieuw. Dus als jij écht wat
wilt veranderen binnen jouw gezin, dan is het belangrijk dat je er tijd voor
vrijmaakt. En dat je naar jezelf durft te kijken.
Maar als je dat dan éénmaal
gedaan hebt, levert het je ZOVEEL op! Je zult merken dat er meer rust binnen
jouw gezin komt, dat je kinderen zich fijner voelen, dat jij je fijner voelt!
Denk je na het lezen van deze tekst… ‘JAAAAAA!!!! Ik wil ook weer rust in mijn gezin!’ en vind je het fijn om daar eens samen over te sparren? Plan dan een GRATIS telefonische kennismakingssessie in. We bespreken jouw situatie en ik geef je meteen een aantal tips mee waar je thuis mee aan de slag kunt. Afspraak maken? Dat kan door op onderstaande knop te drukken!
Op donderdag 18 juni geef ik een online workshop voor ouders van hoogsensitieve kinderen. Daarin is ook ruimte ook ruimte om je vragen te stellen.
‘Iedereen zegt tegenwoordig dat hij hooggevoelig of hoogsensitief is!’ of ‘hooggevoeligheid, weer zo’n modegril!’ In dit blog deel ik een stukje van mijn eigen zoektocht in de wereld van hooggevoeligheid. Een zoektocht die nooit afgelopen is en het leven lang doorgaat en waarin ik iedere dag weer leer! Ik hoop andere moeders hier herkenning mee te geven. Want ik denk dat hooggevoelige moeders al vaak genoeg denken dat ze ‘anders dan anderen’ zijn.
Ik kreeg een burn-out en kwam erachter dat ik hoogsensitief ben.
Jaren geleden kreeg ik een burn-out. Het was te druk op werk. Daar schreef ik het aan toe. Dus gewoon beter mijn werk plannen. Want dan zou het vast niet meer gebeuren. Ik kwam bij een coach terecht die me wat testjes liet invullen. Testjes over wat ik belangrijk vond, wat mijn waarden zijn. En wat ik lastig vond. Uit de gesprekken en de testjes kwam naar voren dat ik toch best wel heel gevoelig ben voor drukte. Ze vroeg me of ik bekend was met ‘hooggevoeligheid’? Nee dat was ik niet.. En dat zou ik vast en zeker niet zijn, want ik vond een avondje uitgaan heel leuk! En gezellig met vriendinnen afspreken, naar verjaardagen gaan… Ze legde me uit dat hooggevoeligheid en introvert zijn (waar ik het mee vergeleek) echt twee aparte dingen zijn. En dat extraverte mensen óók hooggevoelig kunnen zijn. Stof tot nadenken…
Ik herkende mezelf steeds meer in de kenmerken van hoogsensitiviteit.
Ik verslond boeken over hoogsensitiviteit. En ik herkende me er meer en meer in. Langzaamaan begonnen de puzzelstukjes op zijn plek te vallen. En ik begon te voelen. Want ja ik vond de verjaardagen heel erg leuk, het veel afspreken met vriendinnen heel gezellig, de avondjes uit óók nog steeds heel leuk. Maar blijkbaar vonden mijn lijf en geest al die afspraken achter elkaar en na een lange werkdag toch echt minder leuk… en hebben ze samen geprobeerd het me te vertellen, door te schreeuwen.. de burn-out. Eindelijk ging ik luisteren.
Waardoor loopt jouw emmertje sneller vol? Door de intense verwerking krijgen hoogsensitieve mensen veel meer prikkels binnen. Denk aan kantoortuinen, rinkelende telefoons, de hele dag mensen om je heen die van alles voelen, warmte, kou, negatieve sfeer etc. etc. En dit zorgt ervoor, als je inderdaad gevoeliger bent, dat je emmertje snel volloopt. En daarom is het zo belangrijk om te herkennen WAT maakt dat jouw emmertje snel volloopt. Om daardoor te voorkomen dat je bijvoorbeeld een burn-out krijgt.
Gevoeligheid is voor iedereen anders.
Ieder mens is gevoelig, de één wat meer dan de ander. En soms denken mensen dat
ze niet gevoelig zijn, maar zijn ze er heel goed in geworden om niet te voelen.
Én iedereen heeft zijn of haar gevoeligheid op een ander vlak. Ik zelf ben
bijvoorbeeld heel gevoelig voor geluid en sferen, voel makkelijk aan hoe andere
mensen zich voelen. En één van mijn kinderen is bijvoorbeeld heel gevoelig voor
geuren. Ook kan het sterk wisselen per periode van je leven. Jonge moeders
hebben vaak slaapgebrek en daardoor is hun emmertje sneller vol. Alle prikkels
komen dan ook meer binnen.
Voelen, bewust worden van wat iets met je doet.
Hoe meer ik ging voelen, voelen welke invloed voeding, afspraken, omgang met
bepaalde personen, bewegen, ontspanning etc. op mij hadden, hoe meer ik er rekening
mee ging houden. Stap voor stap ging ik uitzoeken wat voor mij werkt. Wat voor
een ander werkt, werkt misschien niet voor jou.
Stap voor stap ontdekken en leren wat goed voor mij is. Het eerste waar ik mee begonnen ben ik agenda beheer. Als ik iets afspreek ’s avonds, dan probeer ik de twee avonden eromheen zoveel mogelijk leeg te houden. En als ik op die dag toch zin heb om spontaan iets af te spreken dan kan dat natuurlijk alsnog. Ik creëerde hierdoor ruimte voor mezelf, ruimte om op te laden. Het tweede waar ik snel rekening mee ging houden is boodschappen doen. Dat doe ik nu graag op momenten waarop het in de supermarkt geen spitsuur is ? En zo ging ik verder, steeds meer voelen en in de gaten krijgen van wat mij energie kostte of juist energie gaf. En daarin een balans vinden.
Voeding Inmiddels ben ik me veel bewuster van wat voeding met me doet, dat ik niet goed reageer op bepaalde voedingsstoffen zoals bijvoorbeeld melk en brood. Maar dat ik juist super veel energie krijg van salade en nootjes en rauwkost als snacks.
Menstruatiecyclus, de maan en de seizoenen. Er komt steeds weer iets bij. Zo ben ik nu al ongeveer een jaar mijn menstruatie cyclus aan het volgen en zorg ik ervoor dat de week voor mijn menstruatie een rustigere week is waarin ik meer naar binnen gericht kan zijn. Dan geef ik meer ruimte aan mediteren. En ook de seizoenen en de stand van de maan hebben invloed op onze energie. Stap voor stap leer ik mezelf beter kennen. En zoals ik al schreef, het is en blijft een leven lang leren. En in de ene periode zal het makkelijker gaan dan in de andere periode. Maar zo lang je zelf weet hoe je je balans weer kunt hervinden, komt het goed!
Wil je ook een volgende stap maken in jouw zoektocht naar jezelf? Ik organiseer regelmatig theekransjes voor hoogsensitieve moeders. De info vind je hier.
Heb je naar aanleiding van dit blog vragen? Of lijkt het je fijn als ik een stukje met je meeloop in jouw zoektocht? Neem dan contact met me op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek!
Je vraagt aan je kind ‘hoe was het vandaag op school?’ en
krijgt als antwoord ‘goed’. Je vraagt vervolgens ‘wat heb je allemaal gedaan’
en krijgt daarop als antwoord ‘weet ik niet meer’.
Als ouder is het toch wel fijn als je weet hoe je kind het heeft op school. Sommige kinderen laten duidelijk door hun gedrag merken hoe hun schooldag was. Maar er zijn ook veel kinderen die weinig vertellen. Wat kan helpen om toch wat meer te weten te komen over de schooldag?
Hoe help je je kind te vertellen over de schooldag?
Jonge kinderen vinden het nog moeilijk om informatie terug te halen van bijvoorbeeld het begin van de schooldag. Tegenwoordig hebben veel scholen een app waarin wel eens wat gedeeld wordt over wat de kinderen gaan doen, wat ze gedaan hebben (misschien foto’s die je weer kunt gebruiken om over in gesprek te gaan met je kind) of met welk thema ze werken. Ook wordt in de lagere groepen vaak gewerkt met ‘taakjes’, als je als ouder aan het begin van de week weet welke taakjes er voor die week op de planning staan, kan je er gericht naar vragen later in die week.
Bij de oudere kinderen kan je bijvoorbeeld vragen ‘wat vond
je vandaag het leukste op school? Of wat vond je het stomste op school?’ En op
het antwoord vervolgens weer doorvragen.
Soms heeft je kind ook even tijd nodig om rustig thuis te komen en te ontspannen. Als jij gewerkt hebt, heb je misschien ook geen zin om meteen van alles te vertellen. Het kan best zijn dat je kind liever tijdens het avond eten verteld over zijn dag, of bij het naar bed gaan.
Een nieuwe fase, een kind van rond de 9 jaar gaat de wereld met een kritischere blik bekijken.
Soms zijn er dingen die je kind moeilijk vindt om te
bespreken met jou als ouder. Rond de 9 jaar maken kinderen een ontwikkeling
door waardoor ze de wereld ‘ineens’ anders zien. En ook zien dat jij als ouder
bijvoorbeeld fouten maakt. Ze gaan kritischer kijken naar de wereld en leren
hun eigen ik kennen. Als je merkt dat je kind met zorgen rondloopt, maar het
lastig vindt om daar over te praten, dan kan het helpen om je kind een dagboek
te geven, of een zorgendoosje. Je kind kan op een briefje schrijven of tekenen waar
het zich zorgen over maakt en het briefje in het doosje stoppen. Soms is het
opschrijven al voldoende en anders zou je op een later moment samen kunnen kijken
wat er in het doosje zit. Andere leuke manieren om de dag door te nemen zijn
bijvoorbeeld het smoeltjesschrift en slaapklets.
Wil jij meer weten over de ontwikkeling van het 9-jarige kind? Ik geef regelmatig workshops over deze ontwikkelingsfase. Wil je meer info? Neem gerust contact op!
Fout: Contact formulier niet gevonden.
De eerst volgende datum voor de workshop is donderdag 6 februari van 19:30 tot 21:30 bij K&O Katwijk. Klik hier om je aan te melden voor deze workshop!
Mijn andere workshops en trainingen voor ouders en kinderen vind je hier.
Onlangs hoorde ik een moeder gillen tegen haar kind ‘KAPPEN! KAP NU MET DAT GEHUIL! STOP STOP STOP!’ De frustratie klonk door uit haar woorden. En haar kind ging alleen maar harder huilen.
De jongen ging voor het eerst naar school, wennen. En dan verandert er zooooveel voor een kind. Er komt zo ontzettend veel af op een kind dat net naar school gaat. Alles is anders. Je bent niet meer bij mama, je ‘moet’ de hele dag allemaal dingen, vaak zijn er nog ongeveer 20 andere kinderen of misschien zelfs meer. Je kent de juf niet. Morgen is er misschien een andere juf. Je hebt trek, maar je MOET echt wachten tot de pauze. De regels… verdeling van speelgoed. Als de plasketting er niet hangt moet je wachten tot je naar de wc mag en als je in de kring zit mag je niet naar de wc, een kiesbord. En in de klas is ook al zoveel te zien en te doen. Dus voor een jong kind zo ontzettend veel om aan te wennen en te verwerken.
Hoogsensitieve kinderen voelen sferen aan en hebben vaak meer tijd nodig om te wennen aan nieuwe situaties.
Hoogsensitieve kinderen voelen de sfeer aan, hoe de andere kinderen in hun vel zitten, ze voelen het als de juf zich moe voelt omdat ze niet lekker geslapen heeft. En dan hun eigen onzekerheid nog. Dat is heel erg veel om te verwerken voor zo’n ukkie. En daarom dus extra belangrijk dat jij als moeder je kind hierbij helpt. Dat je uitleg geeft over wat je kind misschien allemaal voelt en meemaakt. En natuurlijk, we zijn allemaal mens. De ene dag lukt het beter dan de andere dag om je kind op te vangen en te ondersteunen. Want ook als ouder neem je ‘bagage’ mee in hoe je reageert op een situatie en op je kind.
Net zoals kinderen nog heel veel andere dingen mogen leren,
is ook het omgaan met nieuwe situatie, maar ook de dingen die ze voelen, emoties,
iets wat ze nog mogen gaan leren. En daar hebben ze jou als moeder bij nodig.
Een boze bui heeft ons wat te vertellen.
Emoties hebben ons iets te vertellen. Ze geven een signaal af vanuit ons binnenste, een signaal waar we naar mogen kijken. En net zoals het kind in dit voorbeeld mag leren omgaan met nieuwe situaties, is er voor de moeder ook iets te leren. De frustratie klonk door uit haar woorden. Misschien had de moeder gehoopt op een rustige ochtend, nu haar kind eindelijk naar school ging. Zodat ze wat meer ruimte voor zichzelf zou hebben om op te laden. Of misschien voelde ze zich moe na een korte nacht. Dus ook als je zelf bijvoorbeeld frusratie voelt, is het interessant om op onderzoek uit te gaan om te ontdekken waar die frustratie vandaan komt. Wat heeft ‘frustratie’ jou te vertellen?
Hoe leer ik mijn kind omgaan met emoties?
Om je kind mee te nemen in de wereld van emoties is het boek ‘Het kleurenmonster’ een heel leuk boek, geschreven door Anna Llenas. In het kleurenmonster worden blij, verdrietig, boos, bang en rustig besproken. Door op een rustig moment het boek samen te lezen en er over te praten, raakt je kind spelenderwijs meer bekend met emoties.
Voor oudere kinderen kan het helpen om situaties na te bespreken en de emoties te benoemen. Dus bijvoorbeeld: ‘Ik heb het idee dat je je boos voelt.. klopt dat?’ En wat enorm ondersteunt is als jij als moeder ook jouw eigen emoties benoemt. Dus als je je blij voelt dit benoemt en toelicht waardoor het komt dat je je blij voelt. Of als je je gefrustreerd voelt, waar dit vandaan komt. En wat je er vervolgens mee doet. Kinderen leren van wat ze je zien doen!
Mijn kind vindt het lastig om te praten over hoe het zich voelt. En als je kind het lastig vindt om over zijn gevoelens te praten kan je ook bijvoorbeeld samen tekenen hoe je kind zich voelt. Of een dagboek bijhouden, een zorgendoosje knutselen.
Het is belangrijk om emoties de ruimt te geven en daarbij
ook grenzen te geven. Je voelt wat je voelt, en dat gevoel mag er zijn. Maar
gedrag begrenzen, bijvoorbeeld: niet slaan, wel een rondje rennen om het blok
huizen.
Soms voelt het voor ouders onwennig om hiermee te beginnen. Kleine stapjes. En geef jezelf en je kind ruimte om het samen te leren!
Lijkt het je fijn als er iemand met je meekijkt en denkt? Je kunt een vrijblijvend kennismakingsgesprek van een half uur met mij inplannen!
Zoveel termen en je hoort ze, gelukkig, steeds vaker. Niet dat ik het de bedoeling vind dat we met zijn allen lekker veel labels gaan plakken. Maar een naam voor iets geeft soms richting in je zoektocht. En het maakt het voeren van een gesprek vaak makkelijker. Hoogsensitiviteit is een karaktereigenschap en dus GEEN stoornis. Je wordt er mee geboren, het is namelijk erfelijk.
Elaine Aron introduceerde in 1996 de term ‘highly sensitive person’. Uit haar onderzoek bleek dat 15-20% van de bevolking voldoen aan de kenmerken heeft die passen bij de eigenschap hoogsensitiviteit. 30% hiervan herkent zich in de term ‘high sensations seeker’ ofwel de temperamentvolle kinderen, prikkelzoekers, kinderen met een sterke wil. Hier zal ik mijn volgende blog op terugkomen.
Hoogsensitief of hooggevoelig? Hoogsensitief of hooggevoelig? In Nederland worden beide termen gebruikt en hebben ze dezelfde betekenis. In Vlaanderen wordt met het begrip hooggevoelig overgevoelig bedoeld. Dat is in Nederland dus niet zo. Hooggevoeligheid is de hoeveelheid prikkels die binnenkomen en hoe die verwerkt worden. En overgevoeligheid is een emotionele reactie.
Een korte toelichting op hoogsensitiviteit: Elaine Aron omschrijft de karaktereigenschap als:
‘Een aangeboren temperament met de strategie om informatie zorgvuldig te verwerken alvorens te handelen, dat resulteert in een besef van subtiele verschillen en in snel overprikkeld raken.’
Elaine Aron heeft onderzoek verricht en kwam tot vier belangrijke kernpunten:
Diepgaande verwerking: Bedachtzaamheid, de tijd om beslissingen te nemen.
Overstimulatie: In stressvolle situaties autonome arousal (snelle hartslag, zweten) vertonen. Cognitieve activiteit neemt af en prestatie verslechterd. Bij HSP’ers komt stress sneller en vaker voor dan bij niet-HSP’ers. Bijvoorbeeld bij het bezoeken van een drukke supermarkt, een overvol winkelcentrum, spreken in openbaar en examens. Veel HSP’ers proberen dit soort situaties te vermijden. Maar dit is natuurlijk niet altijd mogelijk en ook zeker niet wenselijk. Een balans is belangrijk.
Emotionele intensiteit. : HSP’ers laten over het algemeen intensere emotionele reacties zien. Zowel in positieve als in negatieve zin. Hoe dit zich uit in volwassen leeftijd komt voort uit hoe de jeugd ervaren is. Emoties hebben altijd een functie. Ze geven een signaal. Hoogsensitieve kinderen kunnen bijvoorbeeld veel huilen of heel boos worden na een drukke dag.
Sensorische sensitiviteit: Sterk bewust van details in de omgeving. Bijvoorbeeld sneller geïrriteerd door ruwe stoffen, lawaai, geuren, smaken etc. Vaak ook een lagere pijngrens, subtiele verschillen sneller opmerken en moeite hebben met prikkels van hoge intensiteit.
Elke van Hoof
Elke van Hoof verricht ook onderzoek naar Hoogsensitiviteit. Ze is klinisch
psycholoog en werkzaam aan de vrije universiteit in Brussel. Wat Elke aangeeft
naar aanleiding van haar onderzoeken is dat punt 2
tot en met 4 eigenlijk een gevolg zijn van de diepgaande verwerking. De
diepgaande verwerking staat dus bovenaan als kenmerk van Hoogsensitiviteit.
Als je hier meer wilt lezen over de wetenschappelijke achtergrond van hoogsensitiviteit dan kan ik je zeker haar boek ‘Hoogsensitief’ aanraden.
Rejection sensitivity (gevoeliger voor afwijzing in de sociale context) Hoogsensitieve personen zijn door hun diepgaande verwerking gevoeliger voor afwijzing van anderen. Dit komt doordat de spiegelneuronen van hoogsensitieve personen sterk ontwikkeld zijn. Ze kunnen zich goed inleven in de ander en kunnen hierdoor ook goed invullen/voorspellen wat de reactie van de ander zal zijn. Maar soms is die voorspelling ook niet de juiste. Wat ik veel hoor is dat hoogsensitieve kinderen en volwassenen daarom dingen maar niet doen, uit angst voor de reactie van anderen.
Als er veel van die situaties zijn die ‘voorspeld’ worden, en als er geen andere situaties tegenover staan die die voorspellingen corrigeren, dan zal de angst groter worden. Dat wat je verwacht, zal ook gebeuren. Hoogsensitiviteit is een erfelijke eigenschap. In ieder geval één van de ouders is dus ook hoogsensitief.
Ik hoor vaak van moeders in mijn praktijk dat ze het moeilijk vinden om om te gaan met de afwijzing van anderen op hun opvoedkeuzes en de afwijzingen van het gedrag van hun kind. Ik schrijf een aparte blog over dit onderwerp. Herkenning kan hierbij fijn zijn. Ik heb daarom koffieochtenden op de agenda gezet. Tijdens deze koffieochtenden is er ruimte voor hoogsensitieve vrouwen om ervaringen te delen. Je kunt je aanmelden door het contactformulier in te vullen.
Nog even de kenmerken van hoogsensitiviteit op een rijtje: Nemen gedetailleerder, subtieler en intenser waar Gevoelig voor prikkels van buitenaf Meer tijd nodig om indrukken te verwerken Diep en rijk innerlijke belevingswereld Voelen stemmingen en sferen goed aan Genieten intens van bijvoorbeeld muziek, natuur en kunst. Eigen emoties en die van anderen worden intenser ervaren Kunnen verlegen en introvert overkomen, maar zijn het vaak niet Plichtsgetrouw (groot verantwoordelijkheidsgevoel) Perfectionistisch Functioneren minder goed onder ‘toezicht’ Zorgzaam Moeite met aangeven eigen grenzen Sneller last van fysieke klachten Groter risico op stemmingswisselingen, depressiviteit, angsten en verslavingen Meer me-time nodig om op te laden
Als je goed je weg hebt gevonden in hoogsensitiviteit is het een prachtige eigenschap! Hoe meer je er over leert hoe beter je zult weten wat bij jou past. Wat jij nodig hebt om je fijn te voelen en te kunnen ontwikkelen. Een greep uit de mooie kanten:
Je gaat HSP als kracht ervaren als je goed voor jezelf zorgt. Voldoende tijd neemt om te herstellen, dingen doet die jouw als persoon voeden en waarvan je groeit en geniet.
Zoals HSP’ers moeilijkere dingen diepgaand verwerken, verwerken ze ook de dingen als muziek, kunst, de natuur, lekker eten etc. dieper. En genieten hier dus intenser van dan niet HSP’ers.
Je voelt anderen vaak haarfijn aan. En weet ook wat het knelpunt in een situatie is. Hierdoor kan je je goed inleven in de ander en de ander ondersteunen.
Je hebt een sterke intuïtie. Soms krijg je zo’n onderbuik gevoel en dan denk je.. ja dit voelt goed of juist niet. Je hebt een innerlijk kompas. Je mag er naar leren luisteren 😉
Mensen vertellen makkelijk hun verhaal aan jou.
HSP’ers hebben een innerlijke drang om zichzelf te ontwikkelen en hebben een sterk reflecterend vermogen. Hierdoor ben je je snel bewust van jezelf in allerlei situaties.
Veel HSP’ers hebben een rijke fantasie en zijn creatief. Iets creatiefs doen is ook een mooie manier om bijvoorbeeld je dag te verwerken. En om uit je hoofd in het hier en nu te komen.
Wil je weten of je hoogsensitief bent? Elaine Aron heeft een zelftest ontwikkeld. Elke van Hoof is bezig met ontwikkeling van een nieuwe test die mogelijk meer informatie geeft over een persoon. Maar voor nu geeft de test van Elaine Aron een goede indruk.
Wil je graag aan de slag met de dingen waar je tegenaan loopt? Je grenzen bewaken, je energiek voelen of je kind goed kunnen ondersteunen in deze mooie eigenschap? Neem contact op voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek!
Ongeveer 7 jaar geleden had ik een burn-out. Helemaal op was ik. Het kwam door werk, ja dat was het. Dacht ik. Maar een burn-out krijg je niet ‘door werk’. Het is door een combinatie van factoren. Ik kwam in gesprek met een coach, zij vroeg me of ik bekend was met ‘hooggevoeligheid’. Dat was ik niet..
Ik genoot van de drukte, ik heb jaren in de horeca gewerkt. Hoe
drukker de dagen, hoe voller het terras hoe beter! Maar ooooh wat had ik ook
een enorme behoefte aan rust! Helemaal in mijn eentje, daar kon ik goed van
opladen. Als kind zijnde genoot ik al van boeken lezen, ik haalde er 10 per
week (maximale aantal) en las ze allemaal uit. En ook nu lees ik nog heel, heel
graag! Die combinatie zorgde destijds nogal voor verwarring. Genieten van
drukte, maar me daarna ook ontzettend
moe voelen en niemand om me heen willen. Wat was dat toch?!
Ik kon bijna alle vinkjes van het lijstje aanvinken… Mijn coach gaf me een lijstje met punten die hooggevoeligheid kenmerken. Check, check, check, check, check, check… en ik besloot het boek van Elaine Aron (grondlegger van hooggevoeligheid) te lezen. Opnieuw… check, check, check… goh het lijkt wel alsof iemand een boek over MIJ heeft geschreven! Ik verdiepte me er meer en meer in, inmiddels heb ik ontzettend veel boeken over hoogsensitiviteit gelezen, me laten bijscholen en vind ik het niet zo vreemd meer dat ik 7 jaar geleden een burn-out had. Hooggevoelige mensen zijn gevoeliger voor prikkels en verwerken die prikkels ook nog eens dieper. En het is daarom super belangrijk om goed voor jezelf te zorgen en die rust te pakken als je daar zo’n behoefte aan hebt. En te doseren… en je grenzen aan te geven… genoeg om te leren ?
Kleine gevoeligheden, ik was anders dan veel anderen.. Afgelopen woensdag was ik op nieuwjaarsbezoek bij mijn opa, ik wiebelde op mijn stoel. ‘kriebel! Er zit een haar in mijn shirt!’ mijn opa en man keken me vragend aan en mijn opa vroeg ‘hoe kan je dat nou voelen?!’ en dit soort kleine dingetjes heb ik altijd gehad. Zo vond ik het bijvoorbeeld vreselijk als er een vriendinnetje bij mij kwam spelen en ze op het mijn bed ging zitten. ’s Avonds als ik naar bed ging rook mijn bed niet meer naar mij, maar naar haar! En ik bekommerde me om de insecten, genoot van de zomerse dagen op het strand en in het bos.
Voldoen aan de verwachtingen van de rest van de wereld. Maar ik voelde ook heel sterk aan wat anderen van mij verwachtten. En dit zorgde ervoor dat ik me ging aanpassen, aanpassen aan wat mensen graag wilden zien. Of wat ik DACHT dat mensen graag wilden zien. Zo hadden wij vroeger een hond, Kayla. En als mijn vader naar het buitenland was voor werk, dan liet mijn moeder haar ’s avonds uit. En ik nam zo aan dat mijn moeder het ongezellig vond om in haar eentje te lopen. Dus liep ik mee. En dus voelde ik me de volgende dag moe omdat ik te laat naar bed was gegaan. Maar de verbinding was erg belangrijk. En voldoen aan de verwachting..
En dat nam ik gedurende mijn jeugd mee. Mijn pubertijd in en ook daar probeerde ik te voldoen aan verwachtingen van anderen. Nog net even dat ene dossier erbij pakken op werk, ceremoniemeester zijn op een bruiloft? Geen probleem! Mijn verjaardag moest tot in de puntjes geregeld worden, want het moest PERFECT! Tot ik dus in de burn-out terecht kwam. Zelfs boodschappen doen was teveel. Zoveel geluiden, zoveel mensen, felle lichten. Ik was uitgeput als ik thuiskwam.
Ik herstelde stukje bij beetje van mijn burn-out, leerde mezelf beter kennen. Maar de gevoeligheid bleef. Maar door de gesprekken met mijn coach kwam ik er dus achter dat die gevoeligheid iets is wat bij mij hoort. En dus iets is wat niet zal verdwijnen. Maar juist iets is wat ik ruimte mag geven. In de loop der jaren heb ik hierin steeds meer mijn weg gevonden. En ik leer nog steeds! Want ontwikkeling is iets wat je leven lang doorgaat! Steeds op een ander vlak en steeds een laagje dieper.
Wat doe ik nu anders? De dingen die je helpen zijn voor iedereen anders. Er zal overlap in
zitten, maar ieder persoon is anders en ieder persoon heeft andere behoeften,
een andere invulling van zijn of haar leven.
Ik doe de boodschappen nu op momenten waarop het niet druk is en bij voorkeur NIET
aan het einde van de dag. Want dan is mijn energiepeil al wat lager en dan is
de laatste plek waar ik wil lopen een supermarkt!
Ik plan tijd in mijn eentje in. En met in mijn eentje bedoel ik ECHT in mijn
eentje. He-le-maal alleen thuis! Zodat ik alleen op mezelf hoef te letten en
letterlijk ruimte voel.
Ik zorg voor voldoende frisse lucht. Als ik in het bos of op het strand loop, voelt het alsof iemand mijn stekker in het stopcontact doet en mijn batterij wordt opgeladen. Zelfs door naar een foto te kijken met een bos voel ik het al een beetje!
Ik zorg voor gezonde voeding. Voldoende water, lekker veel
groenten en fruit. En ook deze zoektocht gaat steeds verder. Hoe meer ik me
bewust wordt van de invloed van voeding op mijn lijf en op hoe ik me voel, hoe
meer veranderingen ik daarin ook doorvoer. Zo kan ik nu duidelijk voelen dat ik
me na het eten van bijvoorbeeld een stuk taart, me duidelijk minder fit voel.
En dat batterij gevoel wat ik hierboven beschreef heb ik ook na het eten van
een salade.
Ik kies bewust met wie ik afspreek en wanneer en hoe lang. Waar wil ik mijn energie aan ‘besteden’ ? Wat geeft mij energie? Wat kost mij energie?
Ik blok momenten in mijn agenda. Waar ik voorheen een aantal avonden achter elkaar afspraken plande en ook overdag een volle agenda had, staan er nu kruizen in mijn agenda. Zodat ik de balans bewaar en juist óók tijd kan indelen zoals ik dat wil!
Hooggevoeligheid als kracht!
Hoe meer ruimte ik mijn gevoeligheid geef, hoe meer ik het ook kan inzetten als
kracht. Want naast dat het soms een uitdaging blijft om gevoeliger te zijn dan
veel andere mensen, vind ik het een heerlijke eigenschap die ik absoluut niet
zou willen missen! Ik vind de verbinding met anderen fijn, ik vind het fijn om
mijn kinderen zo goed te kunnen aanvoelen. Ik vind het fijn dat ik zo kan
genieten van een kopje thee in de zon. En van de vlinders die vliegen, de geur
van bloemen, het eerste lente zonnetje, ik vind het fijn om verbanden te zien zodat
ik kan schakelen op wat nodig is. Om verschillende dingen bij elkaar te brengen
tot een nieuw plan! Om creatief aan de slag te gaan, zowel met tekenen als het
in elkaar zetten van een nieuwe workshop!
En tijdens het coachen kan ik door deze mooie eigenschap heel goed aansluiten
op de kinderen en hun ouders. Soms worden dingen die er wel zijn niet gezegd.
Maar die dingen zijn super belangrijk. Vaak nog belangrijker dan de dingen die
wel gezegd worden.
De wereld heeft de combinatie van hooggevoelige en niet hooggevoelige mensen nodig! Er is een bewustzijnsgolf bezig. Steeds meer mensen worden zich bewust van onze invloed op de aarde, de natuur en op elkaar. Steeds meer mensen zien en voelen hoe we bewuster kunnen leven. Hoe we juist kunnen bijdragen aan een mooie wereld, in plaats van steeds meer kapot te maken. Hooggevoelige mensen zien veel verbanden, hebben een groot verantwoordelijkheidsgevoel en willen vaak ook een rol spelen in deze processen.
Gun jij jezelf ook een ontwikkeling in je gevoeligheid? Geef je dan op voor de workshop voor hoogsensitieve vrouwen op woensdag 22 januari 2020 van 09:30 tot 11:30. We gaan aan de slag met jouw dromen en verlangens. Waar wil jij dit jaar jouw aandacht aan geven? Waar krijg je energie van? Meld je aan via het contactformulier:
Fout: Contact formulier niet gevonden.
Jouw investering is € 20,00 en hiervoor krijg je mijn oprechte aandacht, koffie, thee en lekkers! We maken een visionbord als een mooie herinnering aan wat voor jou belangrijk is!
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat ermee instemt.Ok
