boos

Voorjaarsvakantie, tips voor ouders van een hoogsensitief kind

coachpraktijk-stefanie Geen categorie , , , , , , ,

Voor veel ouders van een hoogsensitief kind is een schoolvakantie niet persé een ontspannen aangelegenheid. En dat komt door verschillende dingen. In dit blog deel ik met je hoe jij er samen met je kind voor kunt zorgen dat het tóch een gezellige vakantie wordt!

Een hoogsensitief kind heeft tijd nodig om te wennen aan overgangen.

Van het schoolritme naar het vakantieritme is zo’n overgang. Tijdens de vakantie gaan veel dingen er anders aan toe dan op school. Als kinderen naar school gaan dan zien de doordeweekse dagen er in basis redelijk hetzelfde uit. Je staat rond dezelfde tijd op. Je volgt het ochtendritueel en gaat naar school. Ook op school wordt veel structuur geboden. Aan het begin van de dag is duidelijk wat er gaat gebeuren.

Tijdens de vakantie valt dat ritme grotendeels weg. Het wordt voor kinderen vaak onduidelijker wat ze kunnen verwachten. En dat geeft stof tot nadenken. Iets wat hoogsensitieve kinderen heel goed kunnen 😉 ze overdenken alle opties die mogelijk zijn en óók de daarbij behorende gevolgen. Je kunt je voorstellen dat dat een hoop energie kost en dat al die gedachten de emmertjes al flink vol laten lopen.

Het kan helpen om in de vakantie ook een min of meer vaste basisstructuur aan te houden. De bedtijden iedere dag hetzelfde te houden, maaltijden op vaste tijden etc. En er zijn kinderen die het fijn vinden als ze in grote lijnen weten wat ze die dag gaan doen. Je kunt bijvoorbeeld een planbord gebruiken met afbeeldingen die voor jouw kind herkenbaar zijn. En als je kind wat ouder is, kan je ook een dagplanning uitschrijven. Op die manier weet je kind waar het aan toe is. Sommige kinderen vinden het fijner om ook overzicht over de week te hebben. Voor anderen brengt dat spanning met zich mee.

‘Ik verveel me!’
Dit horen ongetwijfeld alle ouders wel eens voorbij komen. Af en toe vervelen is helemaal niet erg. Het stimuleert de creativiteit. En persoonlijk denk ik dat het prima is als kinderen leren omgaan met de ongemakkelijke gevoel. Tegenwoordig staan we allemaal altijd aan. We hebben allemaal altijd iets te doen (als we dat willen). En in veel gezinnen is er geen tijd meer om lekker te niksen. En dat is te merken in de stress klachten die veel mensen ervaren. Oók kinderen al. Maar goed, van je de hele dag vervelen gaan de meeste mensen zich niet gezelliger en fijner voelen.

Een leukedingenpot kan hierbij uitkomst bieden! Je kiest samen met je kind activiteiten die het zelf kan doen. En print daar afbeeldingen van uit. Bijvoorbeeld van lego, duplo, tekenspullen, blokken, Knex, poppen etc. En als het tijd is om zelf te spelen, kan je kind iets uit de pot kiezen.

Vindt jouw kind het (nog) moeilijk om te kiezen? Dan kan jij helpen door het aantal opties te beperken. Bijvoorbeeld tot 2 of 3. En je kunt het steeds verder uitbreiden.

Je kunt ook activiteiten in de pot stoppen die jullie samen kunnen doen. Dan geef je je kind een stukje regie over het invullen van de dag. Vinden ze vaak super leuk! En zo kan je allerlei categorieën maken. Binnen, buiten, uitjes die iets mogen kosten, uitjes die gratis zijn etc. Je kunt het zo uitgebreid maken als je zelf wilt!

Zelf spelen
Aansluitend op de leukedingenpot is er ook het zelf spelen. Jonge kinderen vinden zelf spelen vaak nog lastig. Ze zijn dat écht nog aan het leren. Dus stel jouw eigen verwachtingen daarin ook bij. Tot vier jaar ongeveer 15 minuten, daarna 15 minuten tot maximaal 30 minuten. En natuurlijk wordt het wel steeds makkelijker naarmate ze het meer oefenen…

Wat je ook als hulpmiddel kunt inzetten is de Time timer. Een ideaal ding. Je kunt de tijd instellen tot maximaal 60 minuten. Je kunt dan vooraf met je kind afspreken dat het bijvoorbeeld 15 minuten zelf gaat spelen en dat jullie daarna weer even iets samen doen. Je kind kan dan zelf zien hoe lang de ‘zelfspeeltijd’ nog duurt.

Vooral de afwisseling met samen spelen is erg belangrijk. Hoogsensitieve kinderen zijn op zoek naar verbinding. En die zullen ze ook steeds opnieuw komen zoeken. Hoe sterker zij het gevoel hebben dat die verbinding er is, óók als jij niet met ze speelt, hoe beter het zelf spelen ook zal gaan. Je zult ook merken dat als je je kind een dag niet hebt gezien omdat het bij de opvang of bij oma is geweest, het meer moeite kan hebben met in slaap vallen. En er misschien ’s nachts ook uit komt om die verbinding op te zoeken. Maar dat is stof voor een andere blog.

Stoplicht
Om in de gaten te houden hoe iedereen erbij zit, kan je het stoplicht gebruiken. Ook leuk om samen een stoplicht te knutselen in de vakantie!

Groen = ik voel me ontspannen en blij

Oranje = kan beter… niet helemaal happy

Rood = overprikkeld

Je kunt je kind met een wasknijper laten aangeven waar het zit qua gevoel. Op een rustig moment kan je samen bedenken welke dingen je kind zou kunnen doen om van rood naar oranje te zakken en van oranje naar groen. Met welke dingen kan jouw kind er voor zorgen dat hij zijn batterijtje weer oplaadt? Je kunt dit naast het stoplicht tekenen, plaatjes plakken of een apart vel gebruiken om dit visueel te maken. Hierdoor is het makkelijker kiezen op het moment dat het nodig is. Als je kind hoog in oranje óf in rood zit, is het deel van zijn hersenen waarmee het uitgebreid over oplossingen kan nadenken namelijk niet goed beschikbaar. Het brein is op zo’n moment vooral bezig met overleven. En hoe, dat maakt niet uit.

Als jij als moeder (of vader) er ook één gebruikt, kan jij je kind leren hoe je zelf omgaat met overprikkeling. Van veel moeders die het zijn gaan gebruiken hoor ik terug dat ze óók als het om henzelf gaat weer meer inzicht krijgen en dingen aanpassen 😉.

Overprikkeling vs. Onderprikkeling bij een gevoelig kind.
Bij hoogsensitieve kinderen denken mensen vaak aan overprikkeling. Maar wist je dat onderprikkeling net zo vervelend is? Kinderen die zich vervelen, en al helemaal de prikkelzoekende kinderen dus de kinderen met een sterke wil, gaan prikkels zoeken. En dat zijn niet altijd de prikkels waarvan wij als ouder blij van worden dat ze die zoeken. Het kan bijvoorbeeld zijn dat ze hun broertjes of zusjes gaan plagen, jouw grenzen gaan opzoeken, of kattenkwaad gaan uithalen. Het loont dan ook om goed te kijken of je kind genoeg mogelijkheden heeft om zich te vermaken. Wellicht is het toe aan nieuwe uitdagende bezigheden. Op Pinterest staat het vol met ideeën. En het is natuurlijk ook een idee om gewoon aan je kind te vragen wat het bijvoorbeeld zou willen leren, of uitproberen!

Een museumkaart is ook een mooie investering in gezellige vakantiedagen. Veel musea hebben speciale activiteiten voor kinderen. Veel hoogsensitieve kinderen zijn ontzettend nieuwsgierig en leergierig. Met een museumbezoek doe je ze vaak veel plezier! Het fijne aan een museumkaart is dat je ook voor een uurtje kunt gaan. Want naast dat ze het misschien super interessant vinden, kan een museumbezoek óók vermoeiend zijn. Doseren en balans is key!

Zelfzorg
En dan ben jij er natuurlijk ook nog! Ik merk zelf altijd dat zodra het schoolvakantie is, mijn ‘me-time’ er wat makkelijker bij inschiet. De kinderen zijn veel thuis, wij hebben geen kinderopvang. Ze gaan één dag in de week naar mijn ouders tijdens vakanties en mijn man is één dag met ze vrij. Maar dat zijn ook meteen mijn werkdagen in schoolvakanties. Me-time komt dus vooral aan op de avonden. Maar het is zo super belangrijk om die ruimte voor jezelf te creëeren!

Wat ik tegenwoordig doe is bijvoorbeeld 10 minuten yoga met een app of mediteren. Met aandacht de was doen. Een podcast luisteren tijdens het koken. Of tekenen met de kinderen. Want ook samen kan je natuurlijk dingen doen waarvan jij oplaadt! Als je iets voor jezelf gaat doen, kan je ook hier de Time Timer inzetten. En je kinderen leren dat jij óók tijd voor jezelf nodig hebt. En dat het belangrijk is om goed voor jezelf te zorgen. Een goed voorbeeld doet volgen 😉

En weer naar school.
Net als dat hoogsensitieve kinderen vaak moeten wennen aan het vakantieritme, moeten ze ook weer wennen aan het schoolritme. Wees je daarvan bewust. Dat scheelt een hoop frustratie als het in die eerste week na de vakantie niet zo loopt zoals jij als moeder gewend bent en misschien had gehoopt. Kinderen moeten er vaak toch wel weer aan wennen dat ze minder bij hun ouders zijn. En zullen daardoor bijvoorbeeld de eerste week na de vakantie moeilijker in slaap vallen. Een extra knuffel en je verwachtingen bijstellen helpen jullie beiden 😊

Heb jij nog leuke tips voor de vakantie? Deel ze hieronder, andere ouders zullen er blij mee zijn!

Masterclass het hoogsensitieve kind (met een sterke wil).

Op woensdag 22 maart geef ik een online masterclass voor ouders van een hoogsensitief kind. Hierin geef ik je tips en handvatten voor het omgaan met boze buien, faalangst, intense emoties, slaapproblemen. En natuurlijk ook een uitleg over hoogsensitiviteit én de sterke wil. Wil je erbij zijn? Aanmelden kan via deze link.

Help! Mijn hooggevoelige kind zegt dat het gepest wordt!

coachpraktijk-stefanie emoties, hooggevoelig, hoogsensitief, hoogsensitief kind, hoogsensitiviteit, pesten, school , , , , , , ,

Hooggevoelige kinderen voelen zich vaak anders dan andere kinderen. En als je als moeder ook hooggevoelig bent herken je dat misschien wel. Op zich niet zo gek ook, los van dat we het misschien wel eens anders zouden willen voelen. 15 tot 20 procent van de mensen is hooggevoelig. Dat betekent dat 80 tot 85 procent van de mensen dat niet of in mindere mate is.

En je kunt je voorstellen dat als jouw kind op school zit en van alle opmerkt, van de emoties van alle kinderen en de juf of meester, tot een klikkende pen, een tikkende voet, een vrachtwagen naast de school, de felle zon die naar binnen schijnt, de geur van pindakaas van het kind naast hem en als andere kinderen dat niet voelen, zien, proeven, horen en ruiken… dat dat soms best alleen kan voelen.

Verwachtingen van vriendschap.

Hooggevoelige kinderen hebben vaak ook andere verwachtingen van een vriendschap. Rechtvaardigheid en oprechtheid is heel belangrijk voor ze. Als een vriend of vriendin hun vertrouwen schaadt kunnen ze daar heel veel last van hebben en meer tijd nodig hebben om dat te verwerken. Soms herstelt de vriendschap zich, maar soms ook niet.

Je denkt misschien, dat werkt toch bij alle kinderen zo? Jazeker. Ieder kind heeft wel eens een conflict met een vriend of een vriendin. Hooggevoelige kinderen blijven er alleen vaak langer bij hangen. Ze hebben vaak meer moeite om het los te laten wat er gebeurd is. En precies dat maakt dat ze ook vaker mikpunt van pesterijen en plagerijen zijn, ze trekken het zich vaak meer aan. Dat is voor de pesters vaak extra interessant en een extra aanleiding om een bepaald kind uit te kiezen.

Het kan voor kinderen best spannend zijn om met hun ouders te delen dat ze gepest worden of dat ze het niet fijn hebben op school. Helemaal hooggevoelige kinderen willen vaak graag dat hun ouders zich fijn voelen en zullen het misschien niet vertellen en het zelf willen oplossen. Misschien is er in de omgeving van je kind iemand anders met wie het graag praat en het wel aan vertelt. Een opa of oma, een oom of tante.

Diepgaande verwerking en opmerkzaamheid zorgen ervoor dat hooggevoelige kinderen meer prikkels binnenkrijgen en intenser verwerken.

Als je kind vertelt dat het gepest wordt, is het belangrijk om er bij stil te staan, bij wat er gebeurd is. Ik hoor van ouders vaak dat hun kind snel denkt dat het gepest wordt. En de gevoeligheid heeft daar zéker een rol in. Je kunt je voorstellen dat als je alle prikkels sterker (en meer) binnen krijgt en die ook nog eens diepgaander verwerkt worden, dat dat ook gebeurt bij prikkels die niet fijn zijn. Zoals een gemene opmerking, of als dingen (volgens jouw kind) niet rechtvaardig verlopen. Het kan soms best een uitdaging zijn om te achterhalen wat er nou eigenlijk gebeurd is. Contact met de juf of meester kan daarbij helpen. Wat HEEL belangrijk is, is dat je het gevoel van jouw kind erkent. Het kan best zijn dat je zelf denkt ‘het valt allemaal wel mee, je maakt van een mug een olifant!’. Probeer die gedachte even te parkeren en aandacht te hebben voor hoe je kind zich voelt. Het gevoel erkennen en soms ook de situatie relativeren. Uiteggen dat andere kinderen (en volwassenen) de situatie anders zien en dat het zou kunnen zijn dat ze bijvoorbeeld andere verwachtingen hebben van een vriendschap.

Leer je kind dat andere mensen niet kunnen ruiken hoe het zich voelt, en wat zijn behoeften zijn. Dus als je kind vaker tegen andere verwachtingen binnen vriendschappen aanloopt, het daar iets mee zou kunnen doen. Bijvoorbeeld uitspreken wat de wensen van je kind in de vriendschap zijn, samen een keer nadenken over de dingen die ze leuk vinden om samen te doen, maar óók eerlijk grenzen aangeven als het niet goed voelt of als er iets gebeurt wat je kind niet leuk vindt. Hierdoor zorgt je kind ook goed voor zichzelf. En dat is mega belangrijk om ervoor te zorgen dat je kind zich fijn voelt en niet rondloopt met een vol hoofd. Met een vol hoofd wordt spelen met een vriendje of vriendinnetje vaak ook niet makkelijker en gezelliger 😉

Cirkel van invloed en betrokkenheid. Waar heeft je kind invloed op en waar niet?

Kinderen mogen ook nog leren waar ze invloed op hebben en waar ze geen invloed op hebben. We kunnen nu eenmaal niet alles veranderen. Iedereen is anders en heeft andere behoeften. Je kunt een oefening doen met de cirkel van invloed en betrokkenheid. Sommige dingen kan je veranderen, andere dingen niet. Kijk per onderdeel in welke cirkel het past. Hooggevoelige kinderen zijn vaak beelddenkers en het kan ze helpen het letterlijk te zien dat het buiten hun cirkel van invloed valt.

Bespreek ook zeker met de juf of meester hoe jullie samen een oplossing kunnen vinden en wat jullie er samen aan kunnen doen om er voor te zorgen dat jouw kind zich weer fijn voelt op school. Geef je kind het gevoel dat jullie er SAMEN mee aan de slag gaan. Dat je je kind steunt. Dat geeft vertrouwen.

Merk jij dat jouw kind de laatste tijd niet lekker in zijn vel zit? En dat je kind met tegenzin naar school gaat? Dat het een vol hoofd heeft? Ik begeleid ouders en hun gevoelige kind. Je bent van harte welkom voor een kennismakingsgesprek waarin we bespreken waar jullie tegenaanlopen en wat ik voor jullie kan betekenen. Je kunt een afspraak maken door een mail te sturen of even te bellen.

Wat heeft het lastige gedrag van ons kind ons te vertellen?

coachpraktijk-stefanie driftbuien, emoties, hooggevoelig, hoogsensitief, hoogsensitief kind, hoogsensitievemoeders, hoogsensitiviteit, leren, zelfzorg , , , ,

Een kind dat overal nee op zegt. Als je iets van hem verwacht, komt het in opstand. Alleen die ene kleur beker willen, of het brood op een bepaalde manier gesneden hebben. De spanning loopt op. En al die kleine momentjes bij elkaar leiden samen tot een enorme uitbarsting. Je kind is niet meer te bereiken. Je probeert het rustig te krijgen. Maar je kind slaat van zich af. Probeert ruimte voor zichzelf te maken en wil niet aangeraakt worden. De woede wordt afgereageerd op jou, of op het stuk speelgoed wat toevallig net in de buurt staat.

Je hebt al van alles geprobeerd. In de hoek of op de gang zetten, streng toespreken, speelgoed wegzetten, je kind naar boven sturen. Maar alles wat je daarmee bereikt is een kind dat nog meer overstuur is en frustratie bij jou.

Emoties hebben een signaalfunctie.

Emoties hebben een signaalfunctie. Ze vertellen ons hoe het met ons gaat. Voelen we ons blij, dan gaat het goed met ons. Voelen we ons boos, dan is er een grens overschreden. En welke grens dat is, dat is voor iedereen anders. En ook per dag weer anders. Door te proberen boosheid of verdriet te stoppen, zeggen we eigenlijk dat het er niet mag zijn. Terwijl wij mensen juist uitgerust zijn met zo’n ontzettend mooi systeem om ons de weg te wijzen. Het is alleen zo dat wij in de loop der tijd hebben geleerd dat te negeren en vooral door te gaan met de dagelijkse bezigheden.

Door weer aandacht te gaan geven aan die mooie en handige signaalfunctie, kunnen we ontdekken wat er eigenlijk speelt. Want dat opstandige gedrag van jouw kind, het niet luisteren, laat misschien wel zien dat zijn emmertje volloopt en dat ontspanning en ontlading nodig is. Zodat er weer ruimte is om open te staan voor andere dingen. Zoals met jou praten.

Met een vol hoofd sta je niet open voor leren.

Als je niet lekker in je vel zit, of als je emmertje vol is, hebben je brein en lichaam de taak om er voor te zorgen dat jij dit overleeft. Dat jouw kind dit overleeft. En dan maakt het helemaal niet uit dat het vandaag geen tijger is maar gewoon een drukke werkdag of schooldag. Maar met dat jouw lichaam ervoor zorgt dat jullie de dag doorkomen en er aan het eind van de dag nog zijn (en in  welke emotionele staat maakt dan helemaal niet uit…) geeft het zijn aandacht dus aan de belangrijkste dingen. En iets nieuws leren is er op dat moment niet één van. En luisteren naar je moeder ook niet.

Vaak hoor ik van ouders dat het lijkt alsof hun kind niet bereikbaar is als het een driftbui heeft. Dat het dan helemaaal niet meer luistert. En dat klopt dus in zekere zin ook. Je kind staat niet meer open voor gesprek omdat alle fysieke processen gericht zijn op overleven.

Wat heeft mijn kind nu nodig?

Dus het eerste wat nu belangrijk is, is dat je jezelf de vraag stelt: ‘wat heeft mijn kind nu nodig?’ en dan vooral voorbij de ideëen van wat zou moeten en hoe het hoort. En terug naar het voelen en écht kijken naar je kind. Misschien is het een knuffel (soms is dat teveel voor een kind dus doe dat dan vooral niet), wat meer ruimte, tijd alleen, even op zijn bed liggen, even lekker hard stampen of buiten een rondje rennen.

Dus neem de komende dagen eens de tijd om naar je kind te kijken. Wat heeft het lastige gedrag van jouw kind je te vertellen? En wat heeft jouw eigen gevoel daarover jou te vertellen?

Want hoe zou het zijn als je die overprikkeling en die boze buien voor kunt zijn, dat je kind zich weer fijn voelt, je weer kunt genieten van jouw gezin. En niet het gevoel hebt dat je steeds op eieren loopt.

Wil je graag meer weten over hoe je hiermee zelf aan de slag kunt? Op woensdag 13 oktober geef ik om 10:00 een online masterclass voor ouders van hooggevoelige kinderen met een sterke wil waarin ik dit wat uitgebreider vertel. En ook is er ruimte voor het stellen van vragen. Er komt een replay, dus je kunt het ook later terugkijken. Na de masterclass ontvang je ook een digitaal werkboek met de handvatten erin. Via onderstaande knop vind je meer info en kan je je aanmelden. Heb je vragen over de masterclass? Stuur me gerust een mailtje!

Masterclass: het hooggevoelige kind met een sterke wil.

Mag jouw kind boos zijn? Mag jij boos zijn?

coachpraktijk-stefanie Geen categorie , , , , , , , , ,

Als moeder verwachten we van onszelf dat we rustig blijven. Dat we een voorbeeld zijn voor onze kinderen. Maar velen van ons zijn opgevoed met de overtuiging dat je niet boos mag zijn. En helemaal meisjes niet. Die horen lief te zijn. En kinderen horen te luisteren. Dat was hoe het vroeger ging. En steeds meer komt er ruimte voor het uiten van je gevoelens. Maar dat betekent niet dat nu er meer ruimte voor komt, dat dat dan ook maar makkelijk gedaan is. In dit blog vertel ik je over emoties die onder water geduwd worden.

Als je vanaf kinds af aan al volgens een bepaalde overtuiging leeft, is je brein er helemaal op bedraad om dat ook te blijven doen. Zelfs als dat niet persé de manier is waarop jij het  gelukkigst bent. Het maakt jouw brein echt niet uit of je gelukkig bent, zolang je het maar overleeft.

Maar emoties willen gevoeld worden. Dat geldt voor je kind en dat geldt net zo goed voor jou als moeder. Door middel van het stoplicht oefen je met je kind om aan te geven hoe het zich voelt en help je je kind manieren te bedenken om zich fijner te voelen en beter voor zichzelf te zorgen.

Maar dan nog, zullen er momenten zijn en blijven waarop dit even minder goed lukt. En waarop de boze buien van je kind misschien voor een periode weer wat heviger worden. En dan is het natuurlijk fijn als jij je kind kunt opvangen en hierin kunt helpen. En dat vraagt soms flink veel veerkracht van jou als moeder.

Moeders denken niet zelden ‘Ik moet dit kunnen. Ik heb er voor gekozen om moeder te worden. Het is mijn kind. Adem in adem uit en doorgaan.’ Hun kind helpen ze om te gaan met hun boosheid. Maar hoe zit het eigenlijk met jouw boosheid? Mag die er zijn? Mag jij eens flink boos worden? Of heel hard huilen omdat je je verdrietig voelt? Of moet jij je altijd beheersen?

Je kunt emoties vergelijken met een bal die onder water geduwd wordt. Dat hou je wel even vol. Maar op een gegeven moment gaat die bal hoe dan ook boven water komen. En vaak met een enorme kracht. En dat is met emoties ook net zo. We kunnen we heel lang onder water duwen, maar ze gaan hoe dan ook boven komen. En als dat dan gebeurt, is dat vaak niet op een fijne manier.

Afgelopen weekend betrapte ik mezelf op het onder water duwen van boosheid en frustratie. En borrelde al een paar dagen iets. Ik merkte dat ik somberder was, sneller geïrriteerd. Ik wist wat er speelde. Maar wilde het niet uitspreken. Om de vrede te bewaren. Even geen zin in gedoe. Maar je begrijpt… niks vrede. Ik was stikchagrijnig. En dat duurde ruim twee dagen voordat het er uit kwam. En ik bespreekbaar maakte wat me dwars zat. En dat luchtte me daar een partij op!

En vlak daarna dacht ik… zucht.. dat had eerder gemogen! Dat had mij een hoop energie gescheeld. En dan had het een stuk gezelliger geweest bij ons thuis die twee dagen… En zo blijven we leren.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat ook jouw boosheid er mag zijn. En dat emoties gevoeld willen worden. En om ze te voelen en de ruimte te geven, mogen we daar tijd voor maken. Even een moment alleen zijn. Een wandeling maken, in bad gaan, een douche nemen zonder dat je gezin in en uit de badkamer loopt, mediteren… wat ook maar werkt voor jou om tot rust te komen en te voelen wat er op dat moment speelt.

Wil je stappen zetten in jezelf de ruimte geven? Als moeder en zeeeeker als vrouw? Als jouzelf? Vraag dan mijn e-book aan. Hierin staan kleine opdrachten waarmee je daar stap voor stap aan de slag gaat. Je vindt het e-book via onderstaande button.

Vraag hier mijn gratis e-book aan!

Wat te doen bij een boze bui bij jouw hoogsensitieve kind met een sterke wil?

coachpraktijk-stefanie emoties, hooggevoelig, hoogsensitief, hoogsensitief kind, hoogsensitiviteit , , , , , ,
emotieregulatie - coachpraktijk Stefanie - Katwijk

Dit is by far de vraag die ik het meeste krijg van moeders van hoogsensitieve kinderen (met een sterke wil).  Want het gebeurt nogal eens. Emmertjes die vollopen. Dat ze te weinig autonomie ervaren. Dat er een verandering plaatsvindt die ze nou net niet helemaal verwacht hadden. Voor gevoelige kinderen vaak lastige dingen. In dit blog deel ik een aantal tips met je waarmee jij je hoogsensitieve kind met een sterke wil kunt ondersteunen en om kunt gaan met de boze buien.

Boosheid heeft een functie.

Kinderen worden niet zonder reden boos (wij volwassenen trouwens ook niet). Je boos voelen heeft een functie. Het wil je ergens voor waarschuwen. En dat wij volwassenen dat bij kinderen dan soms even net niet zo’n goede reden vinden om boos over te worden.. tsja dat is ons probleem. Een beetje kort door de bocht gezegd.

Een boze bui is dus een teken dat er iets aandacht vraagt. Misschien had jouw kind een drukke dag op school, had het ruzie met een vriendje, heeft het trek, heeft het niet zo lekker geslapen vannacht… Er zijn ontelbare redenen waarom jouw kind zich nu misschien even niet zo fijn voelt.

Inzicht in de signalen van jouw hoogsensitieve kind.

En om de boze buien in aantal te laten afnemen, is het belangrijk om die redenen te achterhalen. Om de signalen van je kind te gaan herkennen. Wanneer zit je kind in rood, oranje of groen? Het helpt vaak als je na zo’n boze bui even een kort moment neemt om na te gaan wat er voorafgaand aan de boze bui gebeurde. En wat er verder die dag is gebeurd. Een boze bui lijkt vaak vanuit het niets te komen. Maar het is een opéénstapeling van allemaal gebeurtenissen en ervaringen. En op het moment dat het emmertje van jouw kind te vol zit, MOET dat er uit!

In het geval van boze buien geldt ook het ‘voorkomen is beter dan genezen’. Het leren omgaan met boze buien is fijn en handig, maar dat de hoeveelheid boze buien afneemt is natuurlijk nog veel fijner. En dan helpt het écht écht écht om inzicht te krijgen in de redenen hierachter. Zoals ik hierboven uitlegde.

En als je kind dan toch boos wordt? De hersenen van je kind functioneren op zo’n moment even niet zoals wij dat zouden willen. Emotieregulatie, even niet beschikbaar. Dus op het moment van een boze bui, heeft het geen zin om je kind aan te spreken op zijn gedrag. Het komt niet binnen. En je kind zal er dus ook weinig van leren. Waarschijnlijk zelfs niets van leren.

Emmertjes en volle hoofden legen.

Stap één is nu dat je kind zich weer rustig gaat voelen. Sommige kinderen vinden knuffelen fijn, andere kinderen willen absoluut niet aangeraakt worden (onthoudt, je kind heeft al een vol emmertje dus aanraking kan dat emmertje in sommige gevallen nog meer doen overstromen!) Geef je kind eerst wat ruimte om te kalmeren. Vertel je kind dat je er voor hem of haar bent zodra het daar behoefte aan heeft.

Een andere manier om een vol emmertje te legen is bijvoorbeeld even heel hard stampen, rondjes rennen, op de trampoline, touwtje springen. Iets wat je kind graag doet. Hiermee kan je kind weer zakken van rood naar oranje.

Er is dus niet één pas klaar antwoord op de vraag ‘Wat te doen bij boze buien?’ Het is vallen en opstaan. Samen met jouw kind ontdekken wat werkt voor jullie. Voelt jouw kind aankomen dat het boos gaat worden? Aan je kind gaan herkennen dat het al in oranje zit zodat je een activiteit kunt starten die er voor zorgt dat je kind terug zakt naar groen.

En die zoektocht vraagt best wel wat van jou als moeder.

Samengevat hoe je met de boze bui van jouw hoogsensitieve kind kunt omgaan:

  1. Op het moment van een boze bui is RUSTIG WORDEN HET ALLER BELANGRIJKSTE.
  2. Op het moment dat je kind weer rustig is, samen in gesprek gaan over wat hem of haar de volgende keer kan helpen vóór de boze bui.
  3. Inzicht krijgen in de groene/oranje/rode momenten van jouw kind. Zo kun je een balans maken in het soort activiteiten op de dag. Een stoplicht ophangen helpt eerst. Later gaat het vanzelf en heb je het stoplicht niet meer nodig. Al kan het soms fijn zijn om het er even bij te pakken.
  4. En ook jouw eigen stuk hierin is SUPER BELANGRIJK! Hoogsensitieve kinderen reageren heel sterk op hun omgeving. En vooral op de mensen die heel dicht bij ze staan. Hun moeder bijvoorbeeld ? Dus ze voelen het ook heel goed aan als jij niet lekker in je vel zit. En nemen dat gevoel zelfs vaak over zonder dat ze dat zelf in de gaten hebben. Het kan dus ook wel eens helpen om even bij jezelf na te gaan waar jij je boos/verdrietig/gefrustreerd over voelt… hier in een ander blog meer over. Mocht je er alvast meer over willen weten. Spiegelneuronen… die zorgen daar voor!

Ik kan me best voorstellen dat je nu denkt.. ja leuk die informatie! En nu?! Het is écht een kwestie van kijken, leren, vallen, opstaan. En opnieuw. Dus als jij écht wat wilt veranderen binnen jouw gezin, dan is het belangrijk dat je er tijd voor vrijmaakt. En dat je naar jezelf durft te kijken.

Maar als je dat dan éénmaal gedaan hebt, levert het je ZOVEEL op! Je zult merken dat er meer rust binnen jouw gezin komt, dat je kinderen zich fijner voelen, dat jij je fijner voelt!

Denk je na het lezen van deze tekst… ‘JAAAAAA!!!! Ik wil ook weer rust in mijn gezin!’ en vind je het fijn om daar eens samen over te sparren? Plan dan een GRATIS telefonische kennismakingssessie in. We bespreken jouw situatie en ik geef je meteen een aantal tips mee waar je thuis mee aan de slag kunt. Afspraak maken? Dat kan door op onderstaande knop te drukken!

Op donderdag 18 juni geef ik een online workshop voor ouders van hoogsensitieve kinderen. Daarin is ook ruimte ook ruimte om je vragen te stellen.

maak hier een afspraak voor een gratis kennismakingssessie - coachpraktijk Stefanie
workshop voor ouders van hoogsensitieve kinderen Katwijk - coachpraktijk Stefanie